ตอนที่ 146 ค้นหาตัวการ
ป้าฉีเบะปากและทำจมูกฟุดฟิดสูดดมแล้วกล่าวขึ้น “เหม็นสาบหัวขโมย ว่าแล้วว่าเจ้าจะต้องปฏิเสธเช่นนี้”
เหวินลี่กล่าวอย่างร้อนรนใจ “เอ้อร์เส้าเหยีย ข้าน้อยมิได้พูดปด...”
หลี่หมิงอวินยกมือขึ้นเป็นสัญญาณให้นางหยุดพูด ก่อนจะกล่าวออกไปภายใต้สีหน้าเคร่งขรึม “เช่นนั้นกระเป๋าเงินล่ะ”
ทันใดนั้นมีหญิงวัยกลางคนผู้หนึ่งนำกระเป๋าเงินยื่นออกมา “เอ้อร์เส้าเหยีย นี่ก็คือเงินที่เหวินลี่คิดขโมยเจ้าค่ะ”
หลี่หมิงอวินคว้าเอามาไว้ในมือแล้วบีบมันพลางกล่าวอย่างใจเย็น “ป้าหวัง เจ้าว่าเงินนี้เป็นของเจ้าหรือ”
ป้าหวังรีบเขยิบขึ้นหน้ามาทันที “ของข้าน้อยเจ้าค่ะ ข้าน้อยเก็บไว้ใช้ภายในบ้านยามฉุกเฉิน เป็นเงินสำหรับให้บรรดาพี่ๆ น้องๆ ภายในห้องครัวหยิบยืมเจ้าค่ะ”
หลี่หมิงอวินพยักหน้าเล็กน้อย “อ้อ? เช่นนั้นในนี้มีจำนวนเงินทั้งหมดเท่าใดหรือ”
ป้าหวังกล่าวด้วยความมั่นใจเต็มเปี่ยม “ทั้งหมดคือสิบตำลึงทองห้าตำลึงเงินเจ้าค่ะ”
“อ้อ! แล้วเป็นเงินที่บรรดาพี่ๆ น้องๆ ในห้องครัวหยิบยืมเจ้าไปเท่านั้นใช่หรือไม่” หลี่หมิงอวินถามไถ่ขึ้นอีกประโยค
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com