ตอน มุ่งหน้าสู่อนันท์ตลัยนคร 1

~ ดวงใจปักษา35~

 ตอน มุ่งหน้าสู่อนันท์ตลัยนคร 1

  "ท่านพ่อ ลูกขอตัวไปจัดเตรียมตัวเพื่อออกเดินทางก่อนนะ พระเจ้าค่ะ"

 " ไปเถิดลูก ทางนี้เจ้ามิต้องเป็นห่วงหรือว่ากังวลอันใดดอก พ่อขอให้ลูกของพ่อแคล้วคลาดปลอดภัยในทุกสถานนะลูกพ่อ"

" ขอบพระทัยพระเจ้าค่ะ เสด็จพ่อ ลูกขอทูลลาพระเจ้าค่ะ " กล่าวจบองค์จ้าวแสนก็ลุกขึ้นเดินออกไป

ข้างฝ่ายกัณฑะเมื่อเห็นพระโอรสนายตนลุกเดินออกไปก็รีบก้มบังคมกราบทูลลาต่อองค์ท้าวพญากษัตรา และติดตามนายตนไป...

" พระโอรส พระโอรส ทรงรอหม่อมฉันด้วยพระเจ้าค่ะ "

" ท่านก็รีบตามเรามาให้ทันสิ ท่านพี่กัณฑะ " องค์จ้าวแสนตอบย้อนกลับองครักษ์ตน..

" พระโอรสจักทรงออกเดินทางเพลาใดรือ พระเจ้าค่ะ?" กัณฑะเอ่ยถามนายตนเมื่อเดินมาใกล้

" เราว่าจักออกเดินทางไปวันนี้ ในช่วงบ่ายนี้ ให้ท่านแยกตัวไปจัดเตรียมข้าวของ ของท่านได้เลยกัณฑะ เสร็จแล้วไปพบเราที่หน้าประตูเมือง "

" พระเจ้าค่ะ พระโอรส หม่อมฉันขอตัวไปจัดเตรียมข้าวของก่อนพระเจ้าค่ะ " รับคำเรียบร้อยก็แยกตัวไป เพื่อจัดเตรียมข้าวของทันที..

หลังจากที่องครักษ์สนิทแยกตัวจากไป องค์จ้าวแสนก็มุ่งตรงกลับไปยังเรือนพักตน เพื่อจัดข้าวของที่จะนำไปใช้ยังนครอนันท์ตลัยเช่นกัน..

ณ ที่หน้าประตูเมือง องค์จ้าวแสนควบม้ามาถึงก็พบเจอกับองครักษ์สนิทตนที่ยืนรออยู่ จึงได้เอ่ยถาม..

" กัณฑะ ท่านมาถึงนานยัง? "

" หม่อนฉันมาถึงก่อนพระองค์ราว5นาทีได้ พระเจ้าค่ะ "

" แล้วพระโอรสทรงจัดเตรียมข้าวของส่วนพระองค์เรียบร้อยแล้วหรือพระเจ้าค่ะ? "

" เราเอามาด้วยแล้วของที่เราจะเอาไปใช้ที่นั่น แล้วเจ้าหล่ะจัดเตรียมในส่วนของเจ้าเรียบร้อยแล้วรึยัง? "

" หม่อมฉันจัดเตรียมเรียบร้อยแล้วพระเจ้าค่ะ พระองค์ "

" ไหนล่ะของๆท่านที่จัดเตรียมมากัณฑะ? ไยเราถึงมิเห็นอันใดเลย? "

" หม่อมฉันนำมานี่แล้วไงพระเจ้า อยู่ในย่ามบนหลังม้านั่น แล้วพระโอรสหล่ะพระเจ้าค่ะ ไยหม่อมฉันถึงมิเห็นข้าวของ ของพระโอรสเลย พระเจ้าค่ะ "

" นี่ไง..ของของเราอยู่ในย่ามนี้ "

" ห๊ะ..ไยพระโอรสถึงเตรียมองค์ไปเพียงเท่านี้ พระเจ้าค่ะ "

" เพียงแค่นี้ ก็เพียงพอต่อเราแล้ว กัณฑะ เราไปที่นั่นในฐานะอะไรเจ้าก็รู้ดี ไยเราจักต้องเตรียมของไปด้วยมากมายเล่า "

" พระเจ้าค่ะ พระโอรส หม่อมฉันก็คิดเช่นพระองค์ จึงเตรียมของไปเพียงเท่านี้เช่ากัน พระเจ้าค่ะ "

" ท่านช่างเป็นองครักษ์ที่รู้ใจข้ายิ่งนัก กัณฑะ "

" ขอบพระทัยพระเจ้าค่ะ พระโอรส "

" ป่ะ..นี่ก็บ่ายคล้อยมากแล้ว เราออกเดินทางกันได้แล้ว กัณฑะ "

" พระเจ้าค่ะ พระองค์ "

"ทหารเปิดประตูเมืองบัดเดี่ยวนี้ องค์จ้าวแสนจักทรงเสด็จเดินทางแล้ว"

กัณฑะร้องบอกทหารที่เฝ้าประตูเมืองให้เปิดประตู เพื่อจะได้ออกเดินทางไปยังนครอนันท์ตลัย ตามบัญชาของนายตน...

หลังจากที่ประตูเมืองเปิดออก องค์จ้าวแสนธนบดีก็ได้ควบม้าพุ่งออกไปทันที กัณฑะเห็นเช่นนั้นจึงได้ควบม้าออกวิ่งติดตามไปเช่นกัน...

......