ตอน ตัดสินใจ2

   ดวงใจปักษา24

ตอน ตัดสินใจ2

...ณ เรือนรับรองท้าวพญาอุปนันทะนาคราช ซึ่งนั่งประทับบนตั่งบัลลังก์รอคอยผู้มาเยือน...

" ถวายบังคมพระเจ้าค่ะ ข้าพระองค์รสินทรานาคา ราชองครักษ์แห่งองค์จ้าวแสนธนบดินทร์นาคา ขอเข้าเฝ้าพระเจ้าค่ะ " รสินทรา กล่าวบังคมทูลเข้าเฝ้า...

" มีเหตุอันใดกระนั้นหรือ จ้าวแสนถึงได้ส่งราชองครักษ์มาเยือนเยี่ยงนี้? " ท้าวพญาอุปนันทะเอ่ย..

" องค์จ้าวแสน ทรงสั่งให้เกล้ากระหม่อมมาส่งสาส์นด่วนแก่พระองค์ พระเจ้าค่ะ " กล่าวจบรสินทราก็มอบสาส์น ถวายแก่องค์อุปนันทะ..

..องค์อุปนันทะนาคราช ทรงรับสาส์นมาพร้อมเปิดคลี่ออกอ่าน หลังจากที่อ่านข้อความในสาส์นจบลง ก็ได้ทรงเอ่ยถามต่อรสินทราว่า " ท่านองครักษ์จักพักที่นี่ก่อน หรือว่าจักเดินทางกลับเมืองเลย..? "

" ข้าพระองค์คงพักแค่เวลามินาน เพราะจักต้องเดินทางต่อ ไปยังติโลการามนคร พระเจ้าค่ะ.."

"ด้วยหวังเพียงพักม้าให้มีกำลัง แล้วจึงจักออกเดินทางต่อไป พระเจ้าค่ะ..พระองค์ "

" หากท่านเร่งรีบ เราจักจัดเตรียมม้าตัวใหม่ให้ ด้วยที่เมืองเรานี้ ก็มีอาชาไนยที่ฝีเท้าเยี่ยมอยู่หลายตัว ส่วนตัวที่ท่านนำมา เราจักให้ขุนทหารดูแลไว้ให้.."

" ขอบพระทัยในมหากรุณา พระเจ้าค่ะ ถ้าเช่นนั้น เกล้ากระหม่อม คงต้องทูลรบกวนเบื้องบาท ในเรื่องของอาชาไนยเสียแล้ว พะย่ะค่ะ "

ท้าวอุปนันทะได้หันไปสั่งยังขุนเรืองวิชัย " ท่านขุน..รบกวนท่าน ไปจัดเตรียมม้าฝีเท้าดีเอาไว้ให้แก่ องครักษ์ของน้องร่วมสาบานเราด้วย! "

" พระเจ้าค่ะ " ขุนเรืองวิชัยรับคำ พร้อมล่าถอยไปจัดการตามที่นายเหนือหัวรับสั่ง...

" ท่านรสินทรา...เมื่อไปถึงยังติโลการามนครแล้ว รบกวนท่าน แจ้งแด่องค์อุปนันท์ตะคุปต์น้องเราด้วย ว่า ให้จัดการทุกอย่าง ตามพระประสงค์ขององค์จ้าวแสน!! "

" พระเจ้าค่ะพระองค์ หม่อมฉันจักกราบทูล ต่อองค์อุปนันท์ตะคุปต์ ตามที่พระองค์ ทรงรับสั่ง พระเจ้าค่ะ "

หลังจากที่พูดคุยสอบถามเรื่องราวต่างๆ จากรสินทราจนเข้าใจดีแล้ว ท้าวอุปนันทะจึงกล่าวบอกต่อรสินทราว่า " เชิญท่านองครักษ์พักผ่อน ให้คลายเหนื่อยเสียก่อน หากจักออกเดินทาง ก็แจ้งแก่ขุนเรืองวิชัยได้เลย เขาจักได้นำม้ามาให้แก่ท่าน พักที่นี่ให้สบายนะ เราขอตัวไปตรวจตรา และว่าราชการบ้านเมืองก่อน "

" หม่อมฉัน ขอบพระทัยในพระกรุณา พระเจ้าค่ะ!! " รสินทราถวายบังคม แล้วจึงเลี่ยงไปพักผ่อน โดยมีนายทหารมาคอยรับใช้...

........................

...ครั้นเวลาเคลื่อนคล้อยผ่านจวบจนเวลาบ่ายคล้อย รสินทรานาคา จึงเดินลงจากเรือนรับรอง มุ่งตรงไปหาขุนเรืองวิชัย เพื่อจักได้ถามไถ่ เรื่องม้าตามที่องค์อุปนันทะตรัสไว้...

" ท่านขุนเรืองวิชัย...ข้าจักขอรบกวนท่าน ช่วยจัดม้าให้ข้าทีจักได้หรือไม่ ด้วยข้าอยากจะเดินทางไปยังติโลการามนคร " รสินทรา กล่าวต่อขุนเรืองวิชัย

" รบกวนท่านรอสักครู่ ข้าจักให้ทหาร ไปนำม้ามามอบให้ ข้าเองก็นึกว่าท่าน จักออกเดินทางในวันรุ่ง จึงมิได้นำม้ามาไว้ที่นี่ " กล่าวจบ ก็หันไปสั่งทหาร ให้ไปนำม้าที่โรงเรือนม้า มามอบแก่รสินทรา...

ไม่นาน ทหารก็กลับมาพร้อมม้าตัวกำยำ รสินทราเพียงแค่เห็น ก็ถูกใจในลักษณะของอาชาตัวนี้ ครั้นพอเตรียมของทุกอย่างเรียบร้อย รสินทราก็ฝากความ แก่ขุนเรืองวิชัยถึงองค์อุปนันทะนาคราช...

" ท่านพี่ขุนเรือง ข้าฝากท่านกล่าวลา ต่อองค์อุปนันทะแทนข้าด้วยนะ หากเสร็จงานแล้ว ข้าจักกลับมาคารวะท่านอีกที ด้วยครั้งนี้ ข้ามีราชการด่วน จึงไม่ได้เข้าไปทูลลาพระองค์ "

" มิเป็นการรบกวนข้าดอก เอาไว้ข้าจักเข้ากล่าวทูลแทนท่านเอง พระองค์ท่านก็คงจักเข้าใจ ด้วยท่านเองก็ได้แจ้งเอาไว้ก่อนแล้ว เมื่อเช้าตอนที่เข้าเฝ้า "

" ข้าขอบน้ำใจท่านมาก ข้าคงต้องลาท่านแล้ว วันหน้าข้าจักมาเยือนท่านใหม่ ข้าไปล่ะท่านพี่ขุนเรือง "

" เดินทางปลอดภัยนะ ท่านรสินทรา ข้าขอให้ท่านสำเร็จในราชการงาน มิมีอะไรมาขัดขวาง "

...รสินทรานาคา ยกตัวขึ้นนั่งบนหลังม้า เมื่อพร้อมก็ค่อยๆ ชักจูงม้าออกเดินไป จนพ้นประตูเมือง จึงควบม้าตระบึ่งมุ่งตรงไปยังติโลการามนครในทันที....

********************************************************