webnovel

Forty Three

LANCE'S POV

Naupo muna ako sa swivel chair ko, yung dalawang siko ko ay nakapatong sa desk habang yung dalawang kamay ko ay nasa chin.

Nagpa music ako sa sound player ko at sinasabayan ko yung kanta

The Music is Beautiful by Bazzi

Lyrics:

Hey

Beautiful, beautiful, beautiful, beautiful angel

Love your imperfections every angle

Tomorrow comes and goes before you know

So I just had to let you know

The way that Gucci look on you, amazing

But nothing can compare to when you're naked

Now a Backwood and some Henny got you faded

You're saying you're the one for me, I need to face it.....

Habang yung paa ko napapadyak dahil sa kantang sinasabayan ko... Habang naghihintay sa kaniya na may dalang pagkain ay nakinig lang ako ng iba pang mga paborito kong mga kanta.

Ano kayang ulam ang ini-handa niya sa akin... Excited na tuloy akong tikman yung lulutuin niya para sa akin...

Inikot ko yung swivel chair at tumingin uli sa labas hanggang sa hindi ko mapigilan ang ngumiti tuwing ini-isip kong nilulutuan niya ako ng makakain.

Napasandal ako at tumingin sa kisame ng opisina ko...

CAROL'S POV

Kanina pa ako inis na inis sa kaniya, hindi niya man lang sinagot yung mga tanong, pakshet siya

Nandito na ako sa mini kitchen nila at nag-iisip kung anong lulutuin...

"Hhhhmmm.... Ano bang lutuin?? Hhhhmmm..." nai-usal ko habang nag-iisip

"Kung lagyan ko kaya ng lason yung kakainin niya, wala naman sigurong makaka-alam na ako ang naglason sa kaniya... He.. he.. he.. he.. he.." parang baliw na tawa ko

Tama Carol yang ini-isip mo, palagi ka niya mina-manyak...

"Carol, tama ba yung narinig ko?? Talaga bang lalasonin mo si sir Lance??" gulat akong napa-tingin kay sir Carl na nakatayo sa may pinto

"Kung pwede ho sana, ginawa ko na" bulong ko sa tanong niya

"Naisip ko lang naman ho yun, atsaka wala naman akong balak lasonin yung... Ugok na yun" bulong ko sa huling sinabi ko

"Bakit mo naman naisip na lasonin yung boss natin??"

"Hehehe... Huwag niyo nlang ho isipin yun sinabi ko kanina sir..."

"Ano ho bang masarap lutuin sir, blangko ho kasi yung utak ko, hindi ho kasi ako makapag-isip na maayos ngayon" mahabang sabi ko sa kaniya.

"Ang paborito kasi ni sir Lance ay tinola at sinigang, yun kasi ang niluluto ng mama niya noong bata pa daw siya"

"Hhhmmm..." sabay tango ko

Bakit kaya naparito si sir, nakapag-tataka Lang. Tumingin rin ako ng nagtataka sa kaniya.

"Nandito ako para kumuha ng snacks and drinks, kung nagtataka kang nandito ako" sabay pakita nung snacks at drinks na hawak niya.

Tanga ka rin minsan Carol eehh... Mag-luto ka na nga at nagugutom na yung bakulaw na yun.

Nagsaing muna ako at nagluto ng fried chicken... May ready made na kasing marinated at nilagyan na ng flour kaya ready to cook na yung manok.

Pagkatapos maluto nung kanin at yung fried chicken ay prenipare ko na at kumuha ako ng sprite in a can and a bottled water at nilagay yun sa tray...

Lumabas na ako sa mini kitchen at pumunta na naman ako sa opisina ni mokong.

Pagpasok ko ay narinig kong nagpa-music siya at tumingin na naman sa labas ng bintana habang naka-upo sa swivel chair niya.

The Music is Take Me to your Heart by MLTR

LYRICS:

Take me to your heart take me to your soul

Give me your hand before I'm old

Show me what love is - haven't got a clue

Show me that wonders can be true

They say nothing lasts forever

We're only here today

Love is now or never

Bring me far away

Take me to your heart take me to your soul

Give me your hand and hold me

Show me what love is - be my guiding star

It's easy take me to your heart....

Lumapit ako sa kaniya at nilagay yung pagkain sa desk niya...

"S-Sir n-nandito na ho ang pagkain niyo... K-Kumain na ho kayo habang mainit pa ho yan" sabi ko sa kaniya pero hindi pa rin siya hinaharap sa akin

Lumapit pa ako sa kaniya ng bahagya at nakita kong parang tulog siya.

Tinapik ko siya at bahagyang niyugyug yung balikat niya...

"Sir, kain na ho kayo... Baka ho lumamig yung pagkain" lumapit ako sa tenga niya ibulong ko sa kaniya yung sinabi ko.

Medyo na alipungatan siya at dahan dahan niyang binuka yung mata.

"Sir, luto na ho yung pagkain niyo at kainin niyo na ho toh baka lumamig pa" sabi ko at tumingin lang siya ng blangko sakin

Humarap na siya at kinain yung niluto ko

"Mauuna na ho ako sir, baka kailanganin nila ako sa opisina sir" sabay talikod at lalakad na sana ng....

Bigla niyang hawakan yung braso ko sabay sabing....

"Dumito ka muna, may sasabihin pa ako sa iyong importante"

"Maupo ka muna diyan sa sofa at sasabihin ko sa ito pagkatapos kong kumain nito" sabay bitaw at nag focus naman siya sa kinakain niya.

Sana pala nilagyan ko ng lason para tigok na toh ngayon. Pumunta at umupo naman ako dito sa sofa.

Ano naman ang gagawin ko dito tutunganga, buti na lang at dala ko ang CP ko.

Dahil bored ako nanood na lang ako ng Running Man (Author's Note:'Running Man' Variety Show toh siya guys, at every episode matatawa ka, yun lang lovelots... Manoud kayo nito guys, maganda at hahagalpak kayo every episode na mapapanuod niyo)

Pigil ako ng pigil kakatawa dito at alam kong na-wi-wirdohan na sa akin si Lancelot... Kaya bahala siya at nag-focus siyang kumain diyan...

Para na akong maba-baliw dito kakapigil Kong tumawa... Shit nai-iyak na ako dito...

Hindi ko na mapigilan ang hindi humagalpak...

"AHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH..... SHIT" napa-iyak ako kakatawa

"Carol, na ba yang pinapanood mo at para kang baliw kakatawa diyan" hindi ko man lang namalayan na tapos na siyang kumain at sinisilip yung pinapanood ko

Ini-stop at kinulob ko muna yung phone ko at humarap sa kaniya kaya umupo na siya sa single sofa.

"Ano ho bang pag-uusapan natin sir? Importante ho ba yan??" tanong ko sabay pahid nung luha ko

"Yes, naalala mo ba yung sinabi ko sayo nung nakaraan about the wedding anniversary??" sabi niya kaya napa-isip naman ako sa sinabi niya...

Hindi ko masiyadong natandaan eehh... May pagka-ulyanin pa naman ako.

"Nakalimutan ko na sir eh.. Ano ho bang meron diyan sa wedding anniversary na yan sir??" hindi ko mapigilan ang pagka-sarkastiko ko

"Na-move kasi yung wedding anniversary nila lolo, ang sabi kasi sakin within this month or next month hahanapin"

"Hhhhmmmmm...." sabay tango ko

"Sir, pwede na ho bang umalis ako, may importanteng ginagawa po kami ngayon eehh..." sabi ko at tumango naman siya

"Okay you may go, and thanks for the food" sabay ngiti niya sa akin kahit na blangko pa rin yung mukha niya...

(Kompleto na itong Storya sa Wattpad)

Siguiente capítulo