EPILOGUE

BEA'S POV

Madami po ang nagalit at nakisimpatya sa mga smith dahil sa trahedyang ANG ANAK MISMO ANG GUMAWA! Marami po ang hindi makapaniwala sa pagpatay diumano sa nakakatandang kapatid at ang pagtangkang patayin ang nakababata pa nitong mga kapatid!!---

Kasama po natin si mrs.smith na kasalukuyang pinapakalma ng mga katulong dahil sa matinding galit nang makita ang nagiisang suspect na gumawa mismo ng kaguluhan sa kanilang pamilya!---

"Ano pong masasabi ninyo??"

"WALA TALAGANG AWA!!! HINDI KAMI MAKAPANIWALA NA MAY KAIBIGAN KAMING MAMAMATAY TAO!!"---

Madami po ang nagulat sa malaking ibinunyag ng pamilya ng smith! Lahat po ay nakatutok sa anunsyo ng hukom laban kay ZAIRA SMITH----

Tinatanggi po ng dalagita ang krimeng ginawa kaya po kasalukuyang pinakita ng kabilang panig sa harap ng hukom ang mga ibidensyang nakalap nila!! Base po sa nakikita wala pong duda!! Na si miss za---

Kasalukuyan pong hinaharap niya ang kasong murder! 

Lahat po ay nanghihinayang sa dalagita dahil sa angking husay nito sa negosyo bagamat marami din ang natakot lalo na ang mga malalapit nitong kaibigan--

HINATULAN PO ANG DALAGA NG PANGHABANG BUHAY NA PAGKAKULO AT MAGBAYAD SA KAPAMILYANG NAIWAN!!---

Abangan po natin ang napakalaking araw para kay AMIRA SMITH dahil ipapakita po sa lahat ang gagawin niyang pagpirma sa pamanang binigay sa kanya! Hindi lang po ang mga billiones kundi ang mga kompanya at mga lupain na nakapangalan sa smith ay mapapasakanya din! Sa kabila ng lahat ay may maganda ding nangyari!---

--- nandito po ang iniwang mensahe ni AMIRA SMITH para sa mga taong nakasaksi sa lahat!

'I know that we've been bothering your channels lately but I am much thankful for the appreciation you showed to us. I am sorry for the caused we made to those who helped us. I hope that what happened lately will slowly forget-- for my family who wants to forget and move on from the tragic memory'

Huminga ako ng malalim at kinuha ang tatlong folder na inabot ni bestfriend. Tinignan ko siya at pilit na ngumiti habang binuksan yun isa isa.

'For Linc De La Vega, I am looking forward that you will participate in this agreement. I want you to follow what's in the paper but in case if won't read it. I want you to stay away from me and you are not allowed to go beyond 5 meters'

Si kuya. Hindi niya matatanggap to kapag malaman niya. Wala siya dito ngayon dahil pinasadya talaga ni bestfriend na tawagan kami ni mama. Alam ko si kuya magwawala yun kapag isama pa namin. Nakakalungkot man pero dapat.

"Bestfriend b-bakit mo to ginagawa?" pilit siyang ngumiti sa amin. Kaming apat lang ang nandito sa cafe. Ako, si mama, amira at si ace.

Malaki ang hinarap nila nitong nakaraan habang si kuya pilit na lumalapit kaya malaki din ang hirap namin sa pagpigil sa kanya.

"Having this agreement will help us to forget everything and move on from what happened. As for the payment of kidnapping me I hope he will do this part" may nilabas siyang puting sobre at mukhang makapal ang laman noon.

"B-bestfriend?" nagdadalawang isip pa ako dahil may sumunod pang lima.

"I want to pay him and let him forget everything. Itong pera---"

"Anak hindi kailangan ng anak ko ang pera" sabi ni mama at tinulak yun pabalik.

"Hindi po. Please tanggapin niyo po dahil hindi ako matatahimik hanggat hindi ito naibibigay sa inyo. Kabayaran po ito sa mga danyos na ginawa ko sa inyo at sa kanya. Ibabalik ko lang po lah---"

"Hindi ba dapat ang anak ko ang magbabayad dahil siya itong gumawa ng masama laban sayo?" umiling siya kaya palipat lipat na lang talaga ang tingin ko sa kanila.

"What he did is just to protect me but we can't deny it that he spent too much just for me and through this ayoko pong magbagong buhay hanggat alam kong may utang pa ako. Gusto ko lang pong maibalik lahat para ang sarili ko na lang ang iisipin ko and I want him to stop bothering me because whenever I look at him, he just remind me of everything. I also want to move on please po nanay"

"Bestfriend sobrang nagsisisi na si kuya" ngumiti lang siya at tinuro ang isang folder kaya napatingin kami doon ni mama.

"I hope this will help you to also move on and start a new life. Pasensya na po sa mga nangyari kaya sana po tanggapin niyo. Yan lang po ang maibibigay kong pasasalamat sa lahat ng naitulong ninyo"

"Hindi na kailangan anak"

"Ayos lang po tsaka ipapabalik ko lahat ng katulong at magtatrabaho pa rin po kayo dito" tinuro niya din ang pangtatlong folder kaya bumuntong hininga muna ako.

"Bestfriend m-mukha ka namang nagpapaalam" ngumiti lang siya. Nagiba talaga siya!

"Pakisabi pong ibibigay ko na ang titulo ng kompanya kina tita at gusto kong si jayson ang mamahala bilang kabayaran na sa pagtulong sa amin ni nat. The way to forgive them is to accept these. I accept him too to this family because tita also helped us a lot. Sana po makarating ang lahat ng ito sa kanila"

"Hija anak sigurado ka ba? Kaya mo na ba?" tanong ni mama.

"I just want to start a new life with ace and we already planned about this. He will help me and I am looking forward to it. Sana po tulungan niyo ako para mapadali ang lahat"

"Pero paano si kuya bestfriend? Basta basta mo na lang ba siyang iiwan?" tinuro niya ang isang folder.

"Just give him that and we will have no problem. Please do cooperate that I don't want to see him anymore" napalunok ako at tumingin muna kay mama. Desidido na nga siya--na gusto na niyang lumayo kay kuya!!!

"Tutulungan kita anak. Alam namin mahirap para sayo kaya sabihin mo kung anong maitutulong namin. Malaking kasalanan ang nagawa namin sayo lalo na ng anak ko kaya pasensya na ulit"

AMIRA'S POV

Inalalayan ako ni ace papunta sa kwarto dahil sumama na naman ang pakiramdam ko. Yaaaa really!! Thanks to him!!

"Hija anak"

"Po tita?" napatigil si ace sa pagaayos ng kumot at humarap din kay tita. Lumapit siya sa amin at hinawakan pa ang kamay ko "Bakit po tita?"

"Gusto ko lang magsorry sa nagawa ko dati at sa papá mo. I-I just want to be a good mother and want my children to follow what I want pero naisip kong may pagkakamali ako dahil hindi ko nagabayan ng maayos ang kapatid mo kaya ito nangyari. Alam kong ang sama ng imahe ko sa inyo, hindi ko kayo masisisi dahil napasobra ang higpit ko"

"Tita ayos lang po"

"Pero maraming salamat anak dahil nandito pa rin ako at ang mga anak ko. Hindi mo sila ginawan ng mali--sila pa nga ang gumawa nun sayo. In behalf of them, sorry and thank you. Sa kabila ng nangyari mabait ka pa rin sa amin kaya gusto ko ngayon mamuhay ka ng payapa at maayos. Magpakasaya ka, magpakalayo ka para kalimutan ang lahat. Kung kailangan mo ng tulong nandito lang ako at yung dalawa na handang maging kapatid mo" nagulat ako nang halikan niya ako sa pisngi. FIRST TIME she did this. I felt sad, I treated her before like an evil mother pero hindi ko itatanggi na bago sabihin ni papá ang totoo, siya ang tinuring kong tunay na ina. 

"I will watch her tita don't worry and if you need something, my men are just outside, tell them immediately if you think someone or something is harmful" nagpaalam na siya kaya nagkatinginan kami ni ace.

"That's strange, I somewhat like how she treated me before" biro ko kaya tumawa siya ng konti. Really, part of my moving on is to forgive everyone as well as to--forget.

"You feel better now?"

"Yes ace, thank you, you're a big big help"

"You okay?"

"Yes thank you, I should take my rest now" umayos na ako ng higa kaya kinumutan na niya ako.

"Pagkatapos mong magpahinga, aalis na agad tayo sa lugar na to" tumango ako at pumikit.

"Yes. We will leave this place and start a new life in new york"

LINC'S POV

"Linc!" napatayo ako nang makita si jayson na papasok.

"W-what? Anong balita sa kanya? Did you see her today? Is she okay?" sunod sunod na tanong ko. I really miss her. I've been missing her for almost a month and I don't know what to do to make her trust me again.

"See this" kinuha ko ang cellphone niya at binasa ang mensahe galing kay miss nathalie.

'Kuya I heard from mom, ate amira will go somewhere TODAY. Far. With ace'

"Linc?! Saan ka?!" hindi ko na sila pinansin at sumakay lang sa sasakyan tsaka pinaandar ng mabilis. S-she can't be!!

*criiiing* bakit ang tagal niyang sagutin? Binilisan ko pa ang pagpapatakbo at nakaramdam na naman ng hapdi sa mga mata.

"Ana----"

"Ma please tell her I'm coming! Don't let her leave! Ma! Please stop her!!" pagmamakaawa ko at lumiko para dumiretso na sa airport.

"Paano mo nalaman anak?! Umalis na sila--"

"Saan ma?!! Saan na sila?!! Saan sila pupunta?!!"

"Kahapon pa anak" napatigil ako sa sinabi niya at humawak ng mahigpit sa manibela "Walang sinabi pero magkasama sila nina sir ace umalis"

*blag* saan niya dinala si amira??! S-she can't leave me.

"Sabihin mo ma saan sila pumunta?"

"Pasensya na anak pero walang sinabi" 

"Saan ka ba ngayon? Anak? Anak?"

*peeeeeeeeeeeeeep*

"Anaaaak?!!!!!"