Chapter 16, 7 days of love in Paris

Day 4

12 days

Bagiou

To

Manila

After packing my staff ay agad din akong bumama labby  ng hotel para ibigay ang susi sa counter,

Habang tinutungo ko ang daan papalabas, hindi ko maiwasang mapatigil dahil sa narinig kung kumakanta.

Hinanap ko iyon, kasi naman ang ganda talaga ng boses niya,

Dinala ako ng aking mga paa sa isang part ng hotel na kung saan, marami ang tao,

Wow naman, instant sikat si kuya,

Hindi ko siya makita dahil sa dami ng tao, kahit anung gawin kung excuse ay wala, ang dadamot ng mga tao.

I can't stop myself to smile while this unknown person enjoying himself singing the song "With a smile".

Paborito ko kasi ang kantang iyan, i dont know para akong temang sa oras na ito, His voice driving me crazy and crazy inlove,

Nagkaroon ako ng pagkakataong makita ang kumakanta ng unalis yong dalawang babae na nasa harapan ko,

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko, It was eddieson.

Hindi ko maiwasan iwasaksi ang titig ko sa kanya, para bang nakaglue na ako sa kinatatayuan ko habang nakatingin sa kanya,

Tumingin ito sa akin este sa gawi ko, pero parang sa akin talaga siya nakatingin at ngumiti ito na para bang kahapon wala itong sinabi na nasaktan siya, he looks okay very very okay.

Nakaramdam ako ng kunting kirot sa akon ulo, at that time bumalik ako sa aking katawang lupa at agad na umalis sa kinatatayuan ko.

As I look at my wrist watch ay tama lang ang oras para sa pag-uwe ko ng manila, Need ko ding umowe baka anu na isipin ni mama sa paglalagi ko sa bagiou , well ang alam naman niya ay nasa tagaytay ako.

"Haist! napabuga nalang akong hangin habang tinatahak ang daan papalabas.

As I step out of this hotel kailangan kung kalimutan ang strange feelings na nabuo sa isang araw na nakilala ko si Eddieson, hindi pwedi ang ganon mars!

Ng makasakay ako ng bus , gaya rin ng dati tinext ako ni mama kung uuwe ako at kinulit  naman ako ng kaibigan ko kung anu na lagay ko.

Katapos replayan ay agad kung in-off ang cellphone kasi baka tunawag ang mga iyon at tinago ko sa bag.

Kinuha kurin ang ipad at earphones ko sa bag at plinay ang kantang " With a smile"

Dahil sa di sinasadyang pagkakataon na isip ko bigla ang mukha ni eddieso, ang ngiti niya at ang ma amo nitong mukha,

Napabuga nalamang ako ng hangin at sinubokang iwasak sa isipan ang pagmumukha ni eddieson at pinalitan ang kanta sa ipad ko.

Played: Dati

By: Jroa

Bwesit naman ohh! sa dami ng kantang pwedi ma next itong dati pa ang na play.

Pero ang ganda talag ng kanta, kahit na masakit yong lyrics,

the feeling of deja vu ,

Parang ganito din kahapon ang ginawa ko habang nakikinig ng kanta,

Sa di malamang dahilan bigla nanamamg tumolo ang aking mga luha,

Nagiging mahina na ako, pisteng sakit to parang nawawalan na ako ng gana para lumaban.

Habang pinalahid ko ang luhang tumolo sa pisngi ko ay diko maiwasang isipin ang sinabi ni manong driver sa akin.

"Ang buhay hanggang maaga pa ay gawin mong maging masaya ang bawat taong nasa paligid mo at huwag mo silang hayaang masaktan dahil lang sa ayaw mona lumaban.

"Tama naman si manong driver sa sinabi nito, pero hindi ko mapigilan ang sarili ko na panghinaan, lalo pat hindi ko alam baka bukas mamatay na ako.

Tumitig nalang ako sa labas ang ganda ng paligid, pero sa gandang meron yan may nakatagong hinanakit sa mga taong nagpapasakit sa kanya.

Sana naging ulap nalang ako o di kaya hangin na kung sa ganon ay kahit mawala man ako, hindi ganoon kalaki ang impak sa mga taong mahalaga sa akin.

NG makarating sa manila ay agad kung kinuha ang mga dala kung gamit at nagpaparadin ako ng taxi,

Matpos sabihin kung saan ako pupunta ay agad din kami umalis,

Habang nasa daan ay tinixt ko si mama at jerome na nasa manila na ako at pauwe na ng bahay, katapos ma send ay in off ko din phone ko.

PAGKARATING KO SA BAHAY, sandali lang ako nag doorbell at bumukas na ang gate ng bahay namin.

"Magandang hapon ho sir, bati nito sa akin

"Good noon din manang, tugon konaman sa kanya

"sir akin na yang bag niyo ako na magdadala, pagpresinta nito

"Salamat manang, pag aabot ko sa kanya ng bag ko

Pumasok agad ako ng bahay at tinungo agad ang kwarto ko.

Pagkabukas ng pintoan ko ay agad kung tinungo ang kama ko,

Played: iStorya

By: Juans( Cover of Regine V.)

Pagkaupo ko sa kama ay kinuha ko sa bag ko ang envelope na ibinigay sa akin ng doctor, doon nakalagay ang resulta ng sakit ko.

Habang binabasa ang mga nakasulat don ay hindi ko mapigilang mapaiyak, naging mahina na ako sa sakit na to.

Mtapos basahin ay ibinalik ko sa loob ng envelope ang papel at itinago ito sa lugar na hindi makikita nila mama o ng mga kapatid ko,

Tumaya ako sa kama at kinuha ang isag notebook sa bag, ibinuklat ko iyon at nagsulat ng mga bagay na nagawa ko ngayon araw,

Sinimulan kung isulat ang Isang taong napakaganda ng boses, hindi ko maiwasang mapangiti habang iniisp ang ngiti at saya ni Eddieson habang kumakanta,

Na weirdohan na talaga ako sa sarili ko, pagkatapos maisulat ang mga nagawa ko ay isinara ko ang notebook at tinitigan ang nakasulat sa cover, "Memory I lost"

Hindi ko namang napigilang mapaluha habang iniisip ang sakit ko, isa sa mga pasakit sa akin ay bukod sa unti unting paglabo ng paningin ay madali din ako makalimot,

In short binabasura ng utak ko ang mga memoryang naiimbak sa utak ko,

Nahiga nalamang ako sa kama at sinubokang magpahinga dahil sa haba ng biyahe,

Y.Y