Cry, pretend to be in the cast, that you're an artist

Say's POV

Grabe, the day after tomorrow na late ako ng pag-uwi pero kahit ganon this day all passed smoothly. I don't know, ang gaan lang sa pakiramdan. Simula nung pagpasok ko kanina, magkasama parin kaming tatlo at wala akong naging problema para masira araw ko, hay.

Humiga ako sa kama at nag cellphone.

"Opps! Hala! Bakit namatay? Lowbatt naba yun kanina? Tsk."

Iniisip ko pero hindi ko talaga maalala, kaya chinarge ko nalang muna cellphone ko at humiga.

A moment ago, suddenly i felt like missing someone. Yes, i miss my hubbies hehe. Na-miss ko ng manood ng thai series', miss ko na sila, miss ko nang makita silang umarte.

(And, base on nga sa mga napapanood kong thai dramas, umiiyak sila, at indeed nga na magaling sila pero have you ever wonder na one day may chance ka para maging artista at chance para mapalabas din sa tv? And yes, i wondered it now and ngayon i want to cry out for just two reasons, because i wondered or because of curiosity, and the second reason is because i feel sad, off course)

Kaya umiyak ako... Naka upo ako at naka steady lang, like i'm staring for something at may iniisip.

"Say... Say!" narinig ko ang boses na yun na papalapit na ng papalit sa kwarto ko pero i'm concentrating yet. Hindi ko alintana yon kasi nagcoconcentrate nga ako diba?

Ng saktong bubuksan na niya ang pinto dumapa ako kaagad at kinuha yung cellphone kong naka charge.

"Say!"

Ah, boses ni mama. Kaya sinabi ko "Po, ma?"

"Itapon mo na nga yung basura sa cr!! Punung-puno na yung lalagyan at ang baho baho na! Tapos nakatiwang-wang lang doon!... kitang kita na yung mga bulok na ginamit mong napkin!!!"

(I sighed) "Opooo, maaaa" sagot ko.

(Hay, pati ba naman yon isigaw? Nakakahiya kaya sa mga kapit-bahay tsss.)

(Hay, ma, wait lang i-on ko muna cellphone ko. Naisip ko bigla yung sinabi nila ghie sa akin kahapon, yung about sa novel? Wait, naisip kong basahin 'to kahit wala akong hilig sa pagbabasa haha.)

Ay, wait. (kinamot ko ulo ko) Ano na ulit title nun??? Tsk, hindi ko maalala... Ah baka wala silang sinabi??

"Say!!!" sigaw ni mama.

"Opoooo" sagot ko.

"Tsk Tsk, hay!! Itanong ko na nga lang kay ley"

Lumabas na ako ng kwarto at pumunta sa cr. Kinuha yung basurahan at itinapon sa labas. Pumunta ako sa kapit-bahay nami'ng si ley.

"Ley!" lumabas siya kaagad at nag tsinelas.

"Oh ano yon? May nakalimutan ka ba?"

"Ah, wala... Ano nga pala yung title ng sinabi ni ghie?"

"Title???"

"Yung, ano..."

"Yung Ano??"

"Yung ano, yung novel?"

"Yung, novel? Ah! Yung own story mo?"

"Oo yun nga. Haha"

"Ah wait lang, ang haba nun eh"

Nakatingin siya sa taas at iniisip yung title.

"Ah!" sabi niya.

"Oh?" tanong ko.

"G underscore G" sabi niya with gesture pa.

"Huh!? Yun yung title?!"

"Haha! Hinde! Username niya yon sa Wattpad. Search mo nalang, tapos hanapin mo doon hahaha"

I'm slightly annoyed but "Okay okay" sabi ko at nag babye na lang sa kanya.