webnovel

Nerds never get bullied

"Pucha, mabigat nga" bulong ko sa sarili ko ng makarating sa harap ng canteen. Deadma nalang sa mga tumitingin sakin isipin nalang natin na may instant fan club agad ako.

Inilibot ko ang tingin para sipatin kong nasaan ang mga siraulong campus royalties chuchu nayun. At hindi nga ako nagkakamali dahil nasa favorite spot ko sila sa canteen. Huminga muna ako ng malalim bago muling binuhat ang dala kong balde.

Nangigigil na tiningnan ko sila habang nagtatawanan.

"HAPPY?" nag cross arm pa ako sa harap nila at mukhang nakuha ko naman ang atensiyon nila dahil napatigil sila sa pagtawa.

"Pfft! You look like a mess" tatawa tawang sambit ng hari harian nila. 

"I thought you gave up after i encounter those lame tricks", sinamaan niya ng tingin ang mga kasama niya. He crossed his arms in his seat.

"So ano? Nandito ka para magmakaawang tigilan ka na? Sabihin mo lang madali naman a qlkong kausap e" inirapan ko lang siya. Ako magmamakaawa? Shit no! Mas mataas pa ego ko kesa pangarap mo. 

"Asa" maikli kong sagot bago inangat ang dala kong balde. 

"Anong gagawin mo diyan?" Kunot noong tanong niya pero nginisian ko lang siya bago ipinaligo sa kanila ang maduming tubig sa balde.

"Shit!"

"Fuck!"

"Puta!"

"Yawa!" 

Sunod sunod na mura nila bago nagsitayuan. 

"Serves you all, madumi ugali niyo e" mataray na litanya ko. Galit na nilapitan agad ako ni Grint.

"Mabuti naman Ikaw na ang lumapit" turan ko bago siya sinumulang kapkapan. Mukhang natulala naman siya sa inasal ko dahil hindi ito nakagalaw.

"Rape!"

"Hoy! Sexual harrasment yan!"

Sigaw ng mga kasama niya na di ko na pinansin. Tuloy parin ako sa pagkapkap ng may mahawakan akong bukol medyo malambot.

"Anong hinawakan mo?" nanlalaki ang matang tanong niya. Nagkibit balikat lang ako bago kinuha ang susi sa bulsa niya. 

"Papa bendisyon nalang ako ng kamay mamaya" bulong ko bago mabilis na umalis sa lugar nayun. Bwisit na kamay kasi to e, kung saan saan napapadpad.

Ipiniling ko nalang ang ulo ko bago dumiretso sa locker ni Kupal. Sinira niya uniform ko e, why not use his.

"Fuck it, she took my locker key" I pinched the temple of my nose dahil sa inis.

"Mga tol, maligo na tayo! Feeling ko magkaka an-an ako sa tubig na'yon e!" Reklamo ni Tristan bago nagkamot ng nagkamot.

"Oo nga! Amoy Tristan na tayo! Amoy alipunga" sabat pa ni Ekon.

"Pakyu ka!" 

I left them fighting at lumabas na, agad naman silang sumunod sa akin. Ngayon makakasama ko pa ang mga kupal na to maligo. Hayyy! Nakakainis.

-Arc

Pagkatapos maligo at sinimulan ko ng soutin ang P.E. uniform ni Grint. Umabot sa ilalim ng dibdib ang waist ng pants niya kaya tinali ko ito ng maayos para Di malaglag. Ang laking tao kasi e, bwisit! I folded the ends of it.

Pagkatapos magbihis ang lumabas na ako ng shower room at nadatnan ko silang apat sa labas ng pinto.

"You look comfortable wearing my clothes" nakataas ang kilay na sambit ni Grint.

"Mukhang hindi naman e" singit ni Tristan na sinamaan niya ng tingin.

"Kukunin mo susi mo? Ohhh catch, wala namang kwenta laman ng locker mo e puro star HAHAHAHA"natatawang sambit ko bago inihagis sa kaniya ang susi ng classroom.

Akmang aalis na ako ng tumigil Ako dahil sa naisip kong kalokohan.

" And ohhh just wanna inform you, You've got big one " after I said those I wink at him at kitang kita ko ang pamumula ng mukha niya. HAHAHAHAHA may hiya din pala siya? laughtrip amputa.

Pauwi na ako dahil na cancel ang klase ng section namin because of what happened earlier. I told them na masama pakiramdam ko para Di na ako mag linis. Serves them right, kesa naman pagsasapakin ko silang lahat bwisit sila.

"Arc!" I know who owns that baritone voice. I told him na wag lalapit sa akin e, ang kulit.

"What now?" Inis na hinarap ko siya.

"I'm really sorry, I just brought you this" he stated and hand me a brown paper bag.

"Ano yan?" takhang tanong ko. 

"I know what he did to your uniform so I bought you a new one, hope you accept this" huminga muna ako ng malalim bago tinanggap ang paper bag.

"Pwede ka ng umalis" I stated bago ko siya tinalikuran. 

"Pero--" 

"Wala na tayong paguusapan, umalis ka na bago pa may makakita sayo" after I stated those words ay nagmartsa na ako paalis. 

Hindi pa ako nakakalayo when someone pulled me for a hug. Hindi ako nakagalaw.

"Sandali lang, after this I'll do what you want. I'll pretend we were stranger. Just...just let me hug you" halata ang lungkot sa bawat salita nito.

"Layuan mo siya!" sigaw ng isang pamilyar na boses at hinablot ang kamay ko papalayo sa pagkakayakap sa lalaking kasama ko.

"Wag ka ng lalapit sa kanya!" Galit na asik ni Teya sa kasama ko.

"Al--" Hindi na natuloy ang sasabihin ng lalaki ng bigla sumabat si Teya. Bakas ang gulat sa mga mata niya at nakapako lang ang tingin niya kay Teya.

"And please, pretend you didn't see me" pagkatapos non ay hinila na ako ni Teya paalis.

"Arc!" Muling tawag ng lalaki na nagpatigil kay Teya sa paglalakad.

"I'm begging you to stop..." seryoso nitong sambit.

"Khero..." Pagkatapos non ay tuluyan na kaming umalis. And here I am still puzzled on how they act. What exactly is really happening here?

"Teya?" tawag ko dito.

"Hmmm..." tumigil naman ito at humarap sa akin ng nakangiti.

"Is there something you're not telling me? I mean erased that, I know there is, can you tell me?" I asked confused. Hinawakan niya lang ako sa magkabilang balikat.

"May mga bagay na di na dapat nating malaman,if faith really want you to know about it. Let is be, pero sa ngayon wag muna" nakangiti niyang sambit giving me a reassuring smile. 

"But--" sasagot pa sana ako ng bigla siyang sumabat.

"Dito lang kita mahahatid dahil may kailangan pa akong asikasuhin kay Dean. Bye bye" paalam niya at hindi na ako muling pinagsalita dahil umalis na siya. 

Pucha! Ano ba talaga ang nangyayari!? This is making me crazy as fuck.

Siguiente capítulo