17. Group Plan

Lucy Gabriela Celeste

**

"BY THE WAY, if you wouldn't mind, I'm just curious when you only asked me to stay in my house for a favor regarding to the contract that I offered. Isn't just you really want?"

Napa-pitlig ang ulo ko sa kanya ng kanina'y tahimik akong nakatingin sa bintana ng kotse.

Napansin kong naka-kunot ang noo niya sabay balik niya ng tingin sa dinadaanan namin habang nagmamaneho siya.

"Hmm..."

"It's okay. I know I've just force you that night. Tell me, Justina. What is it? Besides, you're my wife now."

Inalis ko muna ang tingin ko sa kanya ng mag-tagpo ang mga mata namin. Ibinalik ko ang tingin ko sa labas ng bintana habang maigi akong nag-iisip kung ano pa bang pwedeng i-pabor sa taong 'to.

Speaking of it, tutal pumayag na ako sa gusto niyang mangyari, then I can ask him for a favor whatever I want.

"Justina, please. I'll do everything just for you.." ngayon ay binalik ang tingin ko sa kanya. Nakita ko ang kaamuan ng kanyang mukha. "Now, tell me. What is it?"

I made a smile while looking at him for a moment.

Yeah, Lucy. It's your chance. Grab it!

"Thank you Max..nahihiya kasi akong sabihin sa'yo eh.."

Ghad. I tried to exhaled deeply trying to release the heaviness in me at this moment. Hindi ko talaga gusto 'tong sitwasyon na ito.

"Oh, wait, I'll just get inside the car." ngayon ko lang napansin na nandito na pala kami sa bahay niya.

Dumiretso ang sasakyan papunta don sa garahe ng makadaan na kami sa gate at sa fountain na nasa gitna.

I made a smiled ng palihim habang pinapasadahan ko ng mga tingin ang bahay niya na ngayon ay nakatambad sa'kin.

Yes, it was huge, ang big. It was beautiful. Sa tanang buhay ko, ngayon lang ako naka-pasok sa ganitong bahay. And now, this house that I dreamed was became true, na titira rin ako sa bahay na ito.

Speaking to this. Naisip ko na lumipat na dito sa bahay niya dahil 'yon rin naman ang nasa kontrata namin. And that's the thing na naisip ko rin na makakatulong ang lahat ng ito sa akin.

Aside from this, gusto ko rin malaman kung ano talaga ang tunay na pakay niya kung bakit siya kagad-agad nag-offer ng kontrata na maging pekeng asawa niya. Even he already explained it to me, hindi pa rin ako kontento sa mga rason niya sa'kin.

"Be careful."

"Thank you." hinawakan niya ako sa'king kamay ng iabot ko sa kanya iyon, at maingat niya akong tinulungan maka-baba sa sasakyan.

'Pagka baba ko naman ay nakita ko yung mga maid niya na dala-dala na 'yong mga gamit ko. At hindi naman ako mababahala dahil wala naman dapat ihinala si Max doon at wala namang kahina-hinala dahil yung mga gamit na kakailanganin ko sana sa lakad ko kanina ay iniwan ko don sa bahay na inalisan ko.

"You like here?" throwing my thoughts, iginala ko ang mga mata ko sa paligid ulit sabay agad naman akong napa-tingin sa kanya ng kausapin niya ako.

Nginitian ko siya. "Yes, Hon." pagkasabi ko 'non ay nginitian rin niya ako.

I just ignore myself from my weirdo feelings everytime when we're in this moment. Ugh! I sighed.

And 'Hon?' Ghad! For pete's sake.

"Justina.."

"Yes Max?" hindi ko mapakiwari kung anong tumatakbo ngayon sa isip niya. I can't also expressed the emotion that in his face right now.

"Nevermind. Let's just first go inside. I prepare a food for you." napatingin ako sa'king kamay ng magka-hawak pala kami sa isa't-isa. Pagdaka'y, niyaya niya na uli akong pumasok sa loob. Tanging ngiti lang ang naging tugon ko sa kanya.

Alam kong may gusto siyang sabihin but I'll just ask him later about that. Gusto ko rin malaman ang totoo sa kanya kung ano talaga ang reason niya na pagtiyagaan ako na maging asawa.

I know. I know it's so fast. Ilang araw palang kaming simula nung nagka-kilala kami. But I just wanna be clear. Nang dahil lang sa bagay na 'to naaagaw ang atensyon ko, hindi ko na rin nagawa ang balak ko na dapat nagawa ko na.

But now, I just want to finish it within those remaining days na meron pa sa'kin. But now, it's so easy. And I do not have worry about seeking my group because my plan is already in there. My answer is only need.

----------

James Lee

**

"SIGURADO ka ba sa magiging plano natin? James?" Nick asked assuring.

"Sang-ayon kami sa gusto mong mangyari, pero maraming naka-paligid sa Von na 'yon. At sa pakiramdam ko, hindi siya madaling kalaban.." Blade said with hesitant.

Alam kong mahirap 'tong gagawin namin. Nakasalalay ang buhay namin dito pero kailangan naming gawin lalo na't para mahanap at makita namin si Lucy. Nang sa gayon, pati si Lewis--ay maka-layo sa Cohen na 'yon. And to plan for our next step para hindi na kami gambalain ng Von na 'yon.

Speaking with this, pinag-usapan kasi namin nila Blade at Nick na kailangan naming ipalabas na patay na ang lalaking gustong ipapatay ng Von na 'yon--na walang iba kundi si Don Fabiano.

Isa sa mga kilalang sikat na bilyonaryo

dito sa pilipinas. May sarili siyang kompanyang hinahawakan na halos nasa iba't-ibang panig ng mundo. Isang kompanya na pagawaan ng mga barko, eroplano, mga sasakyan. Pero hindi alam ng lahat ng tao na ang kompanyang may-ari ng Fabiano na 'yon ay may lihim--isang pagawaan ng shabu. Halos malaki-laki ang lagay ng pagawaan at bentahan ng shabu dahil siya ang main source nito. Nang halos malaman ko ang lahat ng detalye na nakalagay sa case na binigay sa'kin ng Von na 'yon tungkol sa kanya. Kaya halos nakamkam niya ang lahat kaya nakilala siyang bilyonaryo.

"How about Fabiano? Bakit hindi nalang natin siya patayin? Bakit kailangan pa nating ipalabas na napatay natin siya? Tutal para tayo na ang manginabang sa kayamanan niya?" aniya ni Nick.

"Stop Nick. Wala ka pa nga sa kalingkingan ni Von kung umasta ka, parang kaya mo na rin si Don Fabiano.." sabay inirolyo ni Blade ang mga mata niya.

"No Nick, Tama si Blade. Hindi natin dapat patayin ang target lalo na kung siya ang gagawin nating pain para kumagat ang Cohen na 'yon."

Yes, hindi namin papatayin si Don Fabiano but instead, I'll be his savior of his life. Kailangan ko lang iparating sa kanya na papatayin siya. I'll give the details about that person who wanted to kill him para mabaling ang atensyon ng Von na 'yon kay Don Fabiano. So that's our time para gawin kung ano ang talaga ang plano.

"James. I know you never failed to this. And this time again, I trust your plan. Lalo na para mailayo natin ang grupo sa Von na 'yon. And the thing is alam kong ayaw mong mapahamak si Lucy." mahinahon na sabi ni Blade. Tinignan ko lang muna siya sandali.

Speaking what Blade said, that's true. Dahil sa simula palang na nakilala ko si Lucy, all I want to do is to protect her, to keep her safe. But I failed to do it that time when I didn't do something to keep her safe beside me.

Yes, I like Lucy. But he doesn't know about my feelings to her. Dahil ayokong mapalayo siya sa akin. Yes, I just want to make sure na mas okay na muna na hindi ko na sa kanya sabihin. Dahil alam kong mag-iiba ang tingin niya sa'kin once na aminin ko sa kanya ang nararamdaman ko.

"Let's go. Nandiyan na sila." we both heard the noise coming from above. At alam namin na 'yon na yung helicopter na sinasakyan ng mga tauhan ni Von na magdadala sa'min sa target namin.

"Blade, Nick, alam niyo na ang gagawin niyo." pagkasabi nila 'non ay parehas silang tumango sa'kin. Pagdaka'y naghanda na sila. Kinuha na namin ang mga gamit namin hanggang sa lumabas na kami ng bahay.

Kaagad kaming pumunta sa kanya-kanyang posisyon namin ni Nick, hanggang sa makita ko na sinalubong na ni Blade yung dalawang tauhan ni Von.

Sinenyasan ko si Nick na sugurin yung dalawang lalaki na naka tayo sa pinto ng helicopter habang may mga hawak na mga rifles. Tumango naman si Nick sa'kin hanggang sa sinugod na niya yung isang lalaki na nasa kaliwa. Ganon rin ang ginawa ko sa lalaking nasa kanan. Binalian ko siya sa leeg ng makalapit na ako sa kanya samantalang pinagsusuntok naman ni Nick yung isa hanggang sa natumba at mawalan ng hininga.

Kaagad kong tinutukan ng baril yung piloto at hindi na ito nagtangka na lumaban pa.

"Si Blade!?" utos ko kay Nick dahil alam kong naintidihan naman niya yung sinabi ko.

Sabay kaming napa-tingin ni Nick kung nasaan si Blade. At natanaw naman namin na naglalakad na ito papunta ngayon sa kinatatayuan namin ni Nick.

"Let's go up." pag-senyas ni Blade ng sumakay na siya loob. Sumunod naman si Nick. Tanging ngisi lang ang naging tugon ko dahil palagay ako na nakaya ni Blade yung dalawang lalaki na itumba.

Hanggang sa maka-upo na ako sa tabi ng piloto at sabay pinalipad na niya pataas ang helicopter ng utusan ko siya habang naka-tutok yung baril sa ulo niya.

"Dalhin mo kami kay Von Cohen." pag-uutos ko.