Chapter 30: Creators

Martha's POV

Lahat ay nagawa ko na para lamang makawala sa kulungang ginawa ng aking ina na yari sa kapangyarihan nito ngunit hindi naging sapat ang lahat ng ginawa ko upang makalaya dito.

"Ina! Pakawalan mo ako dito!" sigaw ko dito. Mula nang makarating kami ng Lavreska ay hindi na ako nakalabas sa kulungang ito. Sinubukan kong hikayatin si Mizore na gamitin ang kaniyang kapangyarihan upang makalabas ako dito ngunit hindi ako nito pinakinggan.

Isa nga talaga siyang sunod sunuran sa nakatataas. Maya maya pa ay bigla na lamang bumukas ang pinto. Nakadinig ako ng mga naglalandiang mga nilalang habang papasok sa silid at laking gulat ko na lamang ng bigla kong makita ang aking Ina na nakikipag halikan sa isang kawal.

Ang Reyna ba talaga iyan?

"Teka, sisilipin ko lamang ang Prinsesa kong gising ba ito." dinig kong sabi nito sa kawal. Ina? Ano na ba iyang nangyayari sa iyo? Sinapian ka na ba ng isang masamang manlilikha? Nakakahiya.

Papalapit na ang Reyna sa kinaroroonan ko kaya agad naman akong nagtulog tulugan upang hindi nito mapansin na nanunuod ako sa kanila.

Nang masiguro nitong tulog na ako ay agad itong bumalik sa kinaroroonan ng kalaguyo nito at agad inihubad ang kapa't korona nito.

Mabilis ang mga pangyayari. Ang natitiyak ko lamang ay si Ina ang nakita ko at ito ay dinudungisan ang kanyang dangal bilang isang Reyna.

"Ahhh-" dinig ko kay Ina habang pinagmamasdan ko ang lalaking nakapatong sakanya. Tinutulak nito at hinihila palabas ang kanyang ari sa ari ng aking Ina.

Nakakainis, pati ang nasa aking baba ay namamasa dahil sa ginagawa nila.

Maya maya ay bigla na lamang lumitaw si Mizore sa likod ng isang kabinet. Nakatago ito at tila ba pinapanuod lamang ang dalawa sa kanilang ginagawa dahilan upang lalo akong magtaka dito. Sino ka nga ba talaga, Mizore?

Nakita ko namang inihawi nito ang kanyang kamay saka nito ibinato sa dalawa na naging dahilan ng pagbilis ng kanilang ginagawa. Ano itong ginagawa ni Mizore? Maya maya pa ay tumingin ito sa gawi ko at biglang sa isang iglap ay nakapasok na ito sa ginawa ng aking inang kulungan.

"Masaya bang tignan ang Ina mo na dinudungisan ang dangal niya bioang isang Reyna?" dinig kong tinig mula sa aking likuran dahilan upang mapalingon ako dito.

"Paa-"hindi ko pa lang natatapos ang aking sasabihin ay agad nitong hinawakan ang aking leeg.

"I-na" hirap na hirap na akong tawagin ang aking Ina. Hindi ko alam. Mali ba kami ng pinagkatiwalaan? Sino ka ba talaga, Mizore?

Ito na ba ang aking katapusan?

"Wala ka ng silbi saakin dahil hindi magtatagal ay makukuha ko narin ang gusto kong kapangyarihan." wika nito saakin saka nito lalong hinigpitan ang pagkakahawak sa aking leeg.

Sinubukan kong lumaban ngunit hindi ko alam  kong papaano naging ganito kalakas ang kanyang kapangyarihan.

"Mahal na Prinsesa, huwag mo ng tangkain. Ayaw mo nun? Makakasama mo na ang aking kapatid." wika nito. Kapatid? Anong ibig niyang sabihin?

"Nakakalungkot lang dahil kahit kadugo kita ay kailangan kong kunin at wakasan ang buhay mo." bulong nito saakin nang ilapit nito ang mukha nito sa aking taenga. Agad rin naman nitong inilayo saakin ang mukha nito.

"Marahil ay nagtataka kong sino nga ba talaga ako." wika nito kasabay nun ay isang matamis na ngiti mula sa magandang babaeng ito.

"Kapatid ako ni Zerxes, na iyong ama." sabi nito saka nito lalong hinigpitan ang hawak sa leeg ko na tila ba ito'y mapuputol na.

Nararamdaman ko narin ang paghina ng aking katawan gawa ng paghigop nito saaking kapangyarihan. Ito na ba talaga ang katapusan ko? Bakit sa dinami rami ng papatay saakin, ang nilalang na ito pa.

Hindi na rin naman nagtagal at nakaramdam na ako ng pagkahilo. Ganito ba ang kabayaran sa lahat ng kasalanan na ginawa ko, ama? Amang manlilikha, bakit ganito ang nakasulat sa aking tadhana?

Nagdilim ang buong paligid ko kasabay nun ay nakarinig ako ng malakas na tinig ng kampana. Baka nga ito na talaga ang wakas ko.

Paalam, ina.

Mizore's POV

Nakatingin ako sa aking salamin.

Matapos kong kunin ang buhay nito ay lalong gumanda at kuminis ang aking balat.

"Mahal kong kapatid, hanggang kailan mo ba ito gagawin?" dinig kong tinig ng nasa itaas. Alam kong hindi si Zerxes iyon kundi si Avchiles, isa sa mga manlilikha na kagaya namin ni Zerxes. Kasabay ng kanyang tinig ay ang pagliwanag ng paligid na naghuhudyat ng isang malakas na ulan.

"Hanggang sa makuha ko ang kapangyarihang iginawad sa anak ni Zerxes!" sigaw ko dito. Maya maya pa ay tumulo na ang tubig mula sa kalangitan.

"Kailan man ay hindi ka magtatagumpay, Mizore." dinig kong sabi ng isang pamilyar na tinig.

Zerxes?

"Teka, paanong--"

Papalapit ng papalapit saakin ang aking kapatid.

"Nakalimutan mo na ba?"

"Na isa ako sa pinakamalakas na manlilikha." wika nito saakin saka kumidlat ng napakalakas.

Nang malapitan ako nito ay hinawakan nito ang aking leeg at saka nito hinawakan ng mahigpit ang parteng iyon.

"Sino ang nasa likod ng lahat ng ito, Mizore?" tanong nito saka muling kumidlat. Kasabay ng pag kidlat ay ang pagbaba ng iba pang mga manlilikha.

Anim na manlilikha ang umapak sa lupain ng Damnivia upang alamin kong sino ang nasa likod ng lahat ng ito.

"Sumagot ka, Mizore!" pang gigigil nitong sabi saakin.

Maya maya pa ay lumabas na saaking katawan ang isang maitim na usok.

"Kumpleto na ang manlilikha." wika ng usok na ito saka ito humalakhak ng sobrang lakas.

Umikot ikot ito sa paligid namin at sinubukang puksain ito ng mga manlilikha ngunit hindi nila nagawa.

"Mga inutil!" sigaw ng usok na iyon at saka humalakhak ng humalakhak. Maya maya pa ay bigla na lamang nagdilim ang buong paligid.

Ang buong Damnivia ay nasa panganib.

"Kuya Zerxes." wika ko dito nang bitawan ako nito.

"Sino siya?" tanong nito saakin. Hindi ko alam kung dapat ko bang sabihin kong sino siya.

Matagal kaming naging magkaibigan mula ng bumaba ako mula sa itaas papuntang Damnivia.

"Mizore!" sigaw ni Kuya Avchiles.

"Sino siya?" madding sabi ni Kuya Zerxes saakin. Ito na ba ang panahon upang sabihin ko kung sino ang nasa katawan ko noon?

"Si Reyna Cassiopeia."

"Sinasabi na... Ang dating Reyna bago ang ina nila Morioka at Sam." wika ni Kuya Zerxes.

"Kuya, nanganganib si Sam sa mundo ng mga tao." ani ko dito. Dahil nasa katawan ko ito ng ilang taon at ngayon lang ito lumabas ay alam kong may gagawin ito kay Sam. Mamadaliin niya ang galaw nito lalo pa't ngayon ay malapit na ang anak nito sa Prinsesa.

"Hanapin ang aking mga kambal at siguraduhin niyong dalhin ninyo sa harap ko ang Reyna Fleariza ng Lavreska at ang aking anak dito!" utos nito sa iba pang manlilikha.

"Kuya. Ang anak mong si Martha." malungjot kong sabi dito. Malaki ang kasalanan ko dito sa pagpatay ko sa anak pa nito.

"Alam ko. Huwag kang mag alala. Hindi ko tunay na anak si Martha, alam kong ginawa niyo siya ni Fleariza." wika nito. Alam pala nito ang panlilinlang ko dito noon.

Ginawa namin siya ni Fleariza dahilan kaya nang mapatay ko ito ay lalo akong lumakas at gumanda.

A/N: Hope you guys like it. Good Morning!