webnovel

Chapter Fourteen

Nagising ako na masakit ang ulo ko. Kinapa ko ang bedside table ko para sana kunin ang baso ko na palagi kong nilalagay doon bago matulog. Nauuhaw ako. Pero nakapagtataka na wala akong mahagip.

Binuksan ko ang mga mata ko at nagulat sa nakita.

Holy shizzleberry! Where am I?! Oh my gosh nasaan ako?! Black. White. Parang familiar? Parang kahawig ng kwarto nung masungit na lalaking gangster! Tinignan ko ang sarili ko sa ilalim ng kumot. Okay! Kumpleto pa ang mga damit ko. Suot ko pa ang pink dress na ibinigay ni TOP. Ano ba ang nangyari kagabi?

Tumayo ako sa kama at lumabas ng kwarto. May naamoy akong mabango kaya naman sinundan ko. Nakakatakam naman yung amoy. Napunta ako sa kusina at nakita ang isang lalaking nakatalikod; may suot na strawberry apron. Mukhang may niluluto siya.

"Um... Excuse me," sabi ko.

Tumigil siya sa pag-luluto at unti-unti, slow motion, na tumingin siya sa akin. Napakurap ako.

Bigla siyang tumakbo palabas ng kusina. What the...? Para siyang si Flash kung tumakbo, nawala agad siya sa paningin ko. Si... TOP ba 'yon o namalikmata lang ako? Pero may suot yung lalaki kanina na strawberry apron. Hindi ko siya ma-imagine na naka-suot non. Siguro ay kahawig lang. Inaantok pa siguro ako. Tumalikod ako para sundan ang lalaki pero tumama ang ulo ko sa isang pader. Aray naman!

"F*ck! For someone so stupid your head is hella big and hard!!" I know that voice! Hehe! Hindi pala pader.

"TOP! Ano'ng nangyari kagabi? Ano'ng ginagawa ko rito? May ginawa ka sa'kin kagabi no?! Bakit wala akong maalala?!"

Pinitik niya ang noo ko. Hinimas ko ang noo ko at tinignan siya nang masama.

"Shut up, aight?" Nilagpasan niya ako at chineck ang pagkain sa cooking pan.

"Wala akong maalala. Ano'ng ginawa mo sa'kin?!" tanong ko sa kanya.

Napalingon siya sa akin. "Ah Shit! You forgot? You have... AH! Insomnia! You have a f*ckin' insomnia!"

Insomnia? Stupid, baka naman Amnesia! Umupo ako dahil nahihilo na naman ako. Parang nasusuka yata ako. Waahh. Dizzy.

"Che, amnesia ang tawag don. Insomnia yung hindi makatulog sa gabi" pagtatama ko sa kanya.

"Wanna die? Don't talk back!" mahina niyang pinitik ang noo ko.

"Don't hit me. Can't you see that I'm dying here?" Waahh!! Ang sakit ng ulo ko.

"You hella annoy me."

"You live here alone?" I asked him.

"Yeah, why?" masungit niyang tanong.

"May nakita akong lalaki dito kanina. Kapatid mo ba 'yun?"

"T-That... THAT'S MY NEIGHBOR, THE B*TCH'S KID NEXT DOOR!" sigaw niya bago umiwas ng tingin sa akin.

"Ow! You don't have to yell. Why are you yelling? My head. Ow! My head hurts," reklamo ko.

"Stop asking me stupid questions!"

"I'm hungry! Food!"

"Go home! I don't have enough food for you," he said then placed a plate in front of me.

"Then why are you placing a plate in front of me?" tanong ko sa kanya.

"That's MY plate. You. Seaweed monster go home."

"NO!" I said and refused to stand up from MY chair. "And why did you call me 'seaweed monster'?"

"Your hair is like seaweed, that's why."

"What? Yeah right and your hair is like a bird's nest. Should I call you Hairy Potter then?"

"Shut up!" sita niya sa akin.

"NO!! NO!" sagot ko.

"SHUT UP!"

"NOOO!"

"DON'T TALK BACK AND JUST SHUT UP!!!" salubong ang mga kilay na utos niya.

Tumunog ang tyan ko. Gutom na talaga ako. Nanghihina na ako. Wala na akong lakas para sumagot sa kanya.

"I'm hungry..." naka-pout kong sabi.

"Get your ass off my seat and go home."

"I'M HUNGRY!! I'M HUNGRY!! I'M HUNGRY!!—"

"SHUT THE F*CK UP!!" he covered his ears.

"—I'M HUNGRY!! I'M HUNGRY!! I'M HUNGRY!! I'M HUNGRY!!—" I yelled while kicking under the table.

"AHH!! MY EARS! MY F*CKING EARS ARE GOING TO FALL OFF IF YOU DON'T SHUT UP!!"

"—I'M HUNGRY!! I'M HUNGRY!! I'M HUNGRY!! I'M HUNGRY!! I'M HUNGRY!!—" kicking and slamming my fist into the table.

"IF YOU DON'T SHUT YOUR MOUTH I'M GONNA—"

"—I'M HUNGRY!! I'M HUNGRY!! I'M HUNGRY!! I'M HUNGRY!! I'M HUNGRY!! I'M HUNGRY!!—" more kicking and more slamming.

"—RAPE YOU!!"

Bigla akong tumahimik. R-Rape?

"WAAAAAAHHHHH!!!"

"Ah, shit!"

"WWAAAAAAAAAHHHHHHHHH!!!"

"SILENCE!!!"

"WWAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHH!!!"

"FINE!! YOU CAN EAT MY FOOD JUST SHUT THE F*CK UP!!"

"WAA— Really?" YES!! FOOD for me! YES!

"If you yell in front of me one more time, I'll seriously kill you."

"This food is GOOOOOD, yummy!"

Sa tingin ko, golden fried rice ang tawag dito. Kulay gold kasi yung fried rice, naging ganon yon dahil ihinalo ang itlog sa kanin. Then may ibang sangkap na kasama like green peas, hotdogs, carrots, etc. Nakita kong kumuha rin ng pagkain si TOP.

"Akala ko ba hindi kasya satin yung food? Eh ano yan?"

"Because—BECAUSE THAT B*TCH'S KID NEXT DOOR HELLA MADE A LOT!!!" sagot niya.

"Why do you cuss so much? And who's that kid next door?"

"HE'S JUST THE B*TCH'S KID NEXT DOOR!!!"

"DON'T CALL A WOMAN B*TCH! Stupid gangster."

"SHUT UP!! I GAVE YOU YOUR DAMN FOOD, NOW SHUT UP! YOU FEMALE DOG!!"

"STOP SHOUTING AT ME!! AND I'M NOT A FEMALE DOG YOU—YOU—POOP FACE!!"

"F*CK SHIT!! CAN'T YOU SEE I'M EATING?!?! YOU'RE HELLA DISGUSTING!!"

"I am not disgusting! I'm not the poop here, you are! You look like a poop!"

"DON'T BARK AT YOUR MASTER AND EAT THE DAMN FOOD ALREADY, WOMAN!"

"YOU'RE NOT MY MASTER AND I'M NOT A DOG!!!"

"YELL IN FRONT OF THIS TABLE ONE MORE TIME AND I'M KICKING YOU OUT!" banta niya.

"Yum! This food is reaaally good!" That one shut me up.

Siguiente capítulo