8th Chapter

Eloisa's Point of View

Nag-unat ako atsaka tumayo, iniisip ko pa lang yung nangyari kahapon nag-iinit na ang dugo ko.

Buti na lang at yung gamit ko ay binalik ng mga kaibigan niya at dinala rin ako sa taxi station, hindi ko naman sila kayang pagkatiwalaan na ihatid ako mismo sa bahay namin dahil wala pang isang araw ko silang nakilala pero mas katiwa-tiwala naman silang tatlo kaysa sa Paolo na iyon.

Nagdirediretso ako papunta sa baba at bumungad sa akin si Kuya na ayos na ayos, mag-isa siya sa hapagkainan, napakunot ako, wala si Mama at Papa pati na rin si Ate Cass.

Weird.

"Join me Eloi," aniya.

Umupo ako sa bakanteng upuan malapit kay kuya, may nakahanda ng breakfast sa lamesa. Kumuha ako ng itlog, sinangag at dalawang pirasong longganisa, namiss ko ito.

"Kuya, I've a question. Where are they?" tanong ko kay kuya, sinubo ko na ang pagkain ko.

"Oh, yes forgot to tell you. Mom and Dad is a business trip. While Cass, just left to go somewhere," sabi niya habang patuloy pa rin sa pagkain.

Tumango ako. "Bakit bihis na bihis ka pala?" he's wearing a semi-formal clothing. Ganoon talaga ang getgaway ni kuya kapag lalabas, kahit sa mall pa yan. Noong pumunta nga kami, pinagtitinginan sya, alam kong isa na yung gwapo sya pero yung style nya kasi minsan nakakaattract din ang ibang girls.

"Anyways you have to dress up too," he said that made me frown.

"Huh?" nakataas na kilay kong sabi. 'Di ko maintindihan si Kuya minsan.

"We'll go to your condominium," nagpantig ang tenga ko, nnapangit ako ng abot langit, pumayag si Mama at Papa!

I told them I want to be independent and live alone, akala ko hindi sila papayag pero pumayag sila.

Ngunit para saan ang pagbihis ng magara?

"And to Grandpa's office," ang sunkd niyang sinabi ay mas kinagulat ko.

Of course, that's the reason I have to dress up well and looked like a well-off heiress.

Hindi na ako naka-hindi tutal 2 years din kaming hindi nagkita ni Lolo, so it's a must to visit him na rin.

Una kaming pumunta sa condo ko. Maganda, masyado nga lang mukhang sosyalin pero atleast malapit sa school.

Sabi ni Kuya feeling niya may sumusunod sa amin kaya nagiba sya ng direksyon nang papunta na kami kay Lolo.

Nag-vibrate ang phone ko, I already have an internet, kaya nakakapagmessage na ang kaibigan kong nasa ibang bansa.

Kian:

How's Philippines? Mainit o malamig?

Nag-tipa ako.

Ako:

What do you think? Of course, mainit. It's raining balls of fire! Hahaha!

Kian:

Ganon. Hahaha. Anyway, I miss you, Eloisa!

Napangiti ako, he's my bestfriend, I miss him already too.

Ako:

I miss you too. :)

Kian:

Really? Miss mo na ang napakagwapo mong bestfriend? 'Wag kang mag-alala susundan kita haha.

Kumunot ang noo ko habang nakangiti rin. Napaka-hangin ng isang 'to.

"Sino 'yan?" natigil ako sa pagtatype ng mapansin ako ni kuya. "Nakangiti kang nakakunot ang noo. Wait, is that your boyfriend, what is it again? Cyan?" I frowned. Saan nakuha ni kuya yung Cyan?

"No, he's not a boyfriend, okay? Kaibigan ko sya kuya, and it's Kian. Not Cyan or anything else," natatawa kong sabi sa kanya.

"Whatever."

Andito na kami ngayon ni Kuya sa opisina ni Lolo and ito ang bagay na pinaka-kinatatakutan ko一yung kausapin ako ni Lolo, nakakatakot kasi siya, parang si Lola lang kailangan lahat ng ipagagawa nya dapat masunod mo.

Si Kuya ay nagstay lang sa 1st Floor ako naman sumakay ng elevator at nagpunta sa 4th Floor which is nandoon ang opisina ni Lolo.

Nakita ko yung secretary ni Lolo paano ko nalaman? Sinabi sa akin ni Kuya kanina bago ako sumakay ng Elevator.

Suot ko ngayon ay dress, at hindi akl kumportable, kada lakad ko ay ibinababa ko.

"Good Morning, asan po si Lolo?" tanong ko sa secretary ni Lolo na nakasuot ng formal attire na damit, pagkatapos kong bumati at mag-tanong sa kanya she looked at me while her one eye brow is rising then after noon tiningnan naman nya ako mula ulo hanggang paa.

"I mean President Hidalgo," sabi ko. I suddenly realise no one knows nga pala na kamag-anak namin ang pinaka mayaman na tycoon sa Pilipinas, hindi kami pinakilala bilang kamag-anak ni Lolo hindi dahil sa kinahihiya niya kami ginawa nya yon nang hindi bukal sa loob nya para maprotektahan kami dahil madaming galit sa kanya.

"Do you have an appointment?" tanong nya nawala ako sa kinalalagyan ko.

Teka? Kailangan pa ba ng appointment?!

"I didn't know I一" putol kong sagot dahil may biglang matandang boses na sumigaw na galing sa opisina ni Lolo.

"Let her in!" sigaw ni Lolo, nakakakilabot talaga ang boses niya.

"Come in." sabi ni Secretary Cruz na may mabait na boses.

Nag-bow lang ako sa kanya as a respect sa hindi nya pag-respect sa akin kahit ba hindi bilang anak ni Lolo na boss nya yung bang she should respect me as a person dahil yung mga tingin halatang nanglalait.

Pagpasok ko nakikita ko lamang ang nakatalikod na upuan ni Lolo so ang nakikita ko lang yung likod ng upuan nyang itim na naiikot pero na-hahagip ko rin yung gilid nya habang iniikot nya ang upuan

Kumikinang sa paningin ko ang pangalan sa table ni Lolo na. Pres. Sandoval Hidalgo.

"Goo一" my grandfather cutted me off.

"So as what I have said to Sophia you are going to be married when you turn 18," sabi ni Lolo.

I frozed.

Wait, what?

Married?

"Grandfather, wala po akong alam sa si一" as usual putol na naman.

"Next next month na ang engagement party. Makikilala mo siya soon. But not now."

"But一"

"Unless you have a boyfriend? Do you have a boyfriend?" tanong ni Lolo.

Anong isasagot ko? Wala naman di ba? Bakit ba naman kasi nauso ang arrange mar一that asshole! That jerk! He's my only chance.

I gulp then nodded. "Yes, po," sabi ko.

This is insane.

"Then good, but I won't call off the marriage, you might change your mind with your boyfriend, remember that the arrange marriage will always be available," sabi ni Lolo.

Nagulat ako dahil binili ni Lolo ang sinabi ko, how come?

"Opo," sabi ko. I'm doomed nasa kalagitnaan ako ng patibong. I need to grab that guy's idea.

"Samantha remember this, you're the heiress. You'll be part of this company and you will lead this. Hindi ko gustong diktahan ang kapalaran mo but this is your Lola's last will, for you to be married, you never had a boyfriend but I guess you have, that's good then," sabi ni Lolo. "That's all I could say, you can now leave."

Nag-bow na lang ako at nagpaalam na.

Nakatulala ako habang naghihintay magbukas ang elevator. Hindi man lang ako nag-isip. Kumapit agad ako sa patalim. I was just nervous! Now what, Eloisa? Ano na? Ano ka ngayon?

I don't want to be the heiress, it should be Kuya Eric or Ate Cass... why me?

Sa kalagitnaan ng paglipad ng utak ko biglang nagring ang phone ko.

Si Mama, kuya at ate Cass pa lang ang may alam ng number ko rito sa Pilipinas at yung inilagay ko rin ito sa papers for Craeven. Kaya't walang tingin-tingin sa phone ko itong sinagot.

"Hello?" tanong ko sa kabilang linya.

"Hi, baby?" bati ng isang lalaki. It's not my brother's voice.

Who's this?

"Ha? Sino ka ba一 teka, ikaw? Paolo?" tanong ko sa kanya. Narinig ko kasing may nagsabi ng "Paolo? Si Transferee yan?"

"Yes," sabi nya.

"Oka一 teka san mo nakuha number ko?" tanong ko sa kanya.

"Resources," sabi nya sa akin

"Ano一" putol kong sasabihin.

Binabaan nya ako anong klaseng lalaki sya walang manners!

Wait? Did I just heard it right? Susunduin?!

***

Paolo's Point of View

"Pao, pano mo susunduin yon alam mo ba kung saan yun nakatira?" tanong ni Lance kahit kelan talaga tan--- Paano ko nga ba sya susunduin.

"Ah yun ba sus kaya ko na yon." pagyayabang ko.

"Kapatid nya pala si Ericson?" tanong pa rin ni Lance.

"Oo hindi ko yon malalaman kung hindi ako kumuha ng hahalungkat ng pagkatao nya." sabi ko.

Alisnako, I mean一 Eloi Samantha H. Ramos is her full name like what I remember.

May nalaman rin akong mahalaga about sa kanya iyon ay ang mga ito: anak sya ni Sophia Ramos at Enrico Ramos. Parehong business oriented people.

Kapatid nya si Elle Cassandra at Eric Harrison. Walang specific info about kung saang pamilya ang side ng mom nya. It's just her surname. And a middle initial H. Hindi nakapaloob ang kabuuuan ng H na iyon sa pangalan niya. It doesn't matter tho.

May kaya naman pala siya sa buhay. Galing siya sa Trinity School and her previous University is Harvard. An expensive school to attend to.

"Pst, Pao," sabi ni Lance.

"What the!" sabi ko. Sinamaan ko ng tingin ang gago.

"Bakit Pao?" tanong ni Lance

"Pao? Are you a gay? That name is sucks, dude!" sabi ko. Pao? Kadiri.

Tumawa siya. "Ngayon mo lang napansin? Paolo? Lalim siguro ng iniisip mo." tanong ni Warren

"Medyo," sabi ko.

"Teka tatlo lang ata tayo e wala ata si Dominic? Napaka tahimik kapag wah一wait let me rephrase it maingay tayo pero sya tahimik talaga," sabi ni Lance.

"Hindi kasi ako childish," sabi ni Dominic na merong seryosong tono tapos papasok dito sa tambayan namin sa bar ng kapatid ni Andrea.

He laughed. "So isip bata kami? Wait, what?!" patawa-tawang sabi ni Warren tapos biglang naging galit yung expresyon nya sa dulo.

"Ikaw na nagsabi," sabi ni Dominic ng walang emosyon, sya na talaga! Sya na ang emotionless kakaiba hindi sya transparent na tao.

"Hey hindi noh si Lance lang isip bata wag mo kami idamay ni Paolo gwapo kami e. And fúck you." mura ni Warren kay Dominic.

"Fúck yourself," walang ganang sambit ni Dominic.

"What the一" putol na sabi ni Warren.

"Manahimik nga kayo, nahahaggard ang kagwapuhan ko," sabi ko.

Pumalakpak ang mga kaibigan ko.

"Hangin mo grabe," sabi ni Warren.

"Gwapo ako, tapos ang usapan," sabi ko tapos walk out sa tambayan naririnig kong mga sinasabi nila

"Ano raw?" rinig kong dugtong pa ni Lance Ople.

Teka paano ko nga ba masusundo si Alisnako一este Eloisa, Eloisa is her nickname.

Pagkalabas ko kinuha ko yung cellphone at tinawagan ang Private Investigator na aking hinire.

"News?" tanong ko.

"Sir, 20 minutes ago. Nasundan ko po si Mr. Ericson Ramos na kasama si Ms. Eloisa. They went to H Luxury Condominium and starting today doon na titira si Ms. Ramos after po non I lost them. Naramdaman po ata nilang may sumusunod sa kanila," bingo! Buti naman.

"Okay. Where's the place? Send it to me as fastest as you can," utos ko sa kanya.

"Okay Sir一" bago nya pa matapos yung sasabihin nya agad kong pinatay ito.

I'm coming baby! I evil laugh.

***

I am really sorry if this story is kinda baduy, 2015-2017 ko pa kasi ito sinulat at ayoko ng baguhin, sana po maintindihan niyo, sa umpisa lang naman po baduy ang narration it will change in no time naman, salamat po sa pagbabasa!