7- Trained

|Dyena|

Normal na araw. Papasok. Mag aaral. Kakain. Mag aaral. Matutulog.

Sana ganito nga. Lumabas ako ng kwarto ko habang nakasuot ng school uniform ng Death School. Skirt and Long sleeves na pure red na parang binabad sa pulang dugo talaga. Tapos isang ribbon na itim. Simple. Walang arte.

Saktong paglabas ko ay paglabas din ng ilang Royal sa kanilang kwarto maliban kay Eros na hindi ko matanaw. Nagkatinginan kaming lahat at nagsialisan na. Maliban din doon sa babaeng sumulpot nung unang beses kong dumating dito ay nagpaiwan siya at ngumiti sa akin.

"I'm Kristina." Di ko naman tinatanong ang pangalan niya eh at lalong hindi ako interesado... noon. "Bagay sayo" tukoy niya pa sa suot ko.

"Dyena" pakilala ko rin "And I'm just nobody." Napangisi ako

Kung ano ano nalang pumapasok sa utak ko at nasabi ko pang I'm just nobody, ano, fame lang?

"With a dark rule" she added and this time she grinned too at me.

Dark rule. Hindi ko alam kung bakit niya iyon sinabi at kung paano niya sinabi. She thinks na may balak ako ha. Sabagay, meron naman talaga.

We leave at the Dorm Unit and walked the long hallway toward the classroom. I turned around.

Tahimik. Malamig. Parang patay ang paligid. Walang araw, natatakpan ng mga ulap. Napayakap ako sa sarili ko ng humangin ng malakas. Lumipad ang buhok ko at ramdam ko ang lamig ng hangin. Nakakatakot kung titignan kasi parang Ghost School ang school na to dahil sa presence. Wala manlang ibang presence kundi abandonned school pero sa totoo lang, hindi to abandona dahil puno to ng mga Gangsters.

"I feel the fears" She said and she shifted her gaze to me. "It just a normal ritual, Dyena. There is another horrible in this school. And until now, we can't cope that because of the brutality of the Elders."

Who's the Elders?

"Who they are?" Tanong ko. Elders? Parang sila ang leader ng campus na to ah?

"Not what like you think Dyena," tila nabasa niya ang nasa isip ko "Elders is the second powerful from the top. They are not the leaders of this school. We own have president and no one knows him or her except from the names of Elders and their Elites."

President. Elders. Elites. Hindi ko alam kung ano ba dapat kung itanong o sabihin. Wala akong masabi. Stuck in the moment.

"Kahit konting info, wala?" I asked

"None" at umiling pa siya "And base sa isang Elder na nakaharap namin years ago, hindi namin siya gugustuhin makita. His or her second name is merciless. Not literally. Walang awa the best way to describe him or her."

"How about the Elders and Elites?"

"About them, you will meet them. Magpapakita sila sayo... in surprise way."

Napatango ako at saktong nasa harap na kami ng classroom. Pumasok kami at nagbow sa trainer na nasa harapan na. Mukhang kami lang talaga ang hinintay bago magstart ang training. This school is horrible. Sa halip na letra at numbers ang tinuturo sa amin, paghawak ng patalim at pagpatay ang tinuturo sa amin. Pabor sa mga taong ayaw mag aral ng letra at numero dahil sigurado na ang future nila sa magulang nila.

Isang linggo na ako sa school na to at hindi lang kung sino sinong tao ang nakakapasok dito. Lahat may posisyon sa underground. May koneksyon at may pwesto sa Business World. Kung ikukumpara ang pera sa presidente ng Pilipinas, walang wala. 1 out of 10. Ganito kayaman ang mga tao dito.

"Ms Del Fierro, stand up!" The trainer said kaya agad akong tumayo at lumapit sa kanya. "Hold this samurai sword" I think this is one of the exercises he wanted to do by someone—like me. Inalala ko lahat ng sinabi nya nung araw na unang klase ko sa kanya even yung tumatak sa isip ko.

"Habang hawak natin ang sandata, nasa kamay natin ang hustisya."

Makahulugan. Maraming punto. Punto na magbibigay interesting sayo na mag aral.

Inabot ko ang samurai at nag start na idemo ang lahat ng sasabihin ko "Place the end of the samurai sword handle in the palm of your left hand. Wrap your ring finger, middle finger and index finger around the handle. Your little finger should be closed beneath the handle but not wrapped around it. Place the thumb on top of your index finger." Naalala ko si lolo dito habang tinuturuan niya ang mga tauhan niya. Parang ang daling gawin pero pag hawak mo na, malilito sa umpisa kung baguhan lang.

"Grasp the samurai sword just below the sword guard with your right hand. This is at the top of the handle just below the blade. Our or your right hand should be at an obtuse angle to the blade. This allows the blade to protrude directly in front of you. Wrap the little finger, ring finger and middle finger of your right hand around the top of the handle. The thumb wraps around and lies on top of the middle finger. The index finger extends slightly forward. The freedom of the little finger of your left hand and the extension of the index finger of your right hand gives you a feel for the movement of the sword and expands your range of motion. Hold the samurai sword in front of you. Allow your arms to naturally hang down. The base of the handle should be about a hand's width below your belly button. Angle the samurai sword at an upward angle so the tip of the blade is at your chin level. Your wrists should be relaxed and bent at identical angles away from your body. Standing like this should be comfortable and effortless."

Ngayon hawak ko na ng maayos ang Samurai na to, I want to hit this in front of Commission's head. I want to kill him. He's all the reasons why I and my family suffered a lot.

Huminga ako ng malalim. Pinakalma ko ang sarili ko dahil pakiramdam ko anytime, may tatamaan ng samurai na to dahil sa galit na namumuo sa loob ko.

I relax my hands. It is common for beginning swordsmen to strangle a samurai sword by clutching it too tight. "A gentle grip is required for the delicate and pure motions of a samurai. Get a feel for the weapon. When you push with one hand, you pull with the other. If you are holding the samurai sword correctly it will slice through the air effortlessly."

Mabilis kong hinarang ang blade ng samurai ko at nagbigay ng malakas na force sa samurai para hindi ako bumagsak o mapaatras. Ang lakas ng pwersa ni sir kaya kahit anong pwersang ibigay ko, nagawa nya akong mapasandal sa pader. "You can't ever win if you're always on the defensive, to win, you have to attack." Saka siya umatras at binawi ang pwersa mula sa bokken na hawak niya. "Dismiss class."

Nakahinga ako ng maluwag ng sabihin yon ni sir. Agad akong napaupo sa upuan na inupuan niya kanina at nagbawi ng hininga. "Sir Kaito is very strong!" Habol hiningang bulong ko at napansin ko naman papalapit si Kristina sa akin.

"You can't win from Sir Kaito, he's our sensei, trainer." I know that. At hindi ko naman inisip na mananalo ako sa kanya.

"Let's take a break. For sure full force ka sa ginawa mong defensive." Tumango ako at naglakad palabas ng classroom.

|Ayu|

"Napakagandang bata niya"

"Mana sa magulang"

Abot tanaw ng pangingin namin si Dyena habang naglalakad siya palabas ng Cafeteria Section ng Death School. Kumukha talaga siya ni Alys.

"Di mo ba sasabihin kay Miyu na may anak si Alys?"

Umiling ako sa tanong ng kasama ko "No. Guguluhin lang ni Miyu ang buhay ng batang yan."

Gusto kong matahimik na ang buhay ni Dyena. For almost ten years na pagbabantay sa kanya laging nasa bingit ng kamatayan ang buhay niya. Lalo na ng mawala siya sa pangangalaga ni Del Fierro. Salamat sa kanya at nalaman kong siya ang nakakuha kay Alys. At... may anak pa ito.

|Flashback|

"Si Don Del Fierro, huh? Why he is on there?"

Sa sinabi ni Miyu, agad kong tinignan ang gawing tinuro niya dito sa loob ng Underground Battle. At tama nga siya, he's here watching the weaklings inside the metal cage.

"The one of the Great Eight and the leader of Dily Mafia, huh? Sound like good battle."

Hindi maalis ang atensyon ko sa batang kasama niya. Halatang hindi nakikita ni Miyu ang bata dahil hindi kita sa gawi nya ito. She looks like Alys nung bata pa ito. Bakit kumukha to ni Alys?

"Hindi maganda yan iniisip mo."

"And why my dearest sibling? Ayaw mo ba?"

"Manahimik na tayo. Wala na si Alys. Wala na ang pinag aagawan ng mga guild natin."

"No! It will never happen—"

"Shut up, ate!" I hissed. Alam niya kapag tinawag ko na siyang ate ay seryoso na ako sa mga sinasabi ko. At tulad nga ng sinabi ko ay napailing siya at napangiti.

"You wanted the peace, huh? Hanggang kailan yan? You know that peace doesn't exist in our world."

Alam ko yon. Alam na alam. Pero may bata. At maaaring anak yon ni Alys. At... baka buhay pa si Alys.

"Tigilan na natin sila. Hindi na sila gumagawa ng gulo kaya bakit pa tayo makikipaglaban kung matagal ng tapos ang lahat?"

"You have point. Pero kakalimutan mo nalang ba lahat kung paano niya sinira ang pagkatao ng kapatid natin? Their love is a sin. A great sin for us. They both betrayed our race, guild and tribe."

Alam kong hirap na hirap si Miyu na kalimutan ang lahat. Nawala sa kanya ang pinakaclose niyang ate. Kinalaban kami ng mismo namin kapatid para kay Del Fierro. Iniwan niya ang guild para kay Del Fierro. At kinalimutan na kapatid niya kami.

But for Alys daughter, and for ate grand daughter, I will forget all. And that child, I will guide her.

**

"Ayu." Napahinto ako sa pagmamanman ng marinig ko ang boses ni Del Fierro sa likod

"Rafael," at ramdam ko ang baril na nakatutok sa akin

"Why I always feels your presence sorrounding us? Around us with my grand daughter?"

"Who is she?"

Humarap ako sa kanya. I know, oras na pumalag ako, baon ako sa lupa. Nasa teretoryo nila ako.

"Where's my niece?"

"She's dead!"

"Great lie" I whispered "make sure that she's safe on your hands. I don't want her see by my sister."

"You don't need to remind me, Ayu. Ligtas sa akin si Alys even ang anak niya." Kahit ganon, napangiti ako. Atleast alam kong buhay silang parehas.

"Wala ka bang balak na ibalik si Dyena sa ama niya?" Naging seryoso ang mukha niya at halatang hindi nagustuhan ang sinabi ko.

|End of Flashback|

I want to help her. Sa simpleng pagbantay ko sa kanya, kahit don manlang makabawi ako para sa kasalanan ng guild namin sa kanilang mag ina.

Hindi man ako nakatulong para iligtas si Alys noon sa kamay ng World Government at ang kapatid namin sa kamay nila Ayu, kahit dito, kahit yung bantayan ko nalang siya.

"My son," I called him, "Guide her too, aalis ako ng bansa."

"Where are you going, ma'am?"

"Having transaction from the rest of The Great Eight."

|Alliah|

"Ano to?" tanong ko kay Justin ng may iabot siyang USB na itim at may logo ng isang Organisasyon. Black Organization.

"Nakita ko sa stuck room. Mukhang nalipasan na ng taon kaya binigay ko sayo."

Di ko alam kung maiinsulto ako sa sinabi niya e. Sarap niyang sakalin e "Naging interesado ako sa logo."

Kinuha ko sa kanya yung USB at pumunta sa harapan ng laptop. In-on ko yon at inantay magload ang desktop.

"Sa tingin mo gagana pa to?"

"Manghuhula ba ako?" Sabi ko na nga e. Dapat di na ko nagtatanong e. Bat ba patay na patay si Zoe sa nilalang na to? Mapapanis lang laway niya kapag punatulan nya tong babaerong to.

Nung nasalpak ko na yung USB ay nagload yon. Nagkatinginan kami ni Justin dahil parehas kaming nakakaramdam ng something sa USB na to. Mukhang may mapupulot kaming info dito.

May ilang files na nakasave sa USB. Pero isa lang nakaagaw ng atensyon ko. Members of Black Organization.

—

Chad Ramirez Cruz :

Gin:

Vodka:

Vermouth (Sharon Vineyard/Chris Vineyard):

Kir:

Chianti:

Korn:

Bourbon:

Rum: A major player in the Organization's hierarchy that he is the second in charge.

Tequila:

Calvin: An youngest executive agent. He was killed by Ruth, her sisters, after being caught evading the group.

Calvados: A sniper infatuated with Vermouth.

Akemi Miyano: No information.

Atsushi Miyano: He headed the APTX 4869 project before Shiho Miyano took-over.

Milka Cruz: Addopted child of Danna Cruz and Cedrick Hwa. She was of British origin and was known within the organization as "Dark Angel". She worked the APTX 4869 project together with Haivara Maxwell and Akemi Miyano.

—

I cursed to death ng makita ko ang full info lalo na ang pangalan ng tita ni Justin. Napatangin ako kay Justin and we both shocked. "Milka Cruz..." We both said.

"Alam ba to ni tito Ashton?" I asked him.

"We dont know."

Si Tita Milka, myembro ng Black Organization? What the hell! Paano nangyari to!

"Uuwi si tita Milka mamaya from Japan" mas lalo akong nagulat sa sinabi ni Justin. Sh-t lang talaga.

"How about this?"

"Let's make it secret. Just act like we don't know something."

"I-I'm n-not good a-actress comes to—"

"And she will keep you shut up, forever." Nakaramdam ako ng kaba sa sinabi ng hinayupak na to. Lalo pa niya akong tinakot e.

Kaya pala hindi makagalaw ng maayos si tita Haivara noon kapag nandyan si tita Milka dahil alam ni tita Haivara na myembro si tita Milka ng Black Organization at isa pa to sa humahunting sa kanya. Yun pala ang rason. At siguradong isa rin sa mga dahilan si tita Milka kung bakit nakuha si tita Haivara ng Triumgle. Nag alaga kami ng ahas for almost years. What the hell!

**

Tulad ng sinabi ni Justin dumating nga si tita Milka with her son; Meeco. Ayaw na ayaw ko kay Meeco since bata kami. May efal sa pagkatao niya na hindi ko gusto at lalong hindi ko matatagalan. Bantay sarado ang galawan namin sa kanya.

Napatingin sa amin si Meeco. Five years ago nung huli ko siyang nakita at ngayon, he looks so matured na.

"Long time no see, brad." Sabi ni Justin, tumango naman si Meeco at tumingin sa akin.

"Miss my presence?" Kalma, Alliah . Baka kung ano pa masabi mo. Kaya sa halip na sumagot ako ay nagkibit balikat ako. "We're not close so don't guard my moves, asshole." Sinigurado kong kaming tatlo lang ang magkakaintindihan at magkakarinigan.

"Hahaha bat may gagawin ka bang hindi maganda?" I want to slap himmm! Ito talaga binungad niya sa akin ah? Tsk!

"Kung meron, wala ka ng pake doon." sagot ko at umalis na.

Nakasalubong ko si Zoe na papasok sa main door "Hi—oy!" Di ko siya hinintuan at deretsong pumunta sa kabilang bahay kung nasaan si tito Ezekiel.

|Dyena|

Napagpasiyahan kong mag ikot ikot sa loob ng campus dahil sa boredom na nararamdaman ko. Wala kasi akong makausap at magawa kaya nararamdaman kong boring.

Si Kristina wala kasi. Kasama niya ang mga Elites niya at may misyon siyang gagawin. Gusto ko sana itanong kung ano yon misyon na yon kasi nung unang beses ko siyang makita, nabanggit ni Zylie na tapos na daw pala siya misyon nya. Saan kaya misyon nya ngayon?

"Uh...you are here" napahinto ako ng marinig ko ang boses na yon di kalayuan sa akin. Paglingon ko nakita ko yung lalaking nakalaban ko sa car race.

Eythan Palma.

Lumapit siya sa akin kasama yung dalawang nakita ko noon na kasama ni Amethys na alien words ang gamit.

So they are connected huh. Even Amethys, also huh?

Parehas silang napangiti sa akin at parang may gustong sabihin kaso mas pinili nila manahimik dahil sumulyap sa kanila si Eythan.

"How are you here? Ngayon lang ako nakabalik from mission. Kailan ka pa dito?"

"Fine. What mission?" I answered and asked him back.

"Uh. Something."

"Like?"

"Killing." As expected. Killer too.

"So, ikaw pala yung may ari nung last room sa Royal Section."

How did he said that?

"Ikaw lang ang transferee dito dahil isa lang ang transfer na nagoccupy ng last room sa Royal Section."

Ah. That's how happened. Now I know.

"Any problem with that?"

Umiling siya at ngumiti. "Feel boring, huh?" Tumango ako dahik totoo ang sinasabi niya. Kahit papano naging active ang isang cell sa katawan ko ng makita ko siya. "Do you want something to do?"

"Like what?"

Hindi naman siguro masamang sumama sa kanya di ba? Mukha naman siyang mabait at mapagkakatiwalaan.

"Something... interesting?"

Uh. Hindi ko gusto ang tumatakbo sa utak ko ah. Kaya kahit nadodoubt akong sumama ay tumango ako.

Naglakad kami at may iilan kaming nakakasalubong na totally na napapatitig sa galawan namin. Parang sinasabi ng tingin nila kung bakit ko kasama sila Eythan. Paki ba nila ha? May mali ba? Hay nako! Bawal ba to? May rules bang bawal sumama kala Eythan?

"Just... don't mind them." Ngumiti pa sa akin si Eythan matapos makita ang ekpresyon ng mukha kong nababahala na talaga. Mamaya, babasahin ko ang Rules and Regulation para inform naman ako sa nangyayari at gagawin kong kalokohan minsan.

**

"Shooting Camp?" Nasabi ko nalang. It not like that shooting camp area talaga, isa lang to sa bahagi ng gubat na may mesa at nakalapag ang ilang guns and knives... oh and other combat tools. Tapos may isang puno meters away from us at may nakaukit doon na hugis tao at may mga mark ang fatal point ng body ng isang tao. So why we are here?

"Gagawin mo ba akong audience dito? Babalik nalang ako."

Lalayas na sana ako ng magsalita yung lalaking kasama ni Eythan "We will train you, Dyena."

"Ha? Not me Cha. Ikaw lang." So that guy is namedly Cha.

"Alliah. You're the one who'll teach her how to be classic incomes of shooting"

My little boredom can be a dangerous thing... ever!

"No, ayokong humawak ng—"

"How you will be strong if you going to act like one of the weaklings?" Napahinto ako sa sinabi ni Eythan.

"Hindi nasusukat ang lakas sa ganyan" kontra ko sa gusto niyang iparating. "I don't need guns, to kill... all I need is to survive."

"That's why we'll teach you. We're leading you to survive. We, them, my Elites, all those who still alive is Survivors. Our world, the world where we are belongs to, and the place where you are standing right now, are cruel. Cruel world that everyone needs to be merciless; forgetting mercy."

Bawat salita niya ay nakaramdam ako ng goose bump.

Tama siya. Paano ako magiging malakas at makakaligtas kung isa ako sa mga mahihina? I don't belong with them. I'm one of the greatest. I'm the daughter of Mafia Boss, one of the Eight Division Leader and the grand daughter of Rafael Del Fierro. One of the Great Eight. Ipapahiya ko ba sila? Gagawin ko bang kahihiyan ang apilyidong dala dala ko? At ang katotohanan na hindi ko sila mailigtas ligtas, papatunayan ko bang makasarili ako tulad noon? I runned. Runaway from them.

"Your tears won't make them back. But the tears can lead you to be strong."

Pinunasan ko ang luha ko. Hindi ko manlang namalayan na napaiyak na pala ako. Hindi ko na siguro kinaya ang ala ala na bumalik.

If.... if memories can forget me.

Sana kahit yung ala ala nalang ang kumalimot sa akin. Kung pwede lang.

I instantly wiped the escaped tears in my eyes and shook my head. Why do I cried in front of them. I certified that I am weak huh

"Bakit mo ko gusto turuan?"

"Ayaw mo ba?"

Hindi sa ayaw. Interesado lang ako malaman. Baka may kapalit to.

"Don't worry, I just wanted to help you. That's all." Then he flashed a genuine smile.

Lumapit ako sa table at tinignan ang punong nasa harapan namin. Ten meters away.

"You can hold a gun?" He asked and gave me a gun.

I took it and nodded, "I was taught when I was a child."

"Great. Tandaan mo lang yung tinuro sayo."

Sabi ni lolo, kapag hawak ang isang baril, kalimutan ang salitang awa. Kasi ang awa ang kusang papatay sa may hawak ng baril.

"Hit the fatal point. The heart one."

Tulad nang sinabi niya ay ginawa ko yon. Madali lang para sa akin dahil sanay na ako sa asintahan. Grandfather taught me to the point when I need to protect myself, I am able. I can do without the helps of others. And even if I am alone, I can do. I do not need to call grandfather, or his staff.

"You almost hitted."

I'm not even convinced too. Almost. Hindi sakto.

"Try again" he whispered.

I glanced at Cha and Alliah. They are quietly watching us and waiting for their turn para sila na mismo ang magturo sa akin.

Then I try again.

This time, hindi na almost. Palpak. I don't know why kung bakit ganun kasi pag tinignan ko naman sinasakto ko pero after I pinched the trigger nawawala sa mismong travel pathway yung bala.

"What's wrong with this gun? Bakit nawawala sa pathway ang bala!"

Nilingon ko si Eythan at naiiling siya sa tabi ko habang nakatingin sa puno.

"I think, dapat sa basics muna tayo." Biglang sabi ni Cha sa tabi.

"I think so..." sabi din ni Alliah

"Okay? I'll watch you." Tinap ni Eythan yung balikat ko at lumayo sa akin. Lumapit sa akin si Alliah at nagbigay ng bokken.

Yung bokken na binigay niya ay may blade sa may edge at halatang matalim dahil kumikislap kislap pa. Mukhang alagang alaga tong bokken na to at laging pinapatalim, ha. Ano gagawin ko dito?

"One on one"

"Without combat tools?"

"I'm stronger than you."

Sh-t! Lakas ng loob nito. Pero tama naman talaga siya. Mas malakas siya kumpara sa akin.

"Calm down, Alliah. Di kayo parehas ng level."

Mas lalo pa akong napikon. Level. Alam ko naman iyon kaya bakit pa nila ipaparinig sa akin na walang wala ako sa kanila.

"Kaya kita" sabi ko nalang

"Yeah whateves!"

I approached her and began to fight.

**

"You lost!"

Pang tatlong beses na niyang ulit matapos ko ulit matalo ng pangalong beses. Just three loses.

Tsk.

Bakit ba hindi ako manalo-nalo dito sa babaeng to? Sa estado ng laban namin mukhang pinaglalaruan niya lang ako e. Nakakainis. Hindi niya ako seneseryoso.

"Here" inabot ko kay Cha ang Bokken at naglakad na palayo sa kanila. Pagod na ako.

|Alliah|

"Sh-t!" Mura ko matapos mawala sa paningin ko si Dyena. "Shit ang sakit!"

"Fatal injury, huh!"

"She hitted your vital point, as expected."

Inirapan ko yung dalawa dahil sa komento nila.

Tang-na hindi ko alam na ang lakas niya. Ang bigat ng mga pwersang binibitawan niya kahit mukhang trying hard siya humampas ng bokken. Napuruhan niya ako. Sh-t lang.

Ang sakit ng katawan ko. Sh-t talaga. Hindi ko alam na malakas pala siya kahit papaano. At kahit papaano may natutunan siya habang naglalaban kami. Alam ko, everytime I hitted her, tinatandaan niya kung paano ko ginagawa yon. Hindi lang din siya basta basta kung umatake, binabalanse niya ang pwersa ng katawan niya at pag atake. Depende sa atake niya ang pwersa at kung ano tatamaan niya. "She's still angel" I whispered. Iniisip niya pa rin ang magiging kalagayan ko sa magiging atake niya. She still has mercy. And that will destroy her, her personality, and her cause of death.

Up early, she must forget the word mercy. She would not be strong when she has mercy on her personality.

"She can lead us especially our race that what I thinking."

~~