Chapter 92 Happiness

((( Cedrick Marlan POV's )))

Biglang bumukas ang mga mata ko. Inalis ko ang blindfold dahil nga sa narinig kong tili. Napabangon ako. Na siyang agad na binuksan ang kurtina dahil kilala ko ang boses.

Sumalubong sa akin ang nakangiting si Monina. Sinasamyo ang hangin ng umaga.

Minsan, nakakaingit din ang mga taong may mababaw na kaligayahan. They can appreciate everything easily.

Napatitig ako sa orasan. It's 5:37 am. Ang aga.

Ngunit sa oras na ito, patulog pa lang ako. Himala ngang nakatulog ako. Dahil ata tumatak sa isipan ko ang aksidenteng nakita ko kay Monina.

Napangisi ako.

Kinuha ko ang roba saka nga lumabas. Sinalubong ng malamig na hamog. Anong nakakatuwa Monina?

Anong masaya sa oras na ito?

Can you share it with me?

Napatitig lang ako sa kanya. Nakasap=bit sa lee gang camera niya. Abalang kumuha ng larawan. Nilipad ang buhok na di nagawang itali.

Hangang sa nakipaglaro na nga sa alon.

She is happy. Just like that.

Umikot ikot na di inabala ang sariling mag-alala na mahilo.

Hangang may malakas ngang alon. Na siyang nabasa na ang suot niya.

Still she is happy.

Anong masaya dyan Monina?