webnovel

The invitation!

Ilang ang araw ang nakaraan ng makipag kita si Leo kay Rain. 

Nakatanggap ang huli ng isang note sa kanyang locker, kahit wala mang pangalang nakalagay alam na ni Rain kung kanino galing.

"Meet me in the rooftop!"

Yon lang ang nakalagay. 

"Why should I?" 

Nakakunot noong tanong ni Rain sa sarili, pero sa huli naisipan narin nyang makipag kita dito once and for all.

Now Rain was waiting for him in the rooftop, habang tinitingnan niya ang mga studyante sa baba. 

They are so carefree but who knows someone will be using them in the future? Greedy people were using children nowadays, we are the future ikaw nga.

kabataan nga ba talaga ang pag asa ng bayan? Oh sadyang ginagamit lang mga hangal ng bayan ang mga kabataan?

Either way, wether we are the future or not wala namang ibang makakapag desisyon niyan kundi tayo! 

Napabuntung hiningag sabi ni Rain sa sarili.

Maya-maya pay nakarinig na sya ng mga yabag na paparating. Hindi na niya kailangag lingunin kung sino ang may ari ng mga iyon.

"Just tell me whatever you want  Perez, masyado akong busy para pag aksayahan ka ng uras!"

malamig na panimula ni Rain.

"If that's the case why did you bother coming here?"

Leo replied sourly.

"Then, I'm going to—"

"Aren't you curious about your parents?"

Napatigil si Rain sa paghakbang ng marinig niya ang sinabi nito. Naikuyom niya ng mahigpit ang kamao saka marahas na inilang hakbang ang pagitan nila ni Leo.

"I'm sorry but I guess. .I need to do this!"

Malakas na inundayan ni Rain ng suntok sa mukha si Leo, malakas itong napasubsob ng upo. 

Rain picked him up again saka pinagsusuntok ito, matagal na niya itong gustong gawin sa lalaki pero ngayon lang sya nakakita ng rason.

"Matagal ko na itong gustong gawin sa'yo—"

Marahas syang itinulak ni Leo pero binigwasan niya ito ng malakas na suntok. Leo spat a blood from his mouth.

"Stop it you—fool!"

Hirap na sigaw ni Leo sa kanya. 

"Why?" 

Nagtatagis ang mga bagang na sigaw ni Rain sa kanya.

"Why are you holding on—you coward?"

"Shut up!"

Tiim bagang na bulyaw ni Leo sa kanya, bigla nalang niyang sinugod si Rain , hinawakan ito sa may kwelyo at inundayan ng suntok.

Rain braced himself pero bigla nlang syang binitawan ni Leo habang hinihingal itong pasalampak napa upo.

"Go!"

Mahina nitong sabi.

"What an asshole!"

Rain smirked habang tinalikuran ito, he took a deep breath saka ng salita.

"I'm sorry pero hindi ko talaga pagsisihan yong ginawa ko sayo!"

"You've change!"

Makahulugang sabi ni Leo sa kanya habang pinupunasan nito ang dugo sa kanyang ilong.

Rain smirked ng marinig ang sinabi nito.

"I never changed—I just learned!"

Leo laughed discreetly. 

"It's just the same!"

"Why do you care about me anyway?"

Galit na bulyaw ni Rain kay Leo.

"Why do you care about my family, as if you knew me?"

"Aren't you curious?" 

"Curious? Tsk. .seriously? Hindi paba sapat ang mga suntok ko sayo—"

"What if your family are still alive—you bastard?"

Leo shouted at Rain imperiously tila nawala na lahat ng pagtitimpi nito sa kanya.

"What if they were looking for you?"

Saglit namang natigilan si Rain sa sinabi ni Leo, ni minsan hindi sumagi sa kanyang utak ang tungkol sa kanyang tunay na pamilya.

Why is he going to waste his time looking for them, gayong wala namang ginawa ang mga ito para hanapin sya? 

Besides matagal ng tanggap ni Rain ang totoo na kaya inabanduna sya ng kanyang mga magulang it's becasue he was a mistake!

"That's rediculous!" 

Rain said in a matter of fact tone that makes Leo laughed.

"I guess you don't even care—"

"Shut the bs! Anong alam mo sa mga paghihirap ko? Lumaki kang may pamilya, even if your father is such a jerk, still, there's someone like him around! And besides your mother is there too!"

Rain voiced sound like jealous. Pero totoo naman talagang naiingit sya kay Leo. 

Leo had a real family which he never had.

"You know why children is being abandon?— because they were a goddamn mistake and besides I'm already happy with my new family!"

"What if your mother is looking for you?"

Nagtagis ang mga bagang ni Rain parang gusto na naman nyang pagsusuntukin ang pagmumukha ng lalaki.

"I'm warning you Perez, don't ever cross the line again!"

"Did you really considered the fact that your mom is actually looking for you, what if she's alive somewhere habang inaantay ka?"

Biglang natawa si Rain ng marinig ang sinabi nito.

"You could be a great writer, Perez. Ang galing mong gumawa ng kwento! Kilalang kilala mo ako ano? Bat di nalang ikaw ang maghanap tutal ikaw naman pala ang enteresado!"

Isang malakas na sampal ang ipinadapo ni Leo sa mukha ni Rain.

"You ungrateful bastard!"

Rain hysterically laughed habang pinapahid niya ang putok sa kanyang mga labi. Nagulat naman si Leo ng makita ang sugat nito.

He suddenly felt a remorse! 

"Why? —Do you somehow feel like we are siblings?" 

Nang iinsultong tanong ni Rain sa kanya, Leo turned pale, hindi niya ina asahan ang tanong nito.

"Fuck you Perez! Kahit kailan hindi nananalaytay ang dugo ng ama mo sa dugo ko! Matagal ng patay ang aking ina, at yon ang totoo, kaya't tumigil kana sa kahibangan mo!"

Halos lumabas na ang litid sa leeg na bulyaw ni Rain habang Kuyom ang kamao at madilim ang mukhang niyang sigaw kay Leo.

Bigla namang napaatras si Leo sa sinabi ni Rain. Bakas na bakas sa mukha nito ang puot at galit! 

He suddenly realized how much Rain despised him!

"Alam mo ba sinong pumatay sa kanya? Ang magaling mong ama! hangga't buhay pa si Mondejar hindi ako titigil!"

"You think you can take him down? Don't be rediculous! Kung ako sayo kalimutan mo na yang paghihiganti mo—"

"Just watch out because I won't disappoint you! but I never wish to harm you, wag ka lang haharang-harang sa daraanan ko, dahil di ako mangingiming banggain ka!"

"Don't be so self centered—you jerked! Don't waste your fucking life to someone like Mondejar, kill him for hell I care but atleast you have to considered someone!"

"Iyan ba ang ipinunta mo rito?"

Rain asked impatiently, alam na niya ang patutunguhan ng usapang iyon. Isang round na naman ng basagan ng mukha.

"Hell no!"

Leo snapped.

"You all started this bullshit! I come here to asked you a favor—you idiot!"

Leo hissed, natigilan naman si Rain. Aminado syang sya nga ang nag umpisa but there's no way he would admit it.

"I'm supposed to invite you to my mom's birthday. .tsk!"

Anitong hindi makapaniwala sa sinabi. Leo was a bit embarrassed, kaya't pagkatapos niyang bigkasin ang mga kataga iyon he suddenly left without a word.

"Woah. .What a crazy jerk!"

Di makapaniwalang bulong ni Rain sa sarili, nahilot nya ng wala sa uras ang kanyang batok. 

Daig pa niya ang nagka highblood pressure sa sinabi ni Leo sa kanina.y

Rain did not expect Leo's audicity, why on earth would he dare to invite me in his mom's birthday? did he forgets how much I hate his family?

Hindi alam ni Rain kung maiinis oh matatawa kay Leo.

 

Siguiente capítulo