Broken Heart

A RARE MOMENT like this sometimes made her fell into deep thoughts. Thinking some of her what ifs. What if she is Trinidad's daughter? In Blaire's position? What could be her life now? Maybe she will live peacefully in Los Angeles or in France. Maybe she had a supportive French boyfriend. She had two dreams when she was a little. One is to become a successful Ballerina and the second one is to be a part of any creative related works.

She could be successful now. And happy.

Hindi niya gusto ang maging modelo. Nagkataon lang na noong bata siya ay palagi siyang tinutukso na maganda, crush ng bayan o 'di kaya ay angel face. Marami ang mga batang lalaki ang humahanga sa kanya. Paborito rin siya ng mga guro sa hindi malamang dahilan. Binubuyo siya na sumali sa mga Little Miss Philippines o 'di kaya ay mag-audition bilang anghel. Naisip niyang sumali. Pero sa huli ay si Blaire isinali.

At siya?

Nasa likod. Lihim na sumusuporta. Nanonoood.

But Blaire can't win any title. Hindi niya alam kung bakit. Naiisip niya kapag ganoon, paano kung siya ang sumali? Maipapanalo niya kaya?

Isang beses sinabihan niya ang daddy niya na mag-audition sa isang pre-teens fashion week na nakita niya sa isang magazine. Her father agreed and allowed her to attend the audition. She passed the initial screening and will come back for the fitting. But Trinidad heard about it. Pinagalitan siya. Paano raw kung sindikato ang sinalihan niya at ibebenta pala sila sa ibang bansa para maging parasuan. Natakot siya at naniwala. Hanggang sa malaman niya nalang na si Blaire ang ipinalit sa kanyang katauhan gamit ang kanyang pangalan.

Nasaktan siya at napagtantong hindi talaga kapakanan niya ang iniisip ng itinuring niyang ina. They always lie. They won't mind her, they prioritize Blaire more than anyone else. They don't love her. Who is she on their family?

"Dad, did you love me?" she confronted her father. That's the day when she got her grade from her second-year college. She was positive because of her not so high grade, but all pass. And good news, her poem passed too and will be published together with some famous authors.

"Jessica, of course. You are one of my treasure." Her father gently touched her face. Looking at her eyes, dearly.

Ipinikit niya ang kanyang mata at dinama ang haplos nito. "I know. I'm just checking out. Dad, I got me... uh—" Lumingon siya sa likod nang biglang sumulpot si Blaire.

Iskandalosa nitong winawagayway ang hawak na card. "I top. I top on m batch. Look, dad," she chanted.

"Really? Can I see?"

Ibinigay ni Blaire ang card nito sa kanilang ama. She is very proud of her high scores.

Huminga siya nang malalim. Sumiksik sa gilid at tinago ang kanyang marka. Nahiya siya bigla. Lalo nang makitang tumango-tango ang kanilang ama. Pinuri ang kanyang nakababatang kapatid.

"What is it again, Jessica?"

Umiling siya. Tinuro si Blaire. "She top, Dad. Blaire is a genius."

"You both came from me. Of course, dear. Both of you are intelligent."

Mapait niyang hinayaan ang luha sa kanyang pisngi na malayang dumaloy, kaalinsabay ang hapdi sa kanyang puso. Hapdi na dulot ng nakaraang pilit na umaahon. They were all past but why the pain are felt new?

Dad, why did you let my life turned like this?

Napalingon siya sa grupo ng mga kababaihang paparating. Sa hiya ay yumuko siya at pinalis ang mga luha bago nilingon ang sasakyang lulan nila Kelly at Ken. Alam niyang hinihintay siya nang mga ito pero gusto niyang mapag-isa. Tumayo siya at nakiayon sa grupo ng kababaihan hanggang sa makalabas ng sementeryo.

Sumakay siya sa bus at bumaba sa lumang parke na matatagpuan sa Town Square. Iilan nalang ang pumupunta roon dahil napabayaan ang Fountain Lake. Tandang-tanda niya noong dalawang taon siya. Wala pa si Blaire. Nasa kanya pa ang spotlight ng pamilya nila. She and her father used to ride the swan so they can watch the fountain. She was very happy.

Napangiti siya, ngunit may kasabay na luha sa kanyang mga mata. Those memory was one of her unforgettable, she once felt important. But those picture weren't true. The woman she thought her real mother was fake. Hinayaan ng ama niyang maniwala siya sa kasinungalingan.

Tumingala siya. May patak ng tubig mula sa langit ang humalik sa kanyang pisngi.

"Jessica? Yung sikat na modelo pero pinatay ang sarili niyang tatay?"

Takot niyang nilingon ang grupo ng kabataan. Pinaghalo silang babae at lalaki. Kapwa mga may suot ng tuso at mapaglarong ngiti.

"Siya nga sis. Robert, tirahin muna," utos noong isa pang babae.

The boy stepped forward and licked his lower lip while staring lavishly on her fair skin. "Perfect sex slave," turan nito.

Umatras siya. Planong tumakbo sa kabilang panig ngunit pinatid siya noong babae. Unang tumama ang kanyang braso sa semento. Napaluha siya sa sakit. Gumuhit din ang hapdi dahil sa galos na natamo.

Lumapit ang isa sa mga lalaki at tinaas ang kanyang skit. "Ang puti, putang ina!"

Sa takot ay tumili siya. Naiiyak sa takot na sumiksik sa pader na dudugtong sa lake. Dinampot niya ang kanyang heels at tinutok sa isang lalaking hahawakan sana siya sa binti.

"Woah! Matapang!"

"Gusto ko 'yan!" ungol noong Robert, tinatakot siyang lalapitan.

Ang maliliit na patak ay unti-unting lumalakas. Lahat ay napalingon sa itaas, bukod sa kanyang nanginginig sa takot. One of the peasant boys punched his friend guy, "Hayaan niyo na. Tara na!"

Lumakas ng tuluyan ang ulan. Naiwan siya sa gilid habang yakap ang kanyang sarili. She is all alone in the middle of the cold and rainy old park, with few light flickering lampposts. Where no one can help her. Helpless. Wounded. Shivering.

I was born alone. I will die alone too.

Niyakap niya nang mahigpit ang kanyang sarili. "Lite," usal niya. Ipinikit niya ang kanyang mata, ngunit agad dumilat at tumingala. Someone lend her an umbrella. She can't see his face. It's too dark plus the rain is strong. She is shivering and can't focus.

"Jessica?"