Chapter 85

"Para kay AhChu, may gusto akong sabihin sa kanya. Tulungan mo akong makausap siya." Palalim ng palalim ang tono ni Zhao Song habang nag lalakad.

Nang makita ng mga sundalo an g pag lalakad niya, lahat ay pumuwesto ang kamay sa mga patalim handang lumaban. Gayunpaman umabanti si Yan Xun.

"Sabihin mo sakanya, na…"

Sa ngayon, isang mapurol na pagsalpok ang narinig. Sinundan pa ng maliit na pag bangga, sobrang sakit na kumalat sa dibdib ni Yan Xun. Napakalalim ng pag tarak na punya ni Zhao Song kay Yan Xun!

"Kamahalan!"

"Young Master!"

"Patayin ang assassin!"

Hindi alintana sa pag mumukha ni Zhao Song ang mga nag kakagulo sa paligid. Hinila niya ng punyal at winunday pababa ulit! Nanatili ang mga gwardya sa pag layo nila, at si Yan Xun lang ang mag isang sinangga. Hinawakan niya ang punyal at umabanti ng paurong si Yan Xun. Ngunit ang sugat niya sa kanyang dibdib ay labis ang pag durugo na halos matipon na ang lakas niya. May balak pang lapitan ni Zhao Song sa kanya!

Sa ilang segundo, ang punyal ay malapit ngpatamaan ang puso ni Yan Xun, ngunit tinabig ni Yan Xun ng kanyang punyal. Kung pahalang ang pag wasiwas ni Yan Xun ay baka na laslas na ang leeg ni Zhao Song. Ngunit sa sandali, dumagsa ang alaala niya sa mga nakaraan, at pina hilis niya ang kamay sa huling sandali. Ang matalim na punyal niya ay nahati ang punyal ni Zhao Song at balikat nito, na nakagawa ng malinas na pag hiwa!

Cling! Nahulog ang punyal sa lupa kasama ang pagagos ng dugo at ang pag kasira ng braso!

"Ah!" Napa tili sa sakit si Zhao Song nang nabuwag siya sa lupa. Namilipit sa sakit at hinawakan nito ang sugat niya. Sa kabilang banda ay naka handusay si Yan Xun sa lupa na may nakakatakot na dugong lumalabas sa dibdib nito. Nag kagulo ang mga gwardya na nag mamadaling dinaluhan. Napanganga si Lady Yu ngunit bago pa may lumabas na salita sa kanya ay may narinig siyang namimilipit galing sa hindi malayong kainang kariton. Isang sundalo na nakasuot nang malaking uniporme na ubusan at at sinuri niya ng mabuti ito ay ang prinsesa ng Xia—si Zhao Chun'er!

Nag mamadaling nag tawag si Lady Yu, "Mag bilis, kumuha kayo ng mangagamot. At gusto kong makita ang dalawang ito!"

"Sandali!" Namimilipit ang paos na boses sa sakit si Yan Xun. Ang mukha niya ay paputla na ng ilang segundo. "Pabayaan mo sila!"

Ang mga nakapaligid na tao ay na paataras sa pag deklara niya. "Kamahalan?"tawag pansin niAhJing.

"Ang sabi ko…Pabayaan. Mo. Sila!"

Balak na ipag patuloy ni AhJing ang pag sasalita ngunit pinatigil siya ni Lady Yu, "Master, ipapaayos ko ang pag babalik sa kanila sa lungsod ng Zhen Huang."sabi niya kay Yan Xun.

Nasasaktang tumango si Yan Xun,bago mapa lihis ang gilid at na walan na nag malay.

"Kamahalan!"Gulat na sigaw ni AhJing.Lumingon lingon at kinuha ang punyal T lumapit patungo kay Zhao Song. Hinwakan siya ni Lady Yu at tinitigan siyang matigas sa mga mata nito. "Gusto mo bang mawala ang tiwala sayo ng kamahalanan?"

Napatigil si AhJing sa mga mabangis na salitang iyon at inosenteng nag tanong, "Lady?"

"Kailangangan ko ng maayos na karwahe. Pumili ka ng sampong tapat na sundalo para ipadala sila roon! Bigyan sila ng gamot sa daan at wag niyong hayaang mamatay!"

Ang mga alipin ay ayaw sumunod at pumuta agad para sa pag hahanda. Hinawakan ni Zhao Chun'er ang kapatid nito na kung saan na liligo na sa sariling dugo at walang pag asa ang makikitaan. Itong puro at inosenting babae ay walang masabi dahil sa dalawang taong malapit sa puso nito ay muntikan nang mag patayan.

Ang mga militar na manggagamot ay naka dating na sa maikling panahon. Ang matandang manggaot ay nag matyag ng ilang segundo bago hinanap si Lady Yu. "Ang baga niya ay sugatan. Hindi ko masasabi ang kaligtasan ng buhay niya." Mataimtim na sabi nito.

Napatingin si Lady Yu sa matandang lalaki at matigas na nag deklara, "kailangan na nasa mabuting lagay siya. Kailangan mong masigurado ang kaligtasan niya."

Napasimangot ang matandang lalaki at napabuga ng hininga. "Gagawin ko ang makakaya ko."

Sa daan na nag hihintay na bayang Liuhe galing sa Xi Ma Liang, ang piling kasamahan ay matiyagang nag hihintay. Ang sinag ng buwang ay lumilim sa mga grupo ng mga tao na humigit kumulang sampong libo. Kahit na itong mga tao ay matatahimik, lahat naman sila ay nakatingin sa daanang silangan na parang may hinihintay na bagay.

Nang makapasok sa pangunahing tolda si Lady Yu, ang mga tauhan sa loob ay nag sitayuan. Mag kasalubong kilay nito at ang tono ng boses ay kalmado lang, "Meron bang balita?"

"Wala pa po." Isang naka berdeng damit na lalaki na parang scholar kung tumayo. Itong kaaya-ayang lalaki kung titingnan ay mapayat at ang kulay ng baalt ay matamlay na may pag ka dilaw. "Lady, hindi mo na dapat mag alala. Ngayong nag tanong si Mister Wu na hintayin siya rito, sigurado akong walang mangyayaring mali."

"Hindi ako nag aalala na ma patay tayo." Biglang namutla ang kulay ni Lady Yu na makikitaan n itim na naka palibot sa ilalim ng mata nito. Ito ay kitang kita na wal pa itong maayos na pahinga. Habang kinukuskus nito ang batok niya ay umupo ito at pinaliwanag, "Meron tayong tayhan na tumatakip sa atin ng 30 miyang radyos, kaya ang pag salakay ay imposible. Lalo akong nag aalala sa kalagayan ng Master! Masuwertectayo na nakadating ng mabilis si Daoya sa ramang oras. Kung hindi hindi ko na kikitaang ng anong kayang gawin nag mga walang kwentang manggaot rito!"

Ang iba ay makikitaan mo ng pag alala sa kanilang pagmumukha. Sa maraming tama, ay ayaw umalis ni Yan Xun sa Xi Ma Liang. Kahit na umalis na ang mga army habang wala siyang malay, matigas parin ang ulo ar kumuha ng kabayo at bumalik sa libis ng Bie Ya. Ito ang kauna unahang nakita ng mga tao ang katigasan at isip batang ugali ng batang Master. Sa mga oras na ito, lahat ay nahihirapan at walang ganang mag salita.

Napahinga na lang siLady Yu at nag salita sa naka kulay berdeng lalaki, "Kong Ru, ilang tauhan ang dala ni Daoya para sunduin kami? Ito bang mga sundalo ay alam na ang inatas na kautusan?"

"3000 sundalo ang dumating. Kung tutuusin ay naka pasok ka na sa teretoryo ng Yan Bei. Ang Liuhe County ay malapit at nasa ilalim ng pamumuno ng taga Kanlurangtimog Logistic Chief ng gulid na Da Tong, Mister Meng."

Napataas ang kilay niLady Yu at nag tanong, "Diba si Mister Meng ay gurong pribado sa pangunahing paninirahan?Kung ganon kailang siya naging pangunahing sarili niya?"

Bilang tugon at ngiti ni Kong Ru, "Ang Liuhe County ay isang maliit na lupain, kaya kilala ni Lady Yu iyon. Ang mga naunang tao ay nag padala ng mamumuno sa taga Yan Bei na sakim sa kapwa at dahil sa pangyayari ay inakala niya ang antas niya, at nag simulang ibenta ang antas niya sa goberno kapalit ang pera. Mister Meng ay nag waldas ng malaking pera at bumili ng lahat na posiyon na ang lungsod ng gobyerno ay malapit sa daanan g kapitolyo ng Yan Bei. Ito ang lahat ang nahanda sa araw na ito."

"Lady!" Mabibigat ang mga yapak nito sa labas pa lang ng pintuan. Nag mamadaling tumungo rin si Lady Yu at binuksan ang tabing. Hindi makahinga si Biancang na tumalon pababa sa kabayo, "Mister Wu ay humiling na pang hawakan ang mga posisyon natin rito, at hintayin siya at ang kamahalan sa pag balik." Sabi nito.

Napakunotng noo si Lady Yu, ngunit wala siyang magagawa. "Mag dala ng 200 na kawaleyra roon, at kung may mangyari man, maaring ipag batid agad ang balita." Sabi nito.

"Opo!"

Biglang may naalala na bagay si Lady Yu at nag mamadaling sumigaw, "Biancang, sino ang pina siatos ni AhJing pabalik sa kanila ang thirteenth Prince?"

Sa pag sabi niya, lahat ng ekspresyon ng tao ay umasim. Pati natin sa mga sundalong na ka tungkulin sa labas ng tolda ay nag pipigil ng galit. Itong mga meyembro ng Da Tong ay lahat kinuha galing sa mababang rango ng pamayanan, at ang iba ay nasa mga rango na orihinal na mga alipin. Sa ilalim na mahigpit na kautusan ng Xia Empire, merong pag kakaiba sa pagitan ng mayayamang pamilya at sa normal na mga tao lang, at ang pinaka mababang uri na tao ay sila ang malakas nagalit sa pag papatupad ng kautusan. Ngayon, ang prinsepe ng Xia Empire ay maraming sugat ang master nila, pero may may karapatang paring mabuhay ng maayos, gayunpaman bantay sila ng mga guwardya. Ang mga sundalo ay hindi naka pag dududa na may malaking galit sila.

Malinaw naman kay Biancang na hindi tamang oras ang pag usapan ang mga bagay na iyon. Hindi intensyong sumagot siya ng hindi malinaw, "Hindi ako sigurado. Mas maganda kung makakausap mo si AhJing pag katapos makabalik rito."

Hindi makapaniwala si Lady Yu at napataas ang kilay niya at matigas na nag salita sa kanya, "Walangkabuluhan! Kung kaya kong hintayin siyang makabalik rito, bakitvpa ako mag taranong sayo?"

Namula ang mukha ni Biancang at hindi mag kamayaw ang pag kuskus sa kanyang palad. Sa harap ng kapitagang pinuno ng Da Tong, ay hindi siya naging maingat. Bumulong siya, "Sa nalalaman ko pumili siya ng sampong tauhan si AhJing galing sa pangkat ng 12 kampo."

Hindi siya nakuntinto sa sagot nito, tinuloy nito ang pag gisa, "Sigurado ka banag personal na pinili ni AhJing?"

"Huh?" Natigilan si Biancang at sumagot ng alanganin, "Um, opo m, Siguro."

"Kung ganon man o hindi ma?"

"Opo!" Sagot ni Biancang, "Personalidad na pinili dila!"

Napabuga ng mahaba si Lady Yu, at hinhintay na kumalma siya. "Kung ganon ay hinalinhan."

Lady, puwede na ba akong umalis?"

"Sige."

Ang tunog ng pag kalampag ng kabayo ay narinig ng umalis si Biancang sa tolda at nakadating sa barrak na tolda. Pumili sa 200 tauhan nang walang pag babahala, tumungo agad siya sa Bie Ya Slope ng Xi Ma Liang.

Sa malamig na gabi ay napaka tahimik. Maraming bese, na nag bago angbuong corso ng kasaysayan na ang ibaay kasinungalingan. Ang isang nag sabi na ang pagsisinungalin ay walang pake, at ang isa naman ay nag sinungalindahil akala na hindi nag seseryoso. Doon sa maliliit na bagay na parang isang butil ng buhangin ay nahuhulog sa ilog kapag walang may pake na sayo, walang kahit sino man na. Pero sa bandang gilid na walang nakaka alann ang butil na buhangin ay himalang makaka sampay sa tigilan ng tubig at mahihimatay sa tigilan ng tubig na naging resulta ng pag dagsa na ang pag kuha ng lupa. Ang pupolasyon rito ay nag sabi na ang panginoon ay mistulang hidi pantay ngunit sino ang makapag sasabi namag kakaroon ng kalamidad na nabuhay galing rin sa ating satiling mga kamay.

Walang ka alam alam si Biancang ng gabing iyon ay hindi personal na pinili ni AhJing na guwardya na poprotekta kay Zhao Song. Nag kagulo sa akalang na saktan ng lubos si Yan Xun sa pag balak na pagpatay, at ang consentrasyon niya ay na iba ng ng ibigay niya ang tungkulin sa kasamahan niya. Ang kasamahan niya ay anking lakas sa maritial artsat lakas ng loob at madali lang na iwasiwas ang mabigat nitong espada. Para sakanya bilang naka atas ay parang wala siyang kakayahan na magamit ,walang kwenta. Sa pag wasiwas nito ng kamay ay sumigaw ito, "Kung sino man ang sasama… sumama!" At sa ganon ang mga mandirigma ay nagumapaw ang galit nila sa Empire na nakuha nilang hagupit, nag mamadali silang makuha ang misyon. Mabilis na sampong tauhan ang malakas ang sigaw at nag mga walang modo ang pag uugali ang mga napili sa espesyal na pag tanggap sa pag protekta kay Zhao Song at Zhao Chun'er pabalik sa kapitolyo ng lungsod na Zhen Huang.

Lahat ng bagay nag kakaroon ng kakaiba. Ito ay ang mga pangarap, pag mamahal at tinadhana.

"Master," dahan dahang nag lakad sa libis si Wu Daoya. Nakasuot na kulay berdeng kapa, ang mga kilay ni Daoya ay nakaayos ang linya na parang isang bahid ng pilak. At nakakabigla ang mga pag aapak nito na matigasgm galing sa binata na ganyang edaean niya. Sa paos na boses itinuloy niya ang pag salita, "Ang hanginrito ay napaka lakas, tara at bumalik sa tolda at don mag hintay."

"Okay lang," malalim na tinig sa malamig boses. Napaka ikling salitalang ngunit merong naka kaba at matigas na salita. Ang panahon ay hindi gaanong kalamigan pero nakasuot na puting balot na balot si Yan Xun. Ang mabalahibong coat ay naka yakap sa leeg nito at ang iba ay naka dantay sa maputlang balat niya. Nag papahinga siyapanghilig na upuan na nag sisilbing upuang di gulong niya at ang binti niya ay natatakpan ng makapal na puting sutla. Marahan ang pag hinga at bumulong, "Hayaan niyo akong maramdaman ang hangin ng Yan Bei. Kaytagal ng maraming taon noong naramdaman ko ito."

Bago pa matapos ni Yan Xun, ay naintindihan aga ld ni Wu Daoya ang ibig sabihin ng "sa maraming taon". Napatango si Daoya sa pag sang ayon. "Oo nga po, sa maraming taon."

Napangit si Yan Xun. "Naalala ko kung paano pabalik sa kapitolyo, sinabi ko kay Chu Qiao na ang hangin ng Yan Bei ay matamis galing sa amoy ng nag nyebeng lotus na lumalaki sa bundok Hui Hui. Pero ngayon, hindi ko na maamoy. Kung siya ay makakarating, iisipin non na nag sisinungaling ako."