บทที่ 111 ราวสุริยันจันทราส่องแสงเรืองรอง
หญิงสาวผู้นี้ปลอบขวัญราวกับหลอกเด็กอย่างนั้น คาดไม่ถึงว่าซือเยี่ยหานไม่ทำท่าเช็ดทำความสะอาดอีกต่อไปแล้วจริงๆ ท่าทางน่าหวาดกลัวก็กลับเป็นปกติเรียบร้อยแล้ว ถึงขนาดที่ว่าแววตาดูเหมือนจะความอ่อนโยนบางๆ อยู่
เทียบกับผู้หญิงตรงหน้าที่เขาหามาแล้ว ช่างไร้ประโยชน์อย่างถึงที่สุด!
ชุยเฮ่าทนไม่ไหวลอบถามเรื่องราวจากหลินเชวีย “คุณชายหลิน ผู้นี้คือเทพเซียนจากที่ไหนหรือครับ?”
“ก็แค่ยัยตัวประหลาดคนหนึ่ง...” หลินเชวียลูบคางตอบพึมพำ พลางมองไปทางเยี่ยหวันหวั่นด้วยความสงสัยเต็มหัวใจ
ยัยเยี่ยหวันหวั่นคนนี้เปลี่ยนจากผู้ร้ายวางเพลิง เป็นทีมนักดับเพลิงตั้งแต่เมื่อไหร่?
ชุยเฮ่า “...ห๊ะ?”
ยัยตัวประหลาด? หลินเชวียไม่ได้ตาบอดใช่ไหมเนี่ย?
เห็นชุยเฮ่ายังคงนิ่งอยู่ หลินเชวียจึงเอ่ยเตือนสติ “ห๊ะอะไรเล่า! วันนี่นายดวงดี ได้รับความช่วยเหลือแล้ว ยังไม่รีบให้คนของนายออกไปอีก!”
แม่มันเถอะ ทำให้เขาตกใจแทบแย่! ถ้าหากคืนนี้ไม่ได้เยี่ยหวันหวั่น เขาไม่รู้จริงๆ ว่าจะคลี่คลายสถานการณ์นี้อย่างไร
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com