ตอนที่ 675 - 676

ตอนที่ 675 ข้ามีพี่ชาย

เมื่อกลับถึงอาศรม เห็นเสี่ยวเหยนั่งเฝ้าอยู่ด้านนอกอย่างเชื่อฟัง เหล่าไป๋เดินไปรอบๆ นอกอาศรม ส่วนอสูรกลืนเมฆาก็นอนบนพื้นหญ้าโดยไม่แม้แต่จะเงยหน้าด้วยความเกียจคร้าน

เยี่ยจิงยังไม่ตื่นหรือ? ในใจเฟิ่งจิ่วนึกสงสัย เดินผ่านสามอสูรเข้าอาศรมไปดู ถึงจะเห็นว่าเยี่ยจิ่งที่ตื่นมาแล้วนั่งอยู่ตรงโต๊ะหิน

“เจ้าตื่นแล้วหรือ?” ตื่นแล้วทำไมยังไม่ไปอีก? คำพูดนี้เธอไม่ได้ถามออกไป

เยี่ยจิ่งหันกลับไปเห็นตรงเอวหนุ่มน้อยมีขนนกเคลือบหลากสีชิ้นนั้นประดับไว้ ก็แปลกใจทันที “เจ้ามีสิ่งนี้ได้อย่างไร?”

เฟิ่งจิ่วได้ยินเช่นนี้ก็ยกริมฝีปากขึ้นยิ้ม นั่งลงตรงโต๊ะ แล้วหยิบขนนกชิ้นนั้นมาเล่นในมือ “แน่นอนว่าข้าใช้คะแนนคุณงามความดีแลกกลับมา!”

ได้ยินคำพูดนี้แล้วเยี่ยจิงตกใจ นึกถึงว่าหมีดำตัวใหญ่ระดับอสูรศักดิ์สิทธิ์นั่นก็เชื่อฟังคำพูดเขาอย่างว่าง่าย จึงขยับปากทันทีแต่ไม่ได้ถามอะไร แม้จะคิดว่าเหลือเชื่อไปหน่อย

แต่ตลอดทางที่ตามเด็กหนุ่มออกมา สัตว์อสูรต่างๆ ในเทือกเขาหมื่นอสูรเห็นเขาแล้วไม่หลบก็หนี ปรากฏการณ์แปลกๆ เช่นนั้นเธอบอกไม่ได้เหมือนกันว่าเพราะอะไร