ตอนที่ 379 เฟิ่งจิ่วกลับเมือง!
ชายชราทั้งสองถูกสั่งสอนต่อหน้าต่อตาเช่นนี้ก็อับอายเสียจนโกรธเคืองอยู่บ้างกลับยังเก็บไว้ไม่ปล่อยออกมา พวกเขาเพียงกวาดมององครักษ์พวกนั้น และสะบัดแขนเสื้อจากไปทันทีโดยไม่คารวะมู่หรงอี้เซวียนอีก
ขนาดมู่หรงป๋อยังไม่ใช้น้ำเสียงเช่นนี้พูดกับพวกเขา แต่มู่หรงอี้เซวียนกลับมาสั่งสอนพวกเขาโดยไม่ไว้หน้ากันเลย บอกว่าเห็นแก่หน้าเสด็จพ่อเขาอะไรกัน หากเห็นแก่หน้าเสด็จพ่อจริงคงไม่ปกป้องจวนตระกูลเฟิ่งหรอก!
มู่หรงอี้เซวียนมองพวกเขาสองคนจากไปหัวใจกลับหนักอึ้งเล็กน้อยไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ นานนักถึงจะมองไปยังเหล่าองครักษ์ อยากจะพูดอะไรหน่อยแต่สุดท้ายก็แค่มองจวนตระกูลเฟิ่งแล้วเดินไปโดยไม่พูดอะไร
เหล่าองครักษ์เห็นเขาหันตัวเดินไปก็มองหน้ากันโดยฉับพลัน ก่อนจะกลับเข้ามาแล้วปิดประตูลงอีกครั้งเพื่อหลบซ่อนจากการสอดแนมและความอยากรู้อยากเห็นของผู้คนภายนอก...
เช้าตรู่สองวันต่อมา ท้องฟ้ายังไม่ทันสว่างรอบด้านยังมืดสลัวๆ เรือเหาะร่อนลงจอดตรงด้านนอกเมืองอวิ๋นเยวี่ยอย่างเงียบเชียบโดยไม่ทำให้แตกตื่นและไม่ดึงดูดความสนใจผู้คน
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com