978

ตอนที่ 978 ยอมถอย（3）

หานจือฟานก็ไม่ชัดเจนว่าตัวเองต้องการจะไปที่ไหนกันแน่ หลังจากที่เข้าสู่ถนนหลัก เขาก็ขับไปด้านหน้าตามรถที่ไหลไปอย่างเรื่อยเปื่อย

เขาก็ไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้วตัวเองอยู่บนถนนเป็นเวลานานแค่ไหน จนกระทั่งรถยนต์เริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆ ความเร็วของรถช้าลงเรื่อยๆ และรถติดจนแทบจะเดินหน้าไม่ได้นั้น ในตอนนี้เขาถึงจะค้นพบอย่างเชื่องช้าว่าถึงเวลาเลิกงานยามเย็นแล้ว

รถใกล้จะไม่มีน้ำมันแล้ว หานจือฟานจึงออกจากถนนหลักตรงทางออกใกล้ที่สุด หลังจากนั้นก็เลี้ยวเข้าไปในปั้มน้ำมันที่อยู่ข้างถนน

เมื่อเติมน้ำมันเต็มถังแล้ว หานจือฟานก็ไม่ได้ย้อนกลับไปบนถนนหลักอีก แต่กลับมองซ้ายแลขวาอยู่สักพัก เหยียบคันเร่งและขับตรงไปข้างหน้าประมาณสองร้อยกว่าเมตร และจอดใต้ตึกสำนักงานตึกหนึ่ง

ไฟของตึกสำนึกงานยังคงสว่างอยู่

ผ่านหน้าต่างบานยาวที่กว้างขวาง เขาสามารถเห็นเงาคนที่เดินไปเดินมาอยู่ข้างใน

คงเป็นเพราะการจราจรติดขัดจนเกินไป มีคนมากมายคิดอยากจะให้ผ่านชั่วโมงเร่งด่วนนี้ไปก่อน เลยอยู่ทำงานล่วงเวลาในบริษัท