บทที่ 108-3 เส้นแบ่งแห่งความสิ้นหวัง

บทที่ 108-3 เส้นแบ่งแห่งความสิ้นหวัง

ใบหน้าที่เย็นชาของชิงเต็มไปด้วยความเกลียดชังและรังเกียจ นางมองไปที่ชายชราที่เสียสติบ้าคลั่งไปแล้วด้วยความเย็นเยียบ กล่าวด้วยเสียงลึก “ด้วยเหตุนี้ ตอนนี้ท่านก็มีความตั้งใจที่จะฆ่าข้า? ท่านคิดว่าท่านมีความสามารถเพียงพอที่จะทำอย่างนั้นหรือ?”

“ไม่” จวงเตี้ยนหรูกล่าวด้วยรอยยิ้มอันสง่างาม “ฆ่าเจ้าไปก็รังแต่จะทำให้ต้าหวงจดจำความอ่อนโยนสายนี้ไปตลอดชีวิต ที่ข้าต้องการก็คือให้เจ้าส่งดาบนั้นไปที่หัวใจของต้าหวงด้วยตนเอง ตัดขาดความหวังเส้นสุดท้ายของเขาออกให้หมด!”

“ฝันไปเถิด!” ชิงเซี่ยคำรามเสียงดัง กล่าวอย่างเย็นชา “ข้าจะเปิดเผยแผนการของพวกท่าน จะไม่ยอมปล่อยให้พวกท่านประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน!”

“อย่างนั้นหรือ?” จวงเตี้ยนหรูค่อยๆ เหยียดกายขึ้นยืน เขาจับไปที่แขนของเก้าอี้อย่างแรง ตรงประตูเหล็กของคุกของกองทัพจู่ๆ ก็มีเสียงดังส่งมา แสงสว่างจ้าจากคบเพลิงจากด้านนอกส่องเข้ามายังด้านใน ทันใดนั้น ร่างกายที่แก่ชราของจวงเตี้ยนหรูพลันเด้งขึ้นอย่างดุดันแล้ววิ่งไปยังทิศทางของประตู!