ตอนที่ 103 หลงรักเตียงของเจ้า
เขาเดินไปถึงด้านหน้าเตียง พลิกผ้าห่มที่อยู่ห่างออกไปออก ปลายนิ้วสัมผัสชัดเจน เตือนให้เขาคงจะเปลี่ยนผ้าห่มที่หนาได้แล้ว...อืม เพราะว่าฤดูใบไม้ร่วงได้มาถึงอากาศจึงเย็นหรอกหรือ
ม่ออวี่เบิกตาตื่นนอน นางหยิบสำลีที่อยู่ในหูออก ลุกขึ้นนั่ง บิดขี้เกียจหนึ่งที จึงหาวออกมา ข้างๆ ไร้คนจึงลุกขึ้นมา นั่งอยู่ด้านหน้ากระจกทองแดงจัดระเบียบใบหน้า หวีผมดำขลับให้นุ่มสลวย หลังจากนั้นจึงเริ่มล้างเครื่องประทินโฉมบนใบหน้าที่จางออก
นางได้แสดงปาฏิหาริย์ของผู้แกร่งกล้าขั้นรวบรวมดวงดาวอีกครั้ง นิ้วมือยาวเล็กปรากฏหยดน้ำหลายเม็ดออกมา อยู่ภายใต้แสงอาทิตย์ราวกับว่าเป็นอัญมณีที่ส่องแสงแวววาว
จ้องมองนางนำหยดน้ำตบบนใบหน้าเบาๆ ประณีตละเอียดอ่อนถูไปมา เฉินฉางเซิงอดไม่ได้จึงพยักหน้าออกมา
หลังจากภาพครั้งที่แล้วม่ออวี่ตื่นนอนจัดการเครื่องประทินโฉม เฉินฉางเซิงมักจะคิดถึงเรื่องนี้ คิดว่าที่จริงแล้วช่างสิ้นเปลืองการใช้ชีวิตเสียเหลือเกิน
ใช่แล้ว มิใช่การทำลายสิ่งของให้เสียหายตามอำเภอใจ แต่เป็นการสิ้นเปลืองชีวิต
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com