ส่วนที่ 5 บทที่ 030-2

บทที่ 30-2 รักจนวางไม่ลง

พระชายาอิงชินอ๋องกับเซี่ยฟางหวาเดินออกมา ก็เห็นเจิ้งเซี่ยวหยางกำลังกุมศีรษะมองรถม้าของ

จินเยี่ยนแล่นจากไปด้วยความเสียใจไม่น้อย

พระชายาอิงชินอ๋องยิ้มขำ “เด็กคนนี้น่าสนใจนัก”

เซี่ยฟางหวาคิดว่ามีหรือไม่น่าสนใจ นางไม่เชื่อว่าเจิ้งเซี่ยวหยางที่ตาเห็นจะเป็นเจิ้งเซี่ยวหยางที่แท้จริง

เขาเกรงว่าจะเป็นบุคคลสำคัญที่ร้ายกาจอย่างยิ่งในตระกูลเจิ้งแห่งสิงหยาง ถึงอย่างไรผู้นำตระกูลก็ปล่อยให้เขาทำตามอำเภอใจจนเป็นเรื่องปกติ นายท่านใหญ่ยอมฟังเขาอย่างจนใจ เจิ้งเซี่ยวฉุนก็ให้การปกป้องเข้าข้างเขาอย่างยิ่ง อีกอย่างเขายังพูดจาและประพฤติตนอย่างไม่เกรงกลัว เจ้าสำราญไม่สนใจใครหน้าไหน พุ่งชนรถม้าจวนเสนาบดีฝ่ายขวา ทำร้ายหลี่หรูปี้จนใบหน้าเสียโฉม แต่กลับยังสู่ขอจินเยี่ยนจากจวนเสนาบดีฝ่ายขวาได้ ถือพระราชโองการกลับไปอย่างลอยตัว

ทั้งหมดนี้ได้มาเพราะโชคช่วยหรือไม่

ไม่มีทาง

พระชายาอิงชินอ๋องเดินมาถึงก็ยิ้มบอกเจิ้งเซี่ยวหยาง “ไปกันเถอะ”

เจิ้งเซี่ยวหยางผงกศีรษะอย่างท้อถอย

พระชายาอิงชินอ๋องกับเซี่ยฟางหวาขึ้นรถม้า มีคนจูงม้าตัวหนึ่งมาให้เจิ้งเซี่ยวหยาง เขาขี่ม้าตามหลังไป