ส่วนที่ 5 บทที่ 022-2

บทที่ 22-2 ปรองดองมีสุข

ด้านในศาลาริมน้ำ เวลานี้คนที่ควรมาก็มาถึงกันครบแล้ว ฮูหยินเสนาบดีฝ่ายขวากับหลี่หรูปี้ ฉินชิงกับหลินไท่เฟยก็เช่นกัน

เซี่ยฟางหวาแปลกใจ ไม่นึกว่าฉินชิงไปเชิญหลินไท่เฟยมาเร็วขนาดนี้

นางกวาดตามองรอบหนึ่ง พบว่าเซี่ยอีกำลังนั่งอย่างเรียบร้อยข้างกายฮูหยินหมิง ฉินอวี้ และพวก

ฉินห้าว หลี่มู่ชิง เฉิงหมิง และซ่งฟางกำลังนั่งดื่มน้ำชาในบริเวณหนึ่ง เยี่ยนถิงยืนอยู่หน้าฉินชิง คืนกรงใส่จิ้งหรีดให้เขา พร้อมทั้งเอ่ยหยอกล้อประโยคหนึ่ง ใบหน้าฉินชิงแดงขึ้นมาทันที

พระพักตร์หลินไท่เฟยเต็มไปด้วยรอยยิ้ม มองสิ่งใดไม่ออก สมกับที่เป็นสตรีซึ่งอยู่ในวังมาแทบทั้งชีวิต

พระชายาอิงชินอ๋องกับไทเฮา และเหล่าฮูหยินนั่งอยู่อีกบริเวณหนึ่ง รายล้อมด้วยกระถางดอกไม้พลางสนทนากันด้วยรอยยิ้มประดับใบหน้า

หลูเสวี่ยอิ๋งกับเยี่ยนหลัน และพวกจินเยี่ยนนั่งทานของว่างพลางสนทนากันในอีกบริเวณหนึ่ง หยอกล้อกันบ้างเป็นครั้งคราว หลี่หรูปี้นอกจากผอมลงไปบ้างก็ยังคงเหมือนวันวาน ทั้งวาจา รอยยิ้ม และอากัปกิริยาล้วนเป็นมาดของบุตรีตระกูลใหญ่