ส่วนที่ 4 บทที่ 097-2

บทที่ 97-2 ถูกขังในอาณาเขตลับ

“ออกไปให้หมด” ฮ่องเต้ไม่มีกระจิตกระใจจะชมนางรำแล้วเช่นกัน ยกพระหัตถ์ไล่

เหล่านางรำรีบกลับออกไป

“เนื้อความในจดหมายของรัชทายาท ขุนนางทุกท่านคงได้อ่านกันหมดแล้ว ท่านโหวเซี่ยออกเดินทางไปยังม่อเป่ยตั้งแต่กลางดึกที่ผ่านมา แต่ถึงขี่ม้าเร็วที่สุดก็ยังต้องใช้เวลาถึงห้าวันกว่าจะไปถึง ห้าวันนี้ม่อเป่ยไร้ผู้บัญชาการ แต่ผู้บัญชาการของเป่ยฉีเป็นไปได้สูงว่าคือองค์ชายฉีเหยียนชิง ฟังว่าโอรสคนนี้มีกลยุทธ์การทหารเป็นเลิศ เข้าใจประชาชนและขวัญทหารดี เขานั่งบัญชาการกองทัพเป่ยฉี ตอนนี้มีการเคลื่อนไหวระดมกำลัง ดูท่าคงฉวยโอกาสที่หนานฉินเกิดเหตุวุ่นวายคิดอยากยกทัพรุกราน” ฮ่องเต้ทรงมองขุนนางทั้งหมดแล้วตรัสขึ้น “รัชทายาททราบข่าวเมื่อคืน เหยี่ยวที่บินไวที่สุด จากม่อเป่ยถึงหลินอันต้องใช้เวลาหนึ่งวัน หมายความว่ารอจนท่านโหวเซี่ยไปถึงม่อเป่ยก็อีกเจ็ดวันข้างหน้า”

ทุกคนพยักหน้าพร้อมกัน