บทที่ 96 ขอทัพเมืองเสวี่ยเฉิง
ฉินอวี้เห็นเหยียนเฉินก็ประสานมือคำนับ
เหยียนเฉินประสานมือคำนับตอบ
ฉินอวี้รอเหยียนเฉินนั่งลง มองหน้าเขาพลางถามขึ้น “ในเมื่อพระมาตุลาก็ทราบข่าวความเคลื่อนไหวระดมกำลังในพรมแดนเป่ยฉีแล้ว มิทราบว่ามีความคิดเห็นเช่นไร”
“แม้ข้ามีฐานะเป็นพระมาตุลาแห่งเป่ยฉี แต่มิใช่ตัวแทนตระกูลอวี้ มิใช่ตัวแทนราชสำนักเป่ยฉี และมิใช่ตัวแทนองค์ชายฉีเหยียนชิง” เหยียนเฉินมองฉินอวี้กลับ ตอบเสียงเรียบ
“โอ้” ฉินอวี้มองเขา “เจ้าพูดเช่นนี้ แสดงว่าจะไม่สอดคำกับเรื่องนี้”
“ข้าทราบว่าเมื่อได้รับข่าวว่ากองทัพเป่ยฉีมีการเคลื่อนไหว รัชทายาทกับท่านโหวคงอยากพบข้าเป็นแน่ ข้าจึงมาเองโดยมิต้องไปเชิญ ข้ามาเพื่อบอกรัชทายาทว่าระหว่างนี้ข้าไม่มีแผนจะกลับเป่ยฉีแล้ว”
เหยียนเฉินผงกศีรษะ
“ความหมายเจ้าคือยังอยู่ที่หนานฉิน” ฉินอวี้มองเขา
Apoya a tus autores y traductores favoritos en webnovel.com