ส่วนที่ 3 บทที่ 044-2

บทที่ 44-2 หนักแน่น

“ยังไม่รีบไปอีก! มัวอืดอาดอะไรอยู่” จงหย่งโหวถลึงตามองเซี่ยฟางหวา

เซี่ยฟางหวายังนั่งนิ่ง

“เจ้าเจิงรอเจ้าอยู่ข้างนอกนั่น!” จงหย่งโหวเอ่ยบอก

เซี่ยฟางหวามองออกไปข้างนอก ฉินเจิงกำลังยืนรออยู่หน้าทางเข้าห้องโถงหรงฝู ด้วยรูปร่างสูงโปร่ง หมอกจางๆ ปกคลุมรอบกาย ไม่รู้ว่าเป็นหมอกยามค่ำคืน หรือเป็นหมอกที่แผ่ออกมาจากตัวเขากันแน่

ราวกับรับรู้ถึงสายตานางได้ เขาจึงค่อยๆ หันมามองภายในห้อง

ม่านโปร่งบางและหน้าต่างขวางกั้น ภายใต้แสงตะเกียงสลัวๆ สตรีวัยเยาว์รูปร่างผอมบอบบาง หมอกหนาบางอันเข้มข้นปกคลุมทั่วร่าง

เขามองพักหนึ่ง ทันใดนั้นก็เดินกลับเข้ามา

ม่านโปร่งบางพลิ้วไหวจนเกิดเสียง ชั่วพริบตาเขาก็เดินมาถึงตัวเซี่ยฟางหวา คว้ามือนางแล้วพาเดินออกไป

ฝ่ามือนั้นทั้งหนา ทั้งอบอุ่น และทรงพลัง แม้จังหวะการเดินจะรวดเร็ว หากแต่มั่นคงในทุกๆ ก้าวที่เดินออกจากโถงหรงฝู

เมื่อมาถึงที่ลับตาคนนอกห้องโถงหรงฝู ฉินเจิงก็หันกลับมา ใช้แขนกักขังนางไว้กับกำแพง

เนื่องจากเขาจู่โจมอย่างกะทันหันทำให้เซี่ยฟางหวาไม่ทันตั้งตัว นางถอนใจเสียงต่ำ ร่างกายแนบติดกับกำแพง