ส่วนที่ 2 บทที่ 003-3

ตอนที่ 3-3 สับเปลี่ยน

“น้องฟางหวา สวมผ้าคลุมหน้าตลอดเวลา เจ้าไม่รู้สึกว่าขัดตาหรือ? น่าจะแทะเมล็ดแตงไม่สะดวกด้วย? ปลดผ้าคลุมหน้าออกเถอะ! อย่างไรเสียที่นี่ก็ไม่มีคนนอก” ในที่สุดเซี่ยอินก็ทนเห็นพระชายาอิงชินอ๋องดีกับเซี่ยฟางหวาเช่นนั้นไม่ได้

“พี่อิน หากสามารถเผยหน้ามาเจอผู้คนได้ข้าก็คงปลดลงไปแล้ว บนหน้าข้ามีแต่ผดผื่นแดง น่าตกใจอยู่ไม่น้อย ข้าเกรงว่าจะทำให้ฮูหยินและคุณหนูคนอื่นๆ ต้องตกใจน่ะสิเจ้าคะ” ผิ่นจู๋พูดกับเซี่ยอินผ่านผ้าคลุมหน้าด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลไม้และของวานบนโต๊ะ ต่อให้เลิศรสเพียงใดก็คงกลายเป็นไม่รู้รสไปเสียหมด”

“ข้าไม่กลัว!” เซี่ยอินรีบเอ่ย เมื่อจบคำนางก็หันไปถามคนอื่นๆ “ฮูหยินทุกท่าน พวกท่านกลัวไหมเจ้าคะ?”

ฮูหยินหลี่ ฮูหยินหวัง ฮูหยินเจิ้ง ต่างก็รู้ดีว่าเซี่ยอินจงใจทำให้เซี่ยฟางหวาลำบาก ก็นึกส่ายหน้าในใจ เป็นลูกหลานตระกูลเซี่ยเช่นเดียวกันแท้ๆ แต่อัธยาศัยไมตรีกลับต่างกันราวฟ้ากับดินถึงเพียงนี้? แต่พวกนางก็ยังไม่เอ่ยอะไร