ส่วนที่ 1 บทที่ 082-3

บทที่ 82-3 โมโห

ตอนที่หลูเสวี่ยอิ๋งแห่งจวนเสนาบดีฝ่ายซ้ายออกตัวว่าชอบฉินเจิงจนรู้กันทั่วเมือง นางก็แอบหัวเราะเยาะอยู่ในใจ

ตอนที่เยี่ยนหลันแห่งจวนหย่งคังโหวคอยติดตามหลูเสวี่ยอิ๋งแล้วเรียกเขาว่าพี่เจิง นางก็เหมือนกำลังชมการแสดง

ทว่าเมื่อลองคิดดูหลายตลบ นางกลับคาดไม่ถึงว่าฉินเจิงจะไม่คำนึงถึงฝ่าบาท ไม่กังวลต่ออำนาจฮ่องเต้และราชสำนัก ไม่กังวลถึงฐานะของตัวเองว่าเป็นลูกหลานของราชนิกูล แล้วเลือกเซี่ยฟางหวาแห่งจวนจงหย่งโหว

จนกระทั่งเรื่องที่เขาบีบบังคับจะแต่งงานกับเซี่ยฟางหวาก็เกิดขึ้น

ยิ่งไปกว่านั้น จวนจงหย่งโหวก็ไม่เคยถามถึงเรื่องของหญิงรับใช้ทิงอินที่อยู่ข้างกายเขาเลย หรือด้วยร่างกายอันอ่อนแอของเซี่ยฟางหวา อีกสามปีถึงจะจัดพิธีแต่งงาน นางจึงไม่ได้สนใจหญิงรับใช้ข้างกายที่เขาโปรดปรานอย่างถึงที่สุดคนนี้

ทว่าหลี่หรูปี้ริษยานางจนต้องกระแทกแดกดันหญิงรับใช้คนนั้นหลายครั้งหลายหน เมื่อเห็นเขาจูบหญิงรับใช้คนนั้น นางก็ทนไม่ไหว แทบอยากจะอยากเป็นหญิงรับใช้คนนั้นแทน แม้แต่ตัวนางเองก็ยังควบคุมสติไม่ได้จนน่าอับอาย