ส่วนที่ 1 บทที่ 023 ทักทาย

บทที่ 23 ทักทาย

เมื่อออกมาจากเรือนลั่วเหมย ความเจริญรุ่งเรืองของจวนก็ปรากฏให้เห็นเด่นชัด

ฉินเจิงเดินอยู่ข้างหน้าตลอดทาง เซี่ยฟางหวาเดินตามเขาอยู่ข้างหลัง เมื่อบรรดาทาสรับใช้เห็นฉินเจิงต่างก็โค้งตัวลงแสดงความเคารพอยู่ไกลๆ ฐานะของคุณชายรองไม่มีผู้ใดกล้าเมินเฉย

เซี่ยฟางหวาคิดว่านี่ไม่ใช่เป็นเพราะพระชายาอิงชินอ๋องเป็นพระมารดาของเขาเท่านั้น แต่เป็นนิสัยของเขาเองด้วยทำให้ไม่มีผู้ใดกล้าขัดแย้งด้วย ถึงแม้เขาจะไม่ได้ทำอะไรเลย เอาแต่ค่อยๆ เดินอย่างสบายอกสบายใจเช่นนั้น กิริยานุ่มนวลเช่นคุณชายสูงศักดิ์ทั่วๆ ไป แต่ก็ทำให้ผู้คนเกิดความรู้สึกที่ว่าอาจจะโดนตัดคอได้ตลอดเวลาเช่นกัน

เป็นคนชั่วร้ายโดยแท้ ธาตุแท้ที่มีมาแต่กำเนิดก็คือการทำให้ผู้คนหวาดกลัว

ผู้คนในจวนเคารพฉินเจิงด้วยความระมัดระวังเป็นอย่างยิ่ง แต่เมื่อฉินเจิงเดินผ่านไปแล้ว คนเหล่านี้ก็เลื่อนสายตาไปหยุดบนร่างของเซี่ยฟางหวา ทุกคนต่างพิจารณาด้วยความอยากรู้อยากเห็นอย่างมึนงง เห็นได้ชัดว่าไม่เข้าใจอย่างยิ่งว่าเหตุใดภายในหนึ่งคืน หญิงใบ้ที่คอยรับใช้คณะตระกูลเฉียนผู้นั้นถึงได้เลื่อนขั้นเป็นหญิงรับใช้ข้างกายคุณชายรอง