ส่วนที่ 1 บทที่ 019 ต้องการคน

บทที่ 19 ต้องการคน

สายตาของผู้คนทั้งหมดทอดมองไปยังร่างของเซี่ยฟางหวา

เซี่ยฟางหวามองพระชายาอิงชินอ๋องที่นั่งตัวตรงแวบหนึ่งก่อนจะคุกเข่าลง

“เป็นหญิงใบ้คนนั้นหรือ” พระชายาอิงชินอ๋องมองเซี่ยฟางหวาอย่างอ่อนโยน

“เรียนพระชายา ใช่ขอรับ” หัวหน้าคณะเฉียนรีบตอบ

“เป็นแม่นางที่งดงามผู้หนึ่งเลยทีเดียว น่าเสียดายยิ่ง” พระชายาอิงชินอ๋องทอดถอนใจเฮือกหนึ่ง “ดูเหมือนว่าอายุจะไล่เลี่ยกับลูกเหลียนของบ้านเราเลย กลับต้องระเหเร่ร่อนไปทั่วทุกแห่งพร้อมกับคณะงิ้ว”

เซี่ยฟางหวารู้ว่าลูกเหลียนที่พระชายาอิงชินอ๋องกล่าวถึงคือลูกสาวของนาง จวิ้นจู่*ตัวน้อยของจวนอิงชินอ๋อง น้องสาวของฉินเจิง ฉินเหลียน ตอนที่นางเกิด ฮองเฮาที่ทรงประทับอยู่ในวังทรงมาอวยพรถึงจวนอ๋องด้วยพระองค์เองเลยทีเดียว ว่ากันว่าเดิมทีฉินเหลียนเอาแต่ร้องไห้ แต่เมื่อเห็นพระพักตร์ฮองเฮาก็ยิ้มทันที ฮองเฮาเคยมีพระราชธิดาอยู่พระองค์หนึ่ง แต่สิ้นไปตั้งแต่พระชนมายุยังน้อย ฉะนั้นภายในเวลาอันสั้นก็ถูกชะตากับจวิ้นจู่น้อย ฮ่องเต้ทรงสงสารฮองเฮา จึงสอบถามความเห็นของอิงชินอ๋องและพระชายา จากนั้นก็อุ้มนางกลับวังโดยมีฮองเฮาเป็นผู้เลี้ยงดู