webnovel

Tambayan

Sa Zambales ako pinanganak pero maaga ako nawalan ng magulang. dahil dun nawalan ako ng gabay at pagnubay sa magulang kung ano ang tama sa mali. Mabilis ako magdisesyon na naayon sa nais ko ng hindi pinag iisipan. Masasabi ko, ako yung tipo ng tao hindi basta basta ng titiwala dahil na rin sa mga bagay bagay na napagdaanan ko.

I was 3yrs old when my mom died. dahil dun pinalaki ako ng lola at lolo ko. Di madali ang buhay namin lalo't di nakalakasan magbanat ng buto ang aking lola at lolo kaya nman maaga ako natuto magsariling sikap

Sa murang edad nglalako ako ng kakanin na sya ginagawa ng aking lola upang di na rin maging pabigat,. Sa hirap buhay namin, naigapang nman ako ng aking lola at lolo upang makapagtapos ng high Schl..

Nang nakapagtapos ako, maaga ko nilisan ang aming bayan upang magbanat ng buto at di na maging pabigat sa kanila. akala ko noon kung nakatapos ka madali nalang makapaghanap ng trabaho. pero dahil sa wala naman ako sapat na pera upang makapag apply di naging madali ang aking buhay. Bumagsak ako sa pagtitinda ng ukay ukay sa Pozorrubio Pangasinan.

Doon ako una ngtrabaho, hindi naging madali dahil ako lang mg isa ang ngbabantay. Dun na din ako natutulog sa palingke. Dahil ang amo ko ay my ibang pwesto sa Baguio isang beses isang linggo nalang sila kong bumisita at kumuha ng pera. Sa una hindi ako madalas nakikipag usap hanggan sa nakilala ko si Daniel isa rin sa mga boy sa kalapit pwesto ko sa pozorrubio, ngtitinda sya ng bigas. Masasabi ko malaki ang pangangatawan ni Daniel dahil na din sa mga bigat at uri ng trabaho niya. Tumagal ang aming pagkakaibigan at naging close kme ng sobra na para ng magkapatid ang turingan.

Ngunit sa una my napapansin ako kay Daniel na madalas tumambay ito sa pergola.

Pergola ito ay isang maliit na park sa pozzurobio, pero habang lumalalim ang gabi my nakakatuwang bagay ako na experience dahil minsan na din ako tumambay dito.

Laking gulat ko ng minsan umupo ako sa isang sulok at my huminto kotse sa harap ko. Bumababa ang lalake sa kotse. Ngumiti saken at ngpakilala..

Bago ka lang?

sa una di ko sya pinansin at binaliwala ang kanyang tanong. Pero my kakaibang atraksyon ang lalake nsa kotse magandang katawan at pogi.

Dati ko ng lihim sa sarili ko na my nararamdaman ako pagtingin sa kapwa lalake. Pero pilit ko to nilalabanan dahil ayaw ko maging tampolan ng tukso at tawaging 'bakla'!!

Sa paglipas ng mga gabi, di natigil ang lalake magpapasin saken at doon ko sya binigyan ng pagkakataon maglakas loob na kausapin.

Ako nga pala si Mark, ako pala si Jhun.

madalas ka tambay dito tanong nito.

Mainit ksi sa loob kaya madalas ako ngpapahangin sa labas.

Ganon ba, baka gusto mo sumama saken kung gusto mo inom tayo?

Sige, basta sagot mo.

Sige, ako bahala sayo.

Sumama ako at sumakay ng kotse.

Uminom kame sa isang Bar. ngkasarapan ng inoman... Tinamaan na ata ko jhun... PanGiti ngiti Lng si jhun saken.. Ayos lang yan, ako bahala sayo.

Nang natapos kame muli kame bumalik ng Pergola dahil dun malapit ang aking inuuwian .

Pero bago ko bumaba, hinalikan ako ni jhun. Laking gulat ko, dahil ito ang una pagkakataon na mahalikan ng kapwa lalake..

mainit ang labi ni Jhun. para ako nakuryenti sa ginawa nito saken. hindi ako makapagsalita. Parang gusto ng katawan ko ang paghalik nito saken.

Ngumiti ito, Hoy pare ayos ka lng???

Sabay tawa na parang nakakainsulto .

oo, Ayos lng ako..!

bkit natahimik k? Tanong nito.

First time ko kasi mahalikan..

Muli inulit ni Jhun na akoy halikan. doon hindi ko na pinigil ang aking sarili at hinayaan nlang si Jhun sa kanya ginagawa.

Nakipagsabayan ang aking bibig na makipaglaplapan.

labi sa labi ....

Nahawakan ni Jhun ang aking alaga na ngpupumiglas sa galit at gusto makawala.

doon una ko naranasan ang machupa.

Hindi ko maipaliwanag ang sarap.

napapaungol ako habang subo subo ni jhun ang aking alaga...

Nächstes Kapitel