Chapter 16

Please VOTE!

Pagkababa niya ay nakita niya si Woodman na naghihintay sa baba at patay malisya naman siya sa mga nangyari.

Ito naman ay naghihikab pa, ano bang klase na tao ito? He looks an ordinary person.

"Nana, yung' weekly report nasa taas. Paki sabi na lang kay Mr. Torres." Bilin niya.

"Wala ka na bang nakalimutan? Ayoko na may babalikan ka pa dito." Bungad naman niya kay Woodman.

"Wala naman akong dala." Depensa naman nito.

"Well, that's good ayoko na magka dahilan ka pa na manatili dito." Sabi naman niya dito.

"Seniorita naman nasunugan na nga yung' tao ganyan ka pa. Hindi ka pinalaki ni Senior ng ganyan." Saway naman ni Nana sa kanya.

Pinukol naman niya si Julius ng masamang tingin dahil malamang tsinismis na naman nito kay Nana ang nangyari.

"Hijo, dumito ka muna at huwag mo pansinin si Seniorita. Ganyan lang yan." Sabi naman ni Nana.

"Salamat ho." Sabi naman ng hudyo.

"Nana!" Inis naman niya na bawal dito. Bakit ba nito kinakampihan si Woodman.

"Sige na Hija, umalis na kayo at baka mahuli pa kayo sa klase." Pagtataboy nito sa kanila.

Kung minsan ay hindi niya alam kung kinakampihan ba siya nito o hindi samantalang siya naman sana ang matagal ng nag aalaga sa kanya.

"Mamaya pagdating natin sa campus, ma uuna akong bumaba sa'yo and 5 min. later saka ka bumaba." Utos niya dito ng makasakay sila sa sasakyan.

"Importante pa ba yon'?" Tanong sa kanya nito.

"Oo dahil ayoko na isipin nila na may relasyon tayo." Simpleng sagot niya dito.

"Well, in the future we really are. But, in more serious way." Sabi naman nito at pinanlakihan niya ito ng mata. Mabuti na lamang at hindi iyon pinansin ni Julius.

"Shhhhhhhh!!! That supposed to be a secret." Pagbabawal niya dito.

"And how can we hide it from them?" May sense na tanong nito sa kanya.

"Saka ko na iyan iisipin. Basta mamaya kana bumaba, after 5 min." Sabi niya dito ng makarating sila sa campus at kinuha na niya ang kanyang bag at lumabas na siya sa sasakyan at pumasok na sa campus.

"Bakit, lumabas ka agad?! Paano kung may makakita sa atin! Baka kung ano sabihin." Reklamo niya dito ng makita niya na nasa likod na niya ito.

"I remember you said that you don't care what others think." Sagot naman nito at hindi na nito hinintay pa ang kanyang sagot. And she's speechless at siya na ang nasa likod nito.

"This is the end of our discussion. Now, let's talk about the coming intramural of our College. I want all of you to participate dahil forth year na kayo and it's a compromise. Ang hindi susunod ibabagsak ko sa tatlong subject ko." Sabi ni Prof. Samaniego sa kanila.

At napa singhap naman siya dahil ayaw niya makihalubilo sa mga kaklase niya at para sa ibang section.

"In the next 3 weeks, Intramural na. After our Final exam. So, I want everyone have a team work. I'll give incentives for those who will do a great job." Pagpapaliwanag ulit nito.

"Sir, I don't mind being the representative for muse." Makapal na mukha naman na sabi ni Sophia and she just rolled her eyes. Ang akala ba nito ay napaka ganda nito?

(May be she never drunk coffee when she's little. Kaya hindi man lang siya nini nerbiyos sa kanyang pinagsa sabi.) Napa kamot naman ng ulo ang Prof. nila at ang ilan naman ay natawasa ka kapalan ng mukha nito.

"Naka usap ko na ang ating Dean, at naki usap ako na tayo na ang mag pa- participate sa volleyball game boys and girls sa BSM Finance."

"Sapat naman ang bilang natin sa klase kaya we can handle it. I want a complete attendance in our practices that will be your quiz. Nagkaka intindihan ba tayo?" May awtoridad na tanong nito at lahat sumagot puwera sa kanila ni Woodman.

"Sorry, Sophia but sa volleyball lang tayo na assign. We should let everyone to participate." Seryoso naman na paliwanag nito kay Sophia.

And the girl looks disappointed. Talaga bang iniisip nito na isasali siya ng Prof. doon? What a lousy personality.

"Next tuesday, we are scheduled to have a practice on gymnasium. So, see you there. Dismiss." Iyon lang ang sabi ng Prof. nila at umalis na.

She just rolled her eyes and get her things dahil uwian na nila at si Prof. Samaniego ang last period nila.

(Sh*t why do I need to cooperate to those people. F*ck!) Badtrip niyang sabi at lumabas na ng room nila.

Pababa na siya ng forth floor ng may marinig siyang pagtatalo sa gilid ng hagdan. Pamilyar ang bulto ng babae kaya huminto muna siya at tingnan ang nagtatalo.

"Riyanha, I already told you to abort that child! Ayoko ma iskandalo. Papatayin ako ni Papa at ayoko mangyari iyon." Narinig niyang sabi ng lalaki may katangkaran ito at may hiwak sa tainga at naka taas ang buhok.

(May itsura, pero di' hamak na mas pogi si Woodman.) sabi niya sa sarili at nagulat siya sa pagkaka isip n'on at umiling.

P

Kailan pa naging batayan ng kaguwapuhan si Woodman para sa mga lalaki.

"Jaspher, stop it. Hindi ko naman hinihiling na kilalanin mo ang bata at wala kang magagawa para mabago ang desisyon ko." May galit na sa tinig ng dalaga.

(She's the suicidal girl! So, yung' mokong na yun' pala ang ama ng bata. Tssss dapat talagang iwanan.)

"Sa tingin mo ba hindi malalaman ng iba na ako ang ama ng bata? dahil hiwalay na tayo?!"

"Ano ang iisipin nila na wala akong kuwenta?! Iyon ba ang gusto mo palabasin?! Ipa abort mo yan!" Galit na galit na sabi nito at hindi man lang nito na pansin nag pag lapit niya sa mga ito.

"Jaspher, nasasaktan ako." Umiiyak na sabi ni Riyanha sa kanya.

(Why the hell she looks miserable. Bakit hindi siya lumaban? Is she dumb?)

"Hangga't hindi ka pumapayag sa sinasabi ko. Hindi kita titigilan." Pagmamatigas naman nito at dahil na iinis na siya dito ay sinipa niya ito ng malakas sa tuhod at napa hawak ito doon.

"You bitch! That hurts! Sino ka ba?!" Inis na sabi sa kanya nito.

"Mainit ang ulo ko kaya huwag kayong humarang diyan at napaka ingay niyo na iinis ako." Naka kunot noo na sabi niya dito.

"Pero nasa gilid na kami ng hagdan kaya hindi mo na dapat kami nakita!" Bulyaw na dipensa nito at nag kibit balikta lang siya.

"Isabelle!" Sigaw naman ng babae ng makilala siya and she just gave her a boring look at lumapit ito sa kanya.

"What happened to your arm?" May concern sa boses ni Riyanha ng mapansin nito ang supporter niya at ni hindi man lang nito pinansin ang lalaki na sinipa niya kanina sa tuhod ng malakas.

"Yeah, and thanks to you." Walang emosyon niya na sabi dito.

"Oh my God, I'm really really sorry." Hingi naman na tawad nito at inirapan niya lang ito dahil wala ng magagawa ang sorry nito.

"You son of a bitch! I'll kill you." Inis na inis na sabi ng lalaki at papunta ito sa direksyon nila.

Susuntukin siya nito at tinulak niya si Riyanha sa gilid dahil baka tamaan ito at kawawa ang baby nito.

"You really got the nerve, hombre." At in- emphasize pa niya ang salitang "hombre" para dito at mabilis siyang yumuko para iwasan ang suntok nito at pinatid ito.

Bumagsak naman ito sa sahig at napa hiyaw sa sakit. At natawa naman ng baagya si Riyanha sa ginawa niya marahil ay dahil may pagka lampa ito.

"Hindi pa tayo tapos!" Sigaw nito at kumaripas ng takbo.

"Thank you, iniligtas mo na naman ako." Pagpapa salamat ni Riyanha sa kanya at may narinig siyang bahagyang palakpak sa harap nila and it's Woodman.

"As tougher as ever." Sabi nito na may sarcasm sa boses. She just ignore him at humarap kay Riyanha.

"That's not for you, hindi lang talaga maganda ang araw ko. Diyan ka na." Sabi niya kay Riyanha at tumalikod na. Lumapit siya kay Woodman.

"You never miss a thing, don't you?" Inis niyang sabi dito at bahagya itong sinuntok sa tiyan.

"Hey, that's brutality." Sawa'y naman nito sa kanya at napa iling na lang siya.

"Sinusundan mo ba ko?" Curious na tanong niya dito at umiling ito.

"Iniintay lang kita para sabay na tayo u--- Hindi nito natapos ang sasabihin nito dahil tinakpan niya agad ang bibig nito dahil baka may makarinig at nakita naman niya ang pagka gulat sa mukha ni Riyanha.

Kaya hinila niya ito at linayasan na nila si Riyanha. Hawak hawak pa din niya ang bibig nito at tatawa tawa ito.

"Eeew! Yuck!" Sigaw niya at wagayway ng kamay dahil dinilaan nito ang palad niya. Siniko niya ito ng mahina.

"Aray, masakit yon' ha!" Reklamo naman nito at tinalikuran niya ito.

Napaka bilis ng pintig ng puso niya at nararamdaman niya ang pag init ng kanyang mukha kaya tumalikod agad siya dito.

"Wait for 5 min. bago ka sumakay at please lang makisama ka." Utos niya sito at nag kibit lang ito ng balikat.

"I don't want to repeat myself twice." May awtoridad niyang sabi at pinag buksan siya ni Julius ng pinto pero laking galit niya ng sumakay din agad si Woodman.

"Nanadya ka ba!" Bulyaw niya dito and it was not a question but a statement.

"I just don't see the logic of the 5 min interval na sinasabi mo." Ngingisi ngisi naman niyong sabi at natawa naman si Julius kaya't pinukol niya ito ng pagka sama smang tingin.

"You really are making fun of me." Inis niyang sabi dito.

(Palagi ba nitong papa initin ang ulo ko?! Paano kung kasal na kami?! Hindi ako papayag na mag sama kami sa isang bahay dahil mamatay ako sa sakit sa puso dahil sa inis dito.)

Isip isip niya at bahagyang tinignan si Woodman na katabi ni Julius sa harapan.

(Hindi ko na ba puwede bawiin ang pagpapakasal dito? If not, I really need to work on setting rules kung saan ako makaka lamang.)

~~~~~