webnovel

Call Center Ghost Stories (Tagalog)

Autor: MT_See
Horror
Laufend · 111.8K Ansichten
  • 11 Kaps
    Inhalt
  • Bewertungen
  • NO.200+
    UNTERSTÜTZEN
Zusammenfassung

Mga Call Centers. Matao. Maliwanag. Maingay. Hindi mo iisipin na ang mga lugar na ito, na puno ng makabagong teknolohiya, ay pinamamahayan pala ng mga kaluluwa. Mga kaluluwang ligaw. Mga kaluluwang puno ng galit. Mga kaluluwang nais manakit. Halika at samahan ninyo ako at bisitahin ang mga call center at tuklasin ang hiwaga at misteryo ng mga lugar na ito. All characters appearing in this work are fictitious. Any resemblance to real persons, living or dead, is purely coincidental.

Tags
3 tags
Chapter 1Ang Babaeng Nakaputi

Alas dos ng madaling araw. Maingay ang call center floor dahil sa pinagsama-samang boses ng mga agents na nagca-calls. Sinabayan pa ng takatak ng mga keyboards at tawanan ng ilang taong nakabreak. Nakaupo si Ryan sa may bintana, inaantok sa caller niyang may edad na. Pumikit siya sandali. Iniimagine ang lunch break na tatlong oras pa ang layo. Iniisip kung anong pagkain ang bibilhin sa caterer sa pantry.

Naghikab siya ng malakas at pinunas ang luhang namumuo sa kanyang mga mata. Patuloy pa din ang kwento ng matandang caller na hindi naman niya naiintindihan. Pagtingin niya sa salaming bintana ay nakita niya ang kanyang repleksyon. Kitang-kitang antok na antok na siya. Pinagmasdan niya ang repleksyon ng ibang mga taong nagca-calls. May nakatayo. May umiinom ng kape. May nagpapasahan ng sulat. May mga inaantok din kagaya niya. Ngunit ang nakaagaw ng kanyang pansin ay ang isang babaeng nakaputi at nakatayo malapit sa pinto ng CR, mga tatlong row ang layo sa kanya. Hindi ito gumagalaw at nakatingin lang sa direksyon niya. Bagama't may kalayuan, sa tingin ni Ryan ay nakatingin sa kanya ang babae. Nilingon niya ito ngunit nagulat siya ng wala na ang babae sa kanyang kinatatayuan. Hinanap niya ito. Iginala ang mata sa buong call center floor. Umalis ba siya? O pumasok sa CR? Hindi na niya nakita pa ang babae kaya't muli niyang hinarap ang kanyang monitor.

Nanlaki ang kanyang mga mata. Napako ang tingin ni Ryan sa salaming bintana kung saan nakikita niya ang kanyang mukhang namumutla at ang katawan niyang naninigas. Sa likod niya ay nakatayo ang babaeng nakaputi, walang kibo, hindi gumagalaw. Mahaba at gulu-gulo ang buhok nito. Ang kanyang puting damit ay madumi at maputik. Para siyang gumulong sa lupa. Hindi makita ni Ryan ang mga mata ng babae dahil natatakpan ito ng kanyang buhok, ngunit kitang-kita niya na nakangiti ito sa kanya. Puting-puti ang mga ngipin ng babae.

Hinawakan ng babae ang balikat ni Ryan. Bagama't naka-jacket siya ay dama niya ang malamig na kamay nito. Dito ay napatayo siya at napasigaw. Mabilis niyang nilingon ang babae ngunit wala na ito. Alam niyang pinagtitinginan siya ng kanyang mga katabi.

"Are you okay?" tanong ng isang supervisor na hindi niya napansin na lumapit pala sa kanya.

"Y-Yes, I'm fine," mahinang tugon ni Ryan.

Tiningnan muna ng supervisor si Ryan ng ilang segundo bago umalis, halatang pansin ang maputlang mukha nito. Napabagsak na lang si Ryan sa kanyang upuan at doon lang niya napansin na wala na pala ang kanyang caller. Ibinaba na siguro nito ang telepono dahil hindi siya sumasagot.

Dali-dali siyang naglog-out habang pinipilit i-steady ang nanginginig na kamay. Dumeretso siya sa CR. Walang ibang tao, ngunit hindi niya ito pansin dahil sa lakas ng tibok ng puso niya. Naghilamos siya. Pinilit alisin ang takot na bakas sa kanyang mukha. Pagdilat niya ay nakita niya sa salamin ang babaeng nakaputi, nakatayo sa likod niya! Nilapit nito ang kanyang bibig sa tenga ni Ryan.

"Galit ako sa'yo!" sabi ng babae.

Dito ay wala nang nakita si Ryan kundi kadiliman.

Matagal din siyang pinagmasdan ng babae habang nakahandusay siya sa lapag, walang ulirat.

Simula noon ay napagtanto ni Ryan na maraming ligaw na kaluluwa sa mga call centers.

Das könnte Ihnen auch gefallen

THE DEVIL'S MOUNTAIN (Tagalog)

"There is something happening right now!, were not alone." Sambit ni Kennyth at lumabas na rin, sumunod naman si Ashlire. Nang nakalabas ang binata ay biglang napansin ni Azul ang kakaibang pagngisi ng binata at agad ring nawala, kaya napakunot ang noo nito sa pagtataka. Ngunit sumunod rin. Paglabas nila ay napansin ng dalawa ang biglang pagbunot ni Azul ng damo sa gilid, sunod-sunod nitong binunot ang mga damo hanggang sa wala nang damo sa gilid, at dun nila napansin ang parang isang buto, sinipa naman ito ni Azul papunta sa harapan ng dalawa, at tama nga, isa itong buto ng tao, Isang bungo!. "Wahhh!." Mahinang sigaw ni Ashlire sa gulat. "Bakit mo sinipa iyan papunta sa amin!!." Hindi makapaniwalang anas ni Ashlire. "Hindi lang basta nagpatayan ang mga tao rito! May massacre na nangyari noong araw ng pagsilang ng demonyo!." Malamig na anas ni Azul. Dahil roon ay biglang binunot naman ni Kennyth ang iilang baging sa gilid at nakita ang iilang buto na parang kamay. Kaya bigla nalamang nakaramdam ng panlalamig ang dalawa, ang ibig bang sabihin nito ay.... Pinapalibutan sila ngayun ng mga buto ng tao?. "We're doom!." Mahinang sambit ni Azul. "Az-----" Akmang magsasalita pa sana si Ashlire ng..... "Waaaahhhhhhhh!." Malakas na sigaw ng kung sino sa loob, kaya napalingon sila sa bahay at biglang naalala ang kaibigang naiwan sa loob, kaya nanlalaki ang kanilang mata sa gulat at mabilis na tumakbo papunta sa loob, nagkanda-dapa-dapa ang tatlo sa pagmamadaling makapasok, nang makapasok sila sa kwarto kong saan naiwan ang kaibigan ay napansin nila itong nasa kama... NAKAHIGA!. "W-warren! Bakit nandiyan ka!." Utal na tawag ni Ashlire sa kaibigang nakahiga sa kama. Nauna namang lumapit si Ashlire sa binata, nang makita nito ang ang binata ay biglang nangantog ang paa nito at napasalampak sa sahig sa gulat at takot. "W-w-warren." Nanlalaking mata nitong anas kabang napatulala sa gulat. Agad namang lumapit ang dalawa, nang makita ang mukha ng kaibigan ay napamaang ang dalawa sa nasaksihan, habang ang binata ay napamura sa pagkakagulat. Si Azul naman napaluhod sa pagkakagulat at takot. Dilat na dilat ang mga mata ng binata habang nakanganga ang bunganga, at nakahiga sa kama, habang ang kamay at paa maging ang leeg ay nababalotan ng maitim na likido. Nilapitan naman ni Kennyth ang Kaibigan at akmang ititikom ang bibig nito at isasara ang pagkakadilat ng mata ay pinigilan ito agad ni Azul, at umiling. "Don't!." Mariing anas ni Azul habang Unti-unti naring nagsituluan ang mga luha.

Blue_PenTulip · Horror
Zu wenig Bewertungen
6 Chs

UNTERSTÜTZEN