A Moment of Forever

Sa isang liblib na parte nang syudad kung saan kunti lang ang gustong manirahan, nakatayo ang isang matandang bahay.

Sa dinning area ng nasabing bahay, kumakain ang isang binata na may maitim at spikey na buhok, maiitim ang kanyang mga mata at balat na dead pale.

Siya si Aikoh.

"Master, ngayon na po ang unang araw niyo sa Windfall University." Sabi ng matandang lalake na naka suit sa  likod niya.

"I know," malamig na sabi ng binata.

"Nakahanda naba ang mga gamit ko Joakim?" Tanung niya kay Joakim.

Si Joakim ay walang iba kundi ang matandang lalaki na nakatayo sa likod ng binata

"Handa na po lahat master. Tandaan nyo po sana master na ikaw ngayun si Aikoh Jūkichi. 19 years old." Magalang na paalala ni Joakim kay Aikoh.

Ilang minuto nakalipas, naka uniporme na si Aikoh with black hooded jacket on top of it.

"Joakim, don't bother na ihatid ako sa school. Gusto ko munang maglakadlakad ngayon. Maaga pa naman." Sabi ni Aikoh kay Joakim. Tumango naman si Joakim bilang sagot.

Isinuot na ni Aikoh ang hood ng kanyang jacket kasama ang kanyang headphone bago nagumpisang maglakad papuntang eskwelahan.

Sa isang sulok naman ng kaparihong syudad, makikita ang nagkukumpulang bahay ng mga illegal settlers o squatters kung tawagin.

"Patay ako nito~ late nanaman akooooo. Juskooo." Isang natatarantang boses ng babae ang maririnig sa loob ng isang bahay na gawa sa plywood at nipa.

"Anak! Bilisan mo na jan. Yan kasi peysbok ka ng peysbok! Late kana!" Bulyaw ng kanyang nanay.

"Ito na po~" Lumabas sa kanyang kwarto ang isang babae na may morenang skin complexion. Medyo chubby ang kanyang cheeks with dimples on the corner of her smile. She looks so cute. The only downside is ang kanyang unkempt long hair na umaabot hanggang bewang.

"Kainin mo na yang agahan sa mesa. Peysbok ka kasi ng peysbok kagabi. Antagal mo natulog ayan tuloy, late ka nanaman gumising! Bilisan mo na jan. pasaway ka talagang bata ka!" Habang kumakain ang dalaga nagrarap naman nanay niya.

"Nay naman eh." Sabi ng dalaga sabay pout ng napakacute.

Halos hindi na ngumunguya si Yasumi sa pagmamadaling kumain.

7:30 AM class niya ngayon at ayaw niyang malate sa first day of school.

7:00 am.

"Shocks! Ma~la~late na talaga ako nitooooo 😱"

Binilisan ni Yasumi lakad niya. First day na first day ng school year tapus malalate siya. Nakakahiya!

Para makarating sa school kelangan niya pang lumiko sa kanto. Sa likod kasi nang kanto may terminal kung saan pwedi siya makasakay ng trycicle.

Dahil sa pagmamadali, di niya napansin na may taong naglalakad sa may kanto.

*Bump*

"Aray!" "Sh*t!"

Sabay na hiyaw ng dalawa.

Sa lakas ng pagkakabangga niya napaupo si Yasumi sa ground.

Nangtumingala siya, nakita niya ang isang binata na naka hooded black jacket. Magsosorry na sana siya kaso linunok niya nalang sasabihin niya nang lumingon ang lalaki.

Nakaheadphone ito at kalahati lang ng kanayang mukha ang kita.

Ang kumuha sa atensyon ni Yasumi ay ang mga maiitim na mata ng lalaki. Masyado itong madilim at malamig. Tila walang buhay at hinihigop ang kaluluwa niya.

Di maiwasan ni Yasumi na pumikit.

Ilang sandali pa dinilat niya mata niya pero natauhan siya ng makita niya na wala na ang lalaki, kaso wala narin yung tricycle! Lagot! Yun palang ang nagiisang tricycle na nakaparada dito ngaun eh!

Pagminamalas ka nga naman oh!

Tsk~

Naalala niya yung lalaking may maitim na mata at dahil sadyang may pagkabaliw ang mga babae, automatic na naging masama ang impression niya sa lalaking yun.

"Di man lang ako tinulongan," Bulong ni Yasumi habang nakabusangot.

Tinulongan nalang ni Yasumi na itayo ang kanyang sarili at dahil wala ng tricycle, nagantay muna siya ng 30 minutes bago nakasakay papuntang skwelahan.

WINDFALL UNIVERSITY. 7:30 am

Kinakabahan si Yasumi na pumasok sa gate ng skwelahan nila.

"First day na first day late akooo! Lagooot! Kainis!"

Tiningnan niya schedule niya para malaman niya san ba siya dapat punasok.

Iba ang skwelahan nato dahil instead na ang students ang magikot papunta sa mga classes nila, mga professors yung maglilibot papunta sa mga rooms na may class sila.

Room 17

Kinakabahan si Yasumi habang nakatayo sa harap ng pinto ng kanyang classroom.

"This is it, pansit!"

Pinihit niya yung doorknob para buksan ang pinto.

MEANWHILE

Sa isang classroom na meron approximately 30 students. May mga nerd, athletic, sassy at iba pa. Pero sa isang sulok ng room tahimik na nakaupo si Aikoh habang nakikinig ng mga classical music sa kanyang headphone.

Natahimik naman ang buong room ng biglang bumukas ang pinto.

Ilang sandali pa, pumasok ang isang professor na may dalang libro at ibang records.

"Welcome to our Philosophy 101....." Nag umpisa namang magsalita at magpakilala ang professor sa harap pero patuloy parin sa kanyang pakikinig ng classical music si Aikoh.

"You! You with a black jacket at the back!" The professor noticed Aikoh's behavior at dahil nakaheadphone siya hindi niya napansin yung philo. professor niya.

Lumapit sa kanya angprofessor bago tinanggal headphone ni Aikoh.

"Mr., how about showing some respect to your professor during class?" At dahil nakaupo si Aikoh, his professor is literally looking down on him.

Tumayo si Aikoh bago binawi headphone niya. He looked straight to the eyes of his professor. Kinilabutan professor ni Aikoh ng magtama ang mga mata nila bago siya napaatras ng isang beses.

"I'm sorry sir." Mapaklang sagot ni Aikoh sa kanyang professor.

"S~sige," Napatango nalang ang kanyang professor. Di niya maintindihan anung nararamdaman niya. Parang may halong takot.

Bumalik na yung professor nila sa harap.

"As I was saying..."

Hindi na natapus ng kanilang professor ang kanyang sasabihin dahil bumukas yung pinto ng classroom.

Napatingin naman ang lahat sa bagong dating.

Isang babae na nakauniporme, namumutla at di mapakali. Walang iba kundi si Yasumi.

Nang makita siya ni Aikoh, naalala niya yung babaeng nabangga niya. Di niya akalain na magiging magkaklase sila. Pero pagkatapus nun, bumalik nanaman sa kawalan isip ni Aikoh.

"S~sorry sir n~nalate ako," Nauutal na sabi ni Yasumi.

Simula nung nangyari with Aikoh, parang wala ng gana maglecture professor nila.

"Go find your seat," Tumango yung professor nila.

Pumasok naman si Yasumi at naghanap ng mauupo-an, dahil sa pagmamadali niya, nung may nakita siyang vacant seat dericho agad siyang umupo. Nakakahiya manatili sa harap.

Nang makaupo na siya, she took a sigh of relief.

Dun niya pa nilingon sino yung mga katabi niya, sa left side,  may isang babae na medyo sweet ang aura.  Lumingon ulit si Yasumi sa kanyang right, pero nagulat siya sa kanyang nakita.

Lalaking nakablack jacket with cold dark eyes that can suck the soul of anyone who would stare at it.

"Ikaw?!"

Lumingon si Aikoh kay Yasumi.

"May problema ka sakin?" Walang kaflavor flavor na tanung ni Aikoh.