Kabanata 10 - Ang Evacuation Center

Kabanata 10 - Ang Evacuation Center

Habang nagkakagulo ang lahat sa mini-bus, nagprisinta ang dating sundalo na sumama kay Mon at sa dalawang gamer upang hanapin ang evacuation center na iniwang impormasyon ng kanilang pamilya.

"Alam ko kung saan ang mga posibleng evacuation centers dito," sabi ng sundalo. "Pero hindi ko maipapangakong ligtas pa ang lugar."

Nagpasiya si Mon na samahan ang sundalo at ang dalawang gamer sa misyon. Iniwan nila ang iba pang mga kasamahan sa bus na naka-park sa isang ligtas na lugar. "Maghintay kayo dito. Siguraduhing nakasara lahat ng pinto," bilin ni Mon.

Pagdating sa Evacuation Center

Matapos ang ilang minutong biyahe, narating nila ang evacuation center, isang lumang paaralan na ginawang pansamantalang tirahan. Tahimik ang paligid, ngunit ramdam ang tensyon sa bawat hakbang. Lumapit sila sa gate, mabigat ang kaba sa kanilang mga dibdib.

"Buksan natin," sabi ng sundalo, itinutok ang hawak niyang baril habang binubuksan ang gate.

Ngunit pagbukas nila, tumambad ang nakakakilabot na eksena—ang evacuation center ay puno ng mga zombie. Ang mga dating evacuee ay nagmistulang bangkay na muling nabuhay, gumagala na parang gutom na gutom.

"Isara ang gate!" sigaw ni Mon.

Isa sa mga zombie ang nakalapit kay Mon, sinubukang kagatin ang kanyang kamay. Buti na lang at makapal ang suot niyang gloves, kaya't hindi ito tumagos sa kanyang balat. Agad niyang itinulak ang zombie at napasigaw ang dalawang gamer.

Ang Pagkawasak ng Pag-asa

Habang isinasara muli ang gate, napaupo si Jake at Andrei sa sahig, nanginginig at umiiyak. "Pamilya namin sila... mga zombie na sila…" bulong ni Jake, hawak ang mukha.

Hinawakan ni Mon ang balikat ng dalawa, pero sa gitna ng lungkot, alam niyang kailangan nilang umalis kaagad. "Wala na tayong magagawa para sa kanila," sabi niya. "Kung magpapaiwan kayo dito, pareho rin kayong kakainin nila. Pero kung sasama kayo sa akin, may pag-asa pa tayo."

Hinila ni Mon ang dalawa palayo sa gate, habang ang sundalo ay nagbabantay, nakaamba ang kanyang baril. Agad nilang nilisan ang lugar at tumakbo pabalik sa mini-bus.

Pagbabalik sa Bus

Pagbalik nila sa bus, bakas ang lungkot at pagkabigla sa kanilang mga mukha. Tinanong sila ng mga naiwan sa loob, ngunit tumango lang si Mon at walang sinabi.

"Hindi ligtas ang evacuation center," maikli niyang sagot. "Tuloy-tuloy na tayo. Sunduin natin ang mga pamilya ninyo, pagkatapos, aalis na tayo sa lungsod na ito."

Habang umaandar ang mini-bus, ramdam ng lahat ang bigat ng sitwasyon. Isa-isa nilang natutuklasan ang brutal na realidad ng zombie apocalypse: hindi lahat ay maililigtas.