บทที่ 14 เบื้องหลังคดี (2)
บทที่ 14 เบื้องหลังคดี (2)
ถู่โต้วไม่สามารถกลับบ้านเดิมได้เนื่องจากเธอทำเรื่องเลวร้ายเอาไว้ก่อนหนีมา จึงจำใจต้องอาศัยอยู่ในเมืองBนี้ไปก่อน เธอไปสมัครทำงานหลายอย่าง ถูกไล่ออกจากงานหลายครั้ง และได้เจอเจ้าเซียงในวันที่สิ้นไร้ไม้ตอกที่สุด
เจ้าเซียงช่วยรับเธอให้พักอาศัยและทำงานที่บ้านด้วยความมีน้ำใจ เมื่ออยู่ในบ้านตระกูลเจิ้ง เห็นความสุข ความร่ำรวย ที่เจ้าเซียงได้รับ ความอิจฉาริษยาในใจของถู่โต้วก็ถาโถมมากขึ้นทุกวัน
จนเมื่อวานเธอวางแผนจะยั่วยวนสามีของเจ้าเซียง หวังจะแย่งชิงตำแหน่งฐานะคุณนายตระกูลเจิ้งมา แต่นายท่านเจิ้งเป็นคนดีและซื่อสัตย์กับภรรยา พอพบว่าถูกถู่โต้วยั่วยวนเขาก็โมโหมาก จึงไล่เธอออกจากบ้าน เจ้าเซียงเองก็โกรธและผิดหวังมากที่ถู่โต้วทำเช่นนี้ แต่เพราะเป็นเวลากลางดึกแล้ว เธอจึงยอมให้ถู่โต้วอยู่ที่บ้านอีกหนึ่งคืน แล้ววันพรุ่งนี้ก็จะให้เธอออกจากบ้านไป ใครจะนึกว่าเช้าวันต่อมาถู่โต้วยอมออกจากบ้าน แต่เธอก็ลักพาตัวพาหลานสาวของเจ้าเซียงมาด้วย!!
เธอตั้งใจจะแก้แค้นเจ้าเซียงด้วยการทำร้ายคนที่เจ้าเซียงรักที่สุด
ทีแรกเธอวางแผนจะเอาเด็กไปขายให้พวกค้ามนุษย์ เดินตระเวนมาเรื่อยก็ไม่รู้จะไปขายให้ใคร จนมาถึงสวนสาธารณะบึงต้นหลิว ไม่อยากพาเด็กไปเป็นภาระด้วยอีก จึงตัดสินใจโยนเด็กลงน้ำแล้วเรื่องราวก็เป็นไปตามที่ซีหลินได้พบเจอ
ซีหลินเองก็ไม่คิดเลยว่าเพราะการทำภารกิจของระบบ จากไฟล์หนึ่งคะแนนของเจ้าพนักงานรถฉุกเฉินคนหนึ่ง จะชักนำเธอให้มาพบเจอเรื่องราวใหญ่โตทั้งยังซับซ้อนขนาดนี้
ซ่งเว่ยหนานพาซีหลินมาส่งที่โรงพยาบาล และเนื่องจากเวลาล่วงเลยมามากเขายังมีธุระที่ต้องไปทำจึงไม่ได้ตามมาเยี่ยมพี่ชายเธอ ตามแผนที่วางไว้เมื่อตอนเย็น ซีหลินกล่าวขอบคุณเขาและคนอื่นๆ แล้วขึ้นตึกมาเพียงลำพัง
ประตูลิฟต์เปิดออก ซีหลินกำลังจะเดินเลี้ยวไปที่ห้อง แต่เมื่อมองจากไกลๆ ก็พบว่าหน้าประตูห้องพักผู้ป่วยของพี่ชายนั้นมีชายฉกรรจ์ตัวใหญ่สีหน้าดูดุร้ายสองสามคนยืนขวางประตูเอาไว้อยู่ คนกลุ่มนี้ให้ความรู้สึกไม่ดีเหมือนแก๊งเงินกู้นอกระบบเมื่อวาน ซีหลินหวาดระแวง เธอจึงรีบหาที่หลบแล้วแอบมองดู ผ่านไปไม่นานประตูห้องก็เปิดออก ชายวัยกลางคนรูปร่างสันทัด ใส่ชุดสูทรองเท้าหนัง มองเผินๆเหมือนพนักงานบริษัทธรรมดาก็เดินออกมา ชายฉกรรจ์ที่รออยู่ด้านนอกค้อมศีรษะ บ่งบอกว่าสถานะของชายคนนี้ไม่ธรรมดา พวกมันเดินตรงมาที่ลิฟต์ ซีหลินรีบซ่อนตัวเองให้มิดชิดมากขึ้น
"เจ้านายคิดว่ามันจะยอมถอนคดีให้พี่น้องเราไหมครับ"
"ถ้ามันไม่มีปัญญาหาเงินสิบสองล้านมาจ่ายตามที่ฉันกำหนด มันก็ต้องถอนฟ้องให้เรา"
"แล้วถ้ามันไม่ยอม เราจะทำยังไงดีละครับ"
"ถ้ามันไม่ยอม ก็หาทางไปขู่มันอีกเรื่อยๆสิวะ!! ขู่แม่มัน ขู่น้องสาวมัน ไปขู่พ่อมันที่โรงพยาบาลด้วย ขู่ไปเรื่อยๆ ตามรังควานมันทุกวัน จนกว่าพวกมันจะยอม"
"แล้วตำรวจมันจะไม่มาจับเราเหรอครับ พี่น้องที่โดนจับไปเมื่อวานก็เพราะไปขู่พวกมันเหมือนกัน"
"ไอ้พวกนั้นมันทำเกินกว่าเหตุพวกแกก็อย่าทำอย่างมันสิวะ!! ทุบรถ ซ้อมผู้ชาย ทั้งจะลากผู้หญิงมาข่มขืน ริมถนน ก่อเรื่องรุนแรงขนาดนั้นคิดว่าตำรวจไม่มีตาหรือไง จะขู่ก็ขู่ให้มันมีอารยะหน่อย
ไปด่ามัน ทวงเงินมันทั้งที่เรียนที่ทำงานให้มันอายคนเค้าให้ทั่ว ให้ใช้ชีวิตปกติไม่ได้ หรือไม่ก็ตามไปคุกคามคนรอบตัวทุกคนที่มันรู้จัก ให้เพื่อนพ้องของมันมาทวงเงินมันให้เรา ถ้าจะใช้กำลังก็อย่าให้เกินกว่าเหตุนัก ทำให้เหมือนทะเลาะวิวาททั้งสองฝ่ายไป ต่อให้ตำรวจมันอยากจับเราแค่ไหนมันก็จับไม่ได้ ครอบครัวหลี่มันเป็นหนี้เราอยู่ ทวงเงินลูกหนี้ไม่ผิดกฎหมาย เข้าใจหรือเปล่า"
"เข้าใจครับ เข้าใจแล้วครับเจ้านาย"
เมื่อประตูลิฟต์ปิดไปแล้วซีหลินก็ออกมาจากที่ซ่อน คิ้วของเธอขมวดเป็นปมด้วยความสงสัย
เงินสิบสองล้าน? ถอนฟ้อง ตามข่มขู่ไม่ให้ได้ใช้ชีวิตปกติสุข?
หรือไอ้คนนี้คือหัวหน้าแก๊งเงินกู้นอกระบบแก๊งเมื่อวานงั้นเหรอ หรือหัวหน้าของมันพาคนมาตามข่มขู่พี่ชายที่นี่
แล้วซีหลินก็คิดถึงคำเตือนที่ตำรวจบอกพวกเธอเอาไว้เมื่อตอนเที่ยงวันนี้ว่า องค์กรนี้ มีขนาดใหญ่กว่าอันธพาลแค่เจ็ดคนที่โดนจับมาก ก่อนที่ตำรวจจะหาหลักฐานปราบปรามพวกมันได้ทั้งหมด คุณตำรวจอยากให้พวกเธอสองพี่น้องระวังตัวไว้ก่อน
คิดถึงบทสนทนาที่พวกมันพูดคุยกันเมื่อครู่ ก็ยิ่งรู้สึกไม่สบายใจ ไอ้หัวหน้าแก๊งมันบอกให้ลูกน้องตามข่มขู่คนในครอบครัวของเรา ให้ตามขู่ทั้งแม่ทั้งพ่อ และตามระรานคนรอบตัวของพวกเราด้วย
พ่อของเธอป่วยหนักเป็นอัมพาตอยู่โรงพยาบาล ส่วนแม่ตามนิยายก็น่าจะมีอาการทางหัวใจที่ไม่ดีนัก เพราะเมื่อท่านทราบข่าวร้ายของพี่ชายก็ตกใจจนหัวใจวาย
หากปล่อยให้แก๊งเงินกู้ตามไปรบกวนพวกท่าน หากมันทำให้พ่อแม่ตกใจจนเกิดเรื่องร้ายแรงขึ้นมาจะทำอย่างไร
ซีหลินเดินกลับเข้าไปในห้องด้วยสีหน้าหนักอึ้ง พี่ชายกำลังนั่งเคร่งเครียดอยู่บนเตียงผู้ป่วยเงยหน้าขึ้นมาเห็นเธอก็เอ่ยทักทาย
"เสี่ยวซี น้องไปไหนมาทำไมถึงกลับมืดจังเลยล่ะ" เห็นน้องสาวกลับมาอย่างปลอดภัย แม้เขาจะมีสีหน้าโล่งใจ แต่ก็อดจะสอบถามไม่ได้
"หนูไปสถานีตำรวจ ไปให้ปากคำอย่างเป็นทางการและทำเรื่องทางคดีมาค่ะ" ซีหลินบอกเล่าความจริงไปครึ่งหนึ่ง ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องการไปช่วยคนจมน้ำ
"อย่างนั้นเหรอ แล้ววันนี้น้องปลอดภัยดีนะ มีใครไปรบกวนหรือทำอะไรให้น้องกลัวหรือเปล่า"
"เมื่อกี้หนูออกจากลิฟต์มาก็เจอผู้ชายกลุ่มหนึ่ง" ซีหลินตัดสินใจเล่าเรื่องที่เธอได้ยินพวกแก๊งเงินกู้พูดคุยสนทนากันเมื่อกี้ให้พี่ชายฟัง
"ถ้ามันตามไปข่มขู่ทำร้ายพ่อกับแม่จนส่งผลร้ายแรงกับสุขภาพของพวกท่าน เราจะทำยังไงดีคะ"