"วี นายพูดมาตรง ๆ เลยดีกว่า นายจะบอกอะไรกันแน่"
สิ่งที่เพื่อนบอกทำให้โก้นึกถึงบางเรื่องที่ไม่น่าเป็นไปได้ หรือความคุ้นเคยที่เขารู้สึกเป็นเรื่องจริง
"เราบอกไปตอนนี้ นายก็อาจไม่เชื่อ ไว้คืนนี้ นายจะได้รู้ทุกอย่างแน่ ๆ แต่เราขอโทษนายไว้ก่อนนะโก้ กานต์ด้วย เรื่องที่เกิดคืนนี้ เราไม่เคยคิดจะทำร้ายนายสองคนเลย"
"วี"
วีระเดินกลับไปโดยไม่ฟังคำเรียกของเพื่อน โก้กับกานต์มองหน้ากัน
"อาโก้ว่า อาวีจะบอกอะไรครับ"
"ยังไม่ต้องคิดมากหรอก กานต์ เดี๋ยวคืนนี้เราคงรู้แหละ"
แม้จะบอกหลานเช่นนั้น หากโก้กลับไม่สามารถหยุดคิดในเรื่องที่เพื่อนทิ้งประเด็นไว้ คนสองคนทำไมเหมือนกันถึงขนาดนี้ ยิ่งใจส่วนหนึ่งเขานึกถึงเรื่องที่ไม่น่าเกิดจริง เขายิ่งหวาดหวั่นเมื่อคิดว่า ความจริงนั้นไม่กระทบแค่เพียงเขาคนเดียวแต่ยังกระทบถึงหลานชายด้วย โก้ตอบตัวเองไม่ได้เลยว่า เขาอยากให้เรื่องที่คิดเป็นจริงหรือไม่ เหมือนวันนั้น เวลาจะผ่านไปช้าเหลือเกิน
"กานต์กับโก้อยู่ไหน"
"มาถึงก็กานต์กับโก้ ไม่คิดจะทักทายเราเลยเหรอ"
"ไม่ต้องเปลี่ยนเรื่อง กานต์กับโก้อยู่ไหน"
"ไม่ต้องห่วง ตอนนี้ทั้งสองคนยังปลอดภัย แต่ไหนล่ะ ติรมันตรามณี"
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com