บทที่ 496 แสวงหามรรคา
ฟังประสบการณ์รันทดของนาง จินเฟยเหยาก็ทำชุดเสร็จแล้ว หลังจากมอบให้หลันจิงสวมใส่ ก็เห็นขาใหญ่ๆ ของนางเผยออกมาภายนอก จินเฟยเหยาชะงักแล้วกลับไปง่วนอยู่กับเศษวัตถุดิบที่เหลือต่อ
เสื้อผ้าของหลันจิงเน่าเปื่อยไปกับดินนานแล้ว ตอนนี้มีชุดใหม่ย่อมรู้สึกยินดียิ่ง รู้สึกว่าเสื้อผ้างดงามน่ามอง ด้านซ้ายสีหนึ่งด้านขวาอีกสีหนึ่ง สวมใส่แล้วราวกับบุปผา ที่จริงเนื่องจากหนังสัตว์ไม่เพียงพอ ดังนั้นจึงใช้หนังสัตว์ต่างสีติดเข้าด้วยกัน
เห็นจินเฟยเหยาไปค้นหนังสัตว์อีก หวาหวั่นซีจึงบินไปถามอย่างไม่เข้าใจ “เจ้าจะทำอะไรอีก หรือว่าจะทำรองเท้า?”
“ใครจะมีเวลาว่างทำรองเท้า นางสูงขนาดนี้ ขอเพียงยืนอยู่ด้านล่าง นางสวมหรือไม่สวมเสื้อผ้าก็ไม่แตกต่างกัน เงยหน้าขึ้นก็มองเห็นอย่างชัดเจน ข้าจะทำกางเกงให้นางตัวหนึ่ง แต่วัตถุดิบไม่พอ ดังนั้นจึงทำกางเกงใน ไม่เช่นนั้นพวกเราสองคนเงยหน้าขึ้นคงมองเห็นก้นของนางทุกวัน” จินเฟยเหยาตอบโดยไม่หันหน้ามาและยังง่วนกับงานในมือ
“เจ้าคิดได้รอบคอบนัก” หวาหวั่นซีหันหน้ากลับไปมอง มีปัญหาจริงๆ ด้วย ทำกางเกงในดีกว่า ต้องประหยัดหนังสัตว์หน่อย
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com