0482 คนทำความสะอาด

บทที่ 482 คนทำความสะอาด

ที่นี่หาง่ายมาก จินเฟยเหยาเดินหามาตลอดทาง ระหว่างทางยังแวะซื้อวัตถุดิบเล็กน้อย ถึงหาลำบาก อีกทั้งถึงไม่มีสิ่งของ ร้านค้าก็พัวพันนางไว้แล้วบอกว่าจะไปหาให้ หากไม่ซื้อสิ่งของสักหน่อยก็ยากจะจากไปได้จนมาถึงหอหลงเสียงอย่างยากเย็น

ในสถานที่คับแคบเช่นนี้ หอหลงเสียงถึงกับยึดครองพื้นที่อันกว้างขวาง ลานเรือนตรงประตูมีขนาดใหญ่ ด้านในสร้างบ่อปลาสวนดอกไม้และมีโต๊ะและเก้าอี้อันงดงามจำนวนมากวางอยู่ในนั้น เดินเข้าลานเรือนข้ามสะพานน้อยจึงเป็นประตูที่แท้จริงของหอหลงเสียง ยามนี้ตรงประตูลานเรือนมีผู้บำเพ็ญเซียนขั้นแปลงจิตยืนอยู่สิบกว่าคน ในบรรดานั้นยังได้ยินคนกำลังโต้เถียงกัน จินเฟยเหยาแสร้งเดินผ่านพลางกางหูรับฟังรายละเอียด

“พี่หลี่ ท่านจะรับงานนี้จริงๆ พวกเราเป็นถึงผู้บำเพ็ญเซียนขั้นแปลงจิตนะ จะทำเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร ไม่กลัวแพร่ออกไปแล้วจะขายหน้าหรือ”

“หรือว่าทำอะไรต้องแบ่งแยกสูงต่ำ ถ้าข้าจำไม่ผิด เมื่อสองร้อยปีก่อนเจ้าก็เคยทำหลายครั้ง ตอนนี้มั่งมีเงินทองจึงดูแคลนเรื่องที่ทำให้เจ้าผ่านพ้นความยากลำบากมาได้หรือ”