0416 คุยโว

บทที่ 416 คุยโว

เผ่าพิภพวิ่งหนีไปแล้ว ส่วนจินเฟยเหยาและหวาหวั่นซีก็เข้าสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ด้านหลังม่านแสง ด้านในเป็นห้องกว้างสิบจั้ง บนพื้นเรียบลื่นเป็นประกายและเต็มไปด้วยลวดลายอันงดงาม ตรงกลางมีแท่นทรงกลมกว้างสามจั้ง บนแท่นทรงกลมก็มีลวดลายแบบเดียวกัน และยังมีจานกลมเล็กๆ สามใบจัดวางตรงตำแหน่งมุมสามมุม นอกจากนี้ก็ไม่มีสิ่งอื่นๆ

ทว่าเพดานเหนือศีรษะเป็นภาพดวงดาราซึ่งใช้ศิลาวิญญาณฝังเป็นรูป ในห้องไม่มีสิ่งของจำพวกหินแสงราตรี อาศัยเพียงแสงสว่างจากพื้นก็สาดส่องทั่วห้องจนสว่างไสว

ใช้การรับรู้กวาดดูในห้องอย่างละเอียดรอบหนึ่ง ไม่พบยาระดับสูง ไม่มีของวิเศษชั้นยอด ไม่มีวัตถุดิบชั้นเยี่ยม มีเพียงความว่างเปล่า เดินสองก้าวทั่วทั้งห้องก็มีเสียงฝีเท้าดังสะท้อน

“เข้าใจผิดไปหรือไม่ ไม่มีอะไรเลย แท่นนี้เป็นสิ่งที่ถูกทิ้งสินะ” จินเฟยเหยาผิดหวังสุดขีด สถานที่ศักดิ์สิทธิ์นะ ไม่มีแม้แต่กระดูกพันปีสักชิ้น ที่แบบนี้จะถือเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างไร