0378 หอไห่เฉวียน
บทที่ 378 หอไห่เฉวียน
ระหว่างที่ทั้งสองคนเดินอยู่บนถนน เยี่ยจื่อที่ติดตามอยู่ด้านข้างดูเหมือนอยากจะพูดอะไร อ้ำๆ อึ้งๆ อยู่นานจึงเอ่ยว่า “ผู้อาวุโส ข้ามีเรื่องอยากจะหารือกับท่านหน่อย?”
“อ้อ ท่านพ่อให้เจ้าพูดเรื่องอะไร?” จินเฟยเหยาเบือนหน้ามาถาม
นางไม่กลัวว่าครอบครัวเยี่ยจื่อเห็นสมบัติแล้วจะคิดร้ายกับตนเอง ถ้าถูกคนขั้นสร้างฐานทำร้ายจริงๆ ยังมีหน้าเดินท่องอยู่ในโลกวิญญาณได้อย่างไร และถึงให้พวกเขาหยิบยืมความกล้าจินเฟยเหยาก็เชื่อว่าพวกเขาไม่กล้าลอบทำร้ายตนเอง คงมาขอผลประโยชน์เล็กน้อยเสียแปดส่วน พูดไปพูดมา อย่างไรตนเองได้วาฬภูเขาโดดเดี่ยวมาก็มีความเกี่ยวพันกับเยี่ยจื่อนิดหน่อย
เยี่ยจื่ออ้ำๆ อึ้งๆ พูดไม่ออก ในใจรู้สึกหงุดหงิด นึกโทษว่าท่านพ่อที่ให้ตนเองทำเรื่องนี้ ตนเองจะพูดออกมาได้อย่างไร
จินเฟยเหยาเห็นนางพูดไม่ออกอยู่นานก็หงุดหงิดอยู่บ้าง มีเรื่องอะไรแค่พูดมาก็พอจึงถามตรงๆ “พวกเจ้าคิดจะแบ่งวาฬภูเขาโดดเดี่ยวอย่างไร? พูดมาให้ข้าฟังหน่อย”
“หา” เยี่ยจื่อตกใจเงยหน้าขึ้น เข้าใจทันทีว่าจินเฟยเหยารู้เจตนาของตนเองแล้วจึงจงใจเปิดโอกาสให้แสดงท่าที
Gesperrtes Kapitel
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com