0192 พวกเรากลายเป็นสุกรแล้ว
บทที่ 192 พวกเรากลายเป็นสุกรแล้ว?
ฤดูใบไม้ผลิ ด้านล่างเสาศิลาที่มีต้นไม้หนาทึบให้ร่มเงา จินเฟยเหยานั่งอยู่ด้านล่างเห็ดที่สูงขนาดสองตัวคน ด้านซ้ายเป็นผลไม้ป่าสีแดงฉ่ำสูงครึ่งตัวคน ด้านขวาเป็นกล้วยหยาบใหญ่เท่าตอไม้ ด้านหน้ากลับเป็นเนื้อสัตว์ปิศาจที่แขวนอยู่เหนือกองไฟ
ต้านิวกำลังโยนองุ่นเม็ดใหญ่เท่าศีรษะมนุษย์เข้าไปในเปลือกผลไม้ครึ่งซีกเบื้องหน้า จากนั้นหยิบท่อนไม้หยาบหนาขึ้นทุบองุ่นจนแตก ทำเป็นน้ำผลไม้ เปลือกผลไม้มีขนาดใหญ่ยิ่ง ใหญ่จนเพียงพอให้พั่งจื่อทำเป็นอ่างอาบน้ำ
พั่งจื่อก็ไม่ว่าง กินเนื้อย่างทางซ้ายคำหนึ่ง กินผลไม้ป่าทางขวาคำหนึ่ง ทั้งสามคนกินอย่างเรียกได้ว่าสำเริงสำราญ
ใบไม้ขนาดยักษ์ที่อยู่ด้านล่างเสาศิลากลายเป็นห้องสีเขียวเล็กๆ อันแสนสบาย ต้นไม้สูงร้อยจั้งนำมาซึ่งผลไม้ขนาดยักษ์ ขอเพียงถึงฤดูใบไม้ผลิก็คือช่วงเวลาที่ดีของจินเฟยเหยาในการเก็บเกี่ยวผลไม้และเนื้อสัตว์ปีละครั้ง
“โฮก!” สัตว์ปิศาจสูงหลายสิบจั้งตัวหนึ่งปรากฏขึ้น ส่งเสียงคำรามและพุ่งเข้าใส่พวกเขา
Gesperrtes Kapitel
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com