0164 สละตัวเพื่อทุกคน

บทที่ 164 สละตัวเพื่อทุกคน

พลันมีเสียงตวาดด้วยโทสะและเสียงต่อสู้กันดังมาจากที่ไกลๆ และเห็นของวิเศษกระทบกันเกิดประกายไฟแลบแปลบปลาบ

“เอ๋ สู้กันแล้ว ข้านี่โง่จริงๆ ตอนนี้มืดสนิท ข้าขจัดฤทธิ์ยันต์ซ่อนกายก็ไม่มีผู้ใดเห็น” จินเฟยเหยาตบศีรษะ รีบถอนฤทธิ์ยันต์ซ่อนกาย

นางมาตามหาคนและมาค้นหาสมบัติ ไม่ใช่มาเพื่อลอบสังหาร ทำตัวลึกลับและปกปิดขนาดนี้ไปก็ไม่มีประโยชน์

ขจัดฤทธิ์ยันต์ซ่อนกายแล้ว นางก็ล้วงหินแสงราตรีออกมาชิ้นหนึ่งแล้ววิ่งไปอย่างเบิกบาน ด้านซ้ายมีเสียงต่อสู้กันดังเอะอะ พวกจินเฟยหยางสามคนต้องอยู่ตรงนั้นแน่ ดังนั้นจินเฟยเหยาจึงวิ่งมาทางด้านขวา หยิบยืมแสงสว่างของหินแสงราตรี พบว่าเบื้องหน้ามีสิ่งก่อสร้างที่ถูกกลบฝังอยู่หลังหนึ่ง

“ข้ายังนึกว่าที่ฝังอยู่ใต้ดินคือสุสานของสตรีจอมมารหลง เพียงแต่เรียกให้น่าฟังหน่อยว่าคฤหาสน์อีกแห่ง เพียงแต่รสนิยมของคนเผ่ามารพวกนี้ก็แปลกประหลาด สร้างบ้านอยู่ใต้ดินทำไม ดูสิ ถูกดินปกคลุมไว้ครึ่งหนึ่งเลย”