Chapter 35

"No,"

"What?"

"You stay here and it's for your safety." He said and he kissed my lips passionately.

"You trust me, do you?" Tanong ko sa kanya ng matagal niya akong titigan bago siya magsalita.

"Yes, but I don't want to see you hurt from someone." Tuluyan na akong napaiyak at tumango na lamang bago ako halikan sa noo at iwan doon.

Napaupo na lang ako sa panghihina at agad nang pinunasan ang luha ng may nararamdaman ako ng papalapit dito.

"Hey, you okay?" Tanong ni Aiseline sa akin ng mahuli niya akong nagpupunas ng luha.

"Why can't he trust me?" Nahihirapan kong sambit sa kanya at lalo lang napaiyak kaya niyakap na agad ako nito.

"May tiwala siya sa'yo, ngunit hindi porke hindi siya pumayag ay iba na ang mararamdaman mo. Ayaw ka lang niyang makitang sasaktan ng ibang tao at gulo niya iyon."

Umiling agad ako. "No- no... Marunong din akong lumaban, gusto ko siyang tulungan. Ayokong mag isip ng kung ano ano sa kanya habang siya ay nakikipag patayan na doon, please Aiseline.. Please help me." Narinig ko pa ang pag buntong hininga nya bago siya tumango na ikinatuwa ko.

"Fine."

"Thank you." Paulit ulit na sambit ko sa kanya.

"Pero, don't tell it to anyone na gagawa tayo ng plano, lalo na sa magulang mo or sa kapatid mo, okay?" May halo mang pagtataka ay pumayag na lamang ako sa kanyang gusto.

Dumaang ang mga araw ay may nakikita na akong mga ilang bangkay sa daan at may nakaharang na sign ito. Kaya naman lalo akong kinabahan dahil dito. Nagiging delikado na ang buhay namin dito at hanggang ngayon ay wala pa rin akong nakikitang anino galing sa lalaking mahal ko.

Dumami na rin ang mga tambak na gawain ko sa schools at sunod sunod na deadlines. Napapahilamos na lang ako dahil sa pagod ngunit kaysa alalahanin siya ay nag focus na muna ako sa aking ginagawa.

"Alam mo Sis, uso naman ang magpahinga." Ani Chloe

"Yeah, Chloe's right. Don't stress yourself too much."

"I know guys, thanks for the concern but I can handle myself. Una na ako." Nagbeso na ako sa kanila bago nauna nang umuwi habang dalawa ang dalawang makapal na libro.

Habang naghihintay sa bench ay naka tulala lamang ako. Ngunit mga ilang minutong lumipas ay nararamdaman kong may umilaw na sasakyan at tumigil na ito sa tapat ko.

"Get in." Sambit nito na ikinagulat ko ng malaman ko kung sino ito.

K-kuya

Dahil sa tingin nya ay agad na akong pumasok sa passenger seat at kinuha agad ang seat belt nito.

Hindi ako naka imik at pareho lamang kaming tahimik dahil nga sa huling away naming dalawa ay sa pagkaka alam ko ay hindi pa rin kami nagkaka ayos.

Ayoko mang maramdaman ang atmosphere at gusto ko mang magsalita ay para bang naputol ang dila ko dahil sa kanyang presensya. Hindi ko rin maitanong kung bakit sya ang sumundo sakin ngayon.

Nang makarating sa tapat ng bahay ay akma ko nang bubuksan ang pinto ng hawakan nito ang pulsuhan ko ng napakahigpit ng aking ikinagulat ko naman sa kanya at kita ko ang pag blanko ng kanyang ekspresyon ng aking ikinaba.