Chapter 20

Please VOTE!

"Don't tell me hanggang sa banyo ay susundan mo ako?" Na iinis niyang sabi dito dahil parang wala itong balak na humiwalay sa kanya.

"Why not? I can also help you change." Sabi sa kanya nito at ngumiti ng nakaka loko.

"No way! Sige hintayin mo na lang ako dito. Mukhang hindi mo talaga ako hihiwalayan." Helpless niya sabi dito at nag tungo na sa banyo.

Ang akala niya ay pag labas niya ay wala na ito ngunit na gulat siya dahil hindi siya iniwanan nito at talagang initay siya nito.

And she just smile, she kinda like it.

"Why are you smiling?" Usisa naman nito at na gulat siya.

"No, I'm not!" Tanggi naman niya pero naka ngito pa din.

"Bakit nga?" Pangungulit at pagpa pa cute pa nito.

"Huwag kang magpa cute. Hindi ka aso." Natatawang sabi niya dito habang sila ay patungo sa gym.

"Bakit nga kasi?" Pangu ngulit ulit nito na para itong bata.

"Ang kulit ah?" Nata tawa niyang sabi dito.

Ito naman ay ngumiti na lang dito. Hindi naman sila nag aaway kung hindi nagku kulitin lang. Kailan na nga ba sila nag bati? Hindi niya yata matandaan.

Nang makarating sila sa gym ay nandoon na ang iba nilang ka klase. Para namang laser beam ang mga mata ng babae na naka tingin sa kanila. Lalo na sa kanya.

Sabagay sino nga ba naman ang hindi ma iinggit sa kanya. Napapadalas ang pag sama ni Woodman sa kanya at lagi silang magka usap.

Hindi naman na siya nag tataka kung marami man ang magalit sa kanya dahil Heartthrob si Woodman sa kanilang Campus.

Kaya lang ay napaka suplado nito kaya wala ditong nakaka tagal ngunit hindi pa din naman nababawasan ang mga taga hanga nito.

"I think that they're always together. Na pansin mo ba?" Natinig niyang tanong ng ka klase niyang babae sa kaibigan nito.

"Yeah, napansin ko din iyon. When does they become so close?" Tanong pa nito.

"I don't know. I just always saw them together. Nakaka inis naman ang transfer student na iyan! Feeling!" Narinig niyang pagmamaktol ng isa.

"Oo nga! Tayo nga ka klase natin siya since first year at pini pilit natin na mapansin niya tayo pero sa isang iglap lang, 'yang babae na 'yan ang umagaw ng lahat!" Reklamo pa ng kaibigan nito.

Sa kabilang gawi din ng mga babae na nagtu tumpukan ay ganoon din ang naririnig niya puro himutok para sa kanya.

(What's with Woodman? Wala naman espesyal dito. Though, he's handsome.) Pag sang ayon niya sa sarili.

"Okay assemble. From shortest to highest." Utos ng adviser nila na si Prof. Samaniego.

Siya ang nasa dulo dahil siya ata ang pinaka malaki sa mga ka klase niya with her 167cm height.

Katapat naman niya si Woodman dahil mukhang ito din ang pinaka matangkad sa mga lalaki.

Nag locked naman ang mga mata nila kaya siya na ang unang nag bawi baka kasi isipin nito na tinitignan niya ito.

"Sayang naman Isabelle, you should be are blocker dahil ikaw ang pinaka matangkad. But, you're injured. Do you think you can play next week?" Nang hihinayang naman na tanong ng Prof. niya sa kanya and she just nods.

"I still can play, Sir. Left hand ko lang naman ang pilay and I think tatanggalin na ang supporter ko next week. Kaya makapag paparticipate pa naman ako." Paliwanag niya sa Prof. Umaliwalas naman ang mukha nito.

"Well, that's good! Sige, let's start with the service para malaman natin kung sino ang first six at ang reserba." Umpisa naman ng coach nila.

Why does his Prof. is so serious about the games? May uminsulto ba dito? O baka naman may kapistuhan ito?

Now, she's being curious of why her teacher is so fired up. There might be a reason.

"Let's start with the men. Highest to shortest naman ang serving natin. It will start with you Woodman." Ang lahat naman ng atensiyon ay nakay Woodman lalo na ang mga babae.

"Go, Ryuuki!" Sigaw naman ni Sophia at humagikgik naman ang iba. They are seriously bold sa kanilang pag hanga dito.

"Good!" Sabi ng Prof. nila dito at nag lista ito sa isang papel. Isang spike service ang binigay nito. Matalim at matulis ito saktong sakto ito sa line ball.

Hindi niya ma iwasan na hangaan ito. Ang husay ng kontrol nito sa bola. Pumalakpak naman ang lahat maliban sa kanya at ang iba pa nga ay sumi sigaw pa.

Hindi nag tagal ay na tapos na ang mga lalaki at sila naman ang sumunod.

"Isabelle, let's start with you." Sabi naman ng Prof. nila at kumuha na siya ng bola. Pumito ito at hidyat iyon na maari na siyang tumira.

Isang kileer spike service ace ang binigay niya. Matalim at matulis ito na sobrang baba. Saktong sakto lamang ito sa net. Narinig naman niya ang pag "Wow" ng ilan niyang mga ka klase.

Mahina pa nga iyon dahil kaliwete talaga siya sa volleyball dahil mas malakas ang kaliwa niya. Pati ang kanyang kontrol ay nasa kaliwa niyang kamay.

"Very good! Kahit may pilay ka, maganda pa din ng service mo. Aasahan kita next week?" Puri at tanong nito sa kanya at tumango naman siya.

Narinig naman niya ang pagbu bulungan sa harap niya. Siya na naman ata ang pinagti tsismisan ng mga ito.

Na tapos na ang kanilang practice. Hindi naman talaga siya masyado nakapag practice dahil ang sabi ng Prof. niya ay kapag natanggal na lang daw ang supporter niya at saka siya mag laro. Reserba na lang daw muna siya.

Pag lingon naman niya kay Woodman ay pawis na pawis ito. Paano ay ito ang spiker ng grupo. He looks somewhat sexy dahil sa pawis at hindi na ito masyadong mukhang maputla.

Napapalibutan naman ito ng babae na inaabutan ito ng tuwalya at tubig. Ang iba naman ay pina paypayan ito.

At napa iling na lang siya, iba na talaga ang takbo ng utak ng mga ka klase niyang babae. Minabuti na niyang lumabas ng gymnasium.

"Hey, intayin mo ako." Habol naman sa kanya ni Woodman sa labas ng gymnasium.

"Don't follow me, Woodman. Mamaya niyan makita nila tayo. I don't want to ruin my privacy dahil sa mga babae mo. Kay'?" Sabi niya dito at binilisan ang lakad.

"Iisa lang naman ang bahay na inu uwian natin kaya bakit pa tayo hindi magsa sabay?" Sabi naman nito at inakbayan siya.

"Hands off! Yuck! Puro ka pawis!" Reklamo niya sito at kuma kawala sa pagkaka akbay nito.

Kailan pa ba sila naging ganoon ka close? Siraulo talaga ito.

"Woodman! Isa!" Na iinis niyang sabi dito. And he just chuckled at huminto sa paglalakad.

"Bakit na naman ba?!" Na iinis niyang tanong dito. Huminto kasi ito.

"You always call me with my last name. Can't you just call me with my name?" Nahihimigan niya ito ng reklamo. And she raise her eyebrow.

"Is that necessary?" Naguguluhan naman niya na tanong.

"Oo, at mahalaga sa akin na tawagin mo ako sa pangalan ko. You always call me that na para tayong business partners."

"Stop, whining Woodman. Masyado mo naman pina palaki ang pag tawag ko sa'yo sa apleyido mo." Sabi niya dito at nag lakad na.

"See? You're always calling me that. Magiging mag asawa na tayo, pero 'yan pa din ang tawag mo sa akin." Hindi pa din ito tumi tigil sa pagre reklamo siya naman ay na iinis na dito.

"Yeah, soon we'll be married. But, not as lovers." Reasoning namn niya dito and he made a face. Nagpa paawa ba ito?

"Fine, I'll call you on your first name. Kung, kayo ang magcha champion sa Volleyball. Deal?" Hamon naman niya dito.

Ang totoo kasi niyan ay nahihiya siya na tawagin ito sa pangalan nito kaya last name ang tawag niya dito.

At isa pa, ayaw niyang maging mag kaibigan sila dahil mag karibal sila sa klase.

"Deal!" Sabi naman nito at inakbayan ulit siya. Na gulat naman siya sa pag sang ayon nito sa kanya. Ganoon na lamang ba nito ka gusto na tawagin niya ito sa first name niya?

"Let me go! Ang lagkit mo!" Saway niya dito at kumawala dito.

Seryoso ba ito na makakaya nito na talunin ang buong mens volleyball team sa lahat ng different coarses ng University nila?

~~~~~

Kinabukasan ng Sabado ay bumaba siya upang kumuha ng pagkain. Hindi siya maari mag utos ngayon dahil wala ang kanilang katulong kahit na sina Julius at Nana Margarita ay wala.

Dahil birthday daw ng anak ni Nana at uuwi ito galing abroad. At si Julius naman ay makikipag date daw sa bago nitong girlfriend.

Sa linggo daw ng hapon babalik ang mga ito. At pinayagan naman niya ang mga ito dahil minsan lang naman humiling ang mga ito kaya pinag bigyan niya.

But, isn't it too much? Na sabay sabay sila nab day off? Para naman yata siya pinag kaisahan.

Napa iling na lang siya. Pinanalangin niya na may instant food sa cabinet dahil wala talaga siyang talent sa pagluluto. At ayaw pa niya maputol ang lahat ng kanyang daliri.

Bigo siya na makakita ng noodles at de lata? Naalala niya na ayaw nga pala ni Nana n'on dahil hindi daw ito maganda sa kalusugan. Kaya hindi ito bumibili sa grocery n'on.

Pag bukas niya sa ref, ay kompleto naman ang stock nila. Kaya lang ay hindi niya alam kung paano sisimulan ang paglu luto.

Nagpa linga linga siya. Bakit, hindi ata niya nakikita si Woodman sa paligid. Nasaan kaya ito? Umalis din ba ito?

Minabuti niyang umakyat sa mga guest room. Upang tignan kung nandito ito at ito na lamang ang pag lutuin.

Saan nga ba ang kuwarto n'on? Hindi nga pala niya na tanong kay Nana.

Hindi kasi niya iyon pinagtu tuunan ng pansin kaya heto siya ngayon maghahanap sa malawak na hallway ng guest room.

May apat silang guest room at pawang malalaki iyon. Malilibot niya ang buong second floor ng mansion para lang mahanap si Woodman.

Isa isa niyang binuksan ang kuwarto mula sa second floor at wala si Woodman doon.

Bigla tuloy siya na inis. Bakit kaya kailngan ng lolo niya mag patayo ng magarbong bahay samantalang isa lamang ang anak nito at apo.

Marahil ay may kayabangan din ang lolo niya tuloy siya ngayon ang nahihirapan na mag hanap sa bisita niya.

Nanalangin siya na sana ay sa kuwarto na iyon na niya ito makita. Dahil malapit na niyang matapos lakarin ang second floor ngunit hindi pa din niya ito na hahagilap.

Pag bukas niya sa ika apat na kuwarto ay tumambad sa kanya ang sapatos. Marahil ay dito ang kuwarto nito.

Nag lakad pa siya ng kaunti at nakita niya si Woodman na naka higa pa din sa kama.

Napaa dako naman ang mata niya sa lamesa puro ito blue print at scratch ng makina at kung ano anong angle na hindi niya ma intindihan.

Marahil iyon ay isa sa mga invention nito na pinagkaka abalahan. He's so damn, genius.

Bahagya siyang lumapit dito upang gisingin ito pero hindi niya iyon magawa dahil napa titig siya sa guwapo nitong mukha.

Napaka haba ng pilik mata nito, matangos ang ilong, tsinito at kay lambot ng buhok nito. Mas makinis pa ata ito sa kanya.

Napa lunok naman siya ng mapa dako ang mata niya sa labi nito. Those lips are the lips that kissed her.

Bigla siyang na mula ng maalala niya ang halik na iyon. Kay aga aga kung ano ano ang iniisip niya.

"Wake up, Woodman. Tanghali na." Gising niya dito ng malumanay baka kasi magalit ito kapag ginulat niya ito. Mukha pa naman itong mahilig matulog.

~~~~~