Chapter 8

Skyler's POV

Kasalukuyan akong nakatayo dito sa labas ng kwarto ni Faris, kaninang umaga pa talaga ako nakatayo rito at hanggang ngayon hindi pa siya lumalabas, she didn't even eat her breakfast. It's already 1:34, pero hindi pa rin siya nagigising.

Hindi ko alam kung anong nangyari sa kanya, kaninang umaga kasi, when her maid's delivered her breakfast on her room hindi daw ito kumain.

Nagdadalawang isip ako kung kakatok ba ako o hindi. Pero mas mabuti na nga kung makasiguro ako, dahil 'yon rin naman ay isa sa parte ng trabaho ko.

I knocked at her door four times pero wala pa ring nagbukas ng pintuan, kaya napagpasyahan ko buksan na lamang ang pintuan. I saw her sleeping. Kaya pala hindi ito kumain dahil mahimbing ang tulog.

Lumapit ako sa tabi nito at umupo sa sahig, tinapat ko 'yong mukha ko sa kanya.

She's really beautiful kahit na natutulog lang ito, mas maganda naman siya pag nakagising, but her beauty can't hide.

Masasabi kong natural lang ang ganda ng mukha nito. I never saw her wearing make-ups or other cosmetic. Hindi kagaya ng ibang babae, kung gugustohin mang gumanda, gumagamit ng mga kung ano-anu para lang gumanda. She's very different, the way she dressed up, the way she talks, the way she smiled, the way she gets angry, the way she moved... It's different from what I expected.

Kahit tingnan mo lang 'yong mukha nito. She so innocent, but secretly there's a demon hiding inside her.

Ang cute niya rin tingnan, she's like a human size teddy bear.

Wala nga lang alam sa buhay, napaka spoiled. Her father told me na hindi raw siya marunong gumawa sa mga gawaing bahay at palagi lang itong nakadipende sa mga kasambahay at gwardiya niya.

Hay, sana nga magbago na ang batang ito, nakakarindi rin kasi 'yong mga sigaw niya kaya minsan hindi ko na lang pinapakinggan, she's really a brat.

Napansin kong gumalaw ito kaya naman mabilis akong tumayo at tiningnan lang siya. She slowly opened her eyes at dahan-dahan akong tiningnan.

"Bakit ka nandito?" Inaantok na saad nito. She yawned and stretched out her arms.

"Kanina ka pa natutulog, it's already 1:45" seryosong saad ko, tumayo naman ito at naglakad papasok ng CR, nang lumabas ito tiningnan niya naman ako at umupo.

"So? Wala naman akong mga gawain dito sa bahay. I'm locked up at this mansion, no happiness, no freedom" ani nito at bumalik sa pagkahiga. Tumalikod ito sa gawi ko kaya bumuntong-hininga ako.

"Alam mo, napaka antokin mo" saad ko rito.

"Tss, I don't care. Kahit hindi pa ako gigising" sagot nito habang nakatalikod pa rin at yakap-yakap ang SpongeBob nitong unan.

"Your breakfast is ready, kumain ka na kung ayaw mong magkasakit" seryosong saad ko at linapag sa higaan niya 'yong pagkain na nakalagay sa study table niya.

"Ayaw ko, busog pa ako"

"Anong busog ka pa? Hindi ka pa nga nag-agahan at tanghalian eh" giit ko rito. She face me and she raised her brows.

"No"

"Kumain ka na"

"No, wag mo nga akong pilitin. Busog pa nga ako" anito at bumalik sa pagakakatalikod sa gawi ko.

"Eat!"

"No! Sino bang nagsabi sayo na pumasok ka? Ha?! Leave!" Utos nito at padabog na umupo.

"Not, not if you eat" pagkokondisyon ko. Hindi naman ito kumibo at nakaupo lang habang nakayuko. "Eat"

"No! Get out" kalmang saad nito at humiga ulit.

"Eat"

"Shut the fvck up you fvcking pompous master!" Pagmumura niya kaya naman napagbuga ako ng hangin.

Damn this kid! She's a witchy witch...

"Watch your mouth, kid. Ang bata-bata mo pa, you talked like you're 29 or something" ani ko rito.

"Tsk, labas ka na" kalmang saad niya.

Kumunot ang noo ko at tiningnan ito.

"Eat first"

"No, wag mo kong pilitin kung ayaw ko. It can wait, okay!"

"Eat"

"No, don't force me. Get the hell out of here!" ma otoridad na utos nito kaya pinanliitan ko siya ng mata. Ang hilig niya magmura. Kababaeng tao pero puro mura ang lumalabas ng bibig niya, tss.

"Eat!"

"No!"

"You'll eat or I'll eat you?" Banta ko sa kanya. That's the way I threaten her. If I use that way as a threat, mabilis lang ito susunod sa akin. She's afraid, huh?

"Sige na nga. Puro ka na lang pananakot, wala ka namang mapapala diyan eh, duh" saad nito at kumain.

I smiled secretly nang makita ko itong tahimik na kumain.

Umupo ako sa study table nito at tiningnan lang siya habang kumakain, she's very graceful kahit na kumain lang ito. She moved so soft, kumbaga parang binibini.

A witchy one...

Linagay niya sa likod ng tenga nito ang ilang hibla ng buhok niya na kanina pa nakatabon sa mukha nito, tsaka sumubo ng kanin.

Dahan-dahan na dmapo 'yong tingin ko sa mga labi niya na mahinang ngumunguya at parang napakatamis tignan ng labi nito. Napakaganda rin tingnan nito na ani mo'y isang diwata, she's really damn pretty. I can't take my eyes off her.

She's tempting me...

Napatingin ako sa paligid at nahagip ng aking mga mata ang isang litrato ng dalawang babae na nakaupo habang nakatingin sa camera, 'yong isa ay batang babae samatala naman 'yong isa ay nasa mga mid 30s. I think the girl is Faris and the woman is Elena. Faris' Mother.

Nakangiti siya sa picture na iyon habang yakap-yakap yong Mommy niya, they have the same face at kapareho rin 'yong ganda nila. Para silang magkapatid, a siblings with a gorgeous mother.

Sabi ni Tito, her mother was strict, naging spoiled si Faris, dahil sa mommy niya, nasanay na rin si Tito sa ugali sa anak nito.

Binibilhan kasi ng Mommy niya 'yong mga bagay na gusto nito kahit gaano pa man ito kamahal.

Her mother can't say NO to her pati na rin 'yong Daddy niya. Mabilis lang raw itong magtampo kung hindi masusunod ang kung ano mang guto nito. She's really spoiled. A spoiled, devil, rude brat.

Sino ba namang magaakala na masama ang ugali nito kung ang una mo namang makikita ay ang inosenteng mukha nito.

She's really spoiled, hindi lang sa parents niya pati na rin sa mga kasambahay at sa mga gwardiya nila. Her father told me every details about her kaya kilala ko na siya and she was kidnapped when she was eleven, that's tough.

Marami kasing tao ang naghahangad ng kanilang kayamanan and Faris is selfish over their wealth.

Faris is the kind of person that bought everything around her, basta nakakapasa lang ito sa standards niya, even worth of Billion dollars.

Sa totoo lang naman, my father is and Engineer while my mother is a lawyer at ako naman I'm a Taekwondo Master and a Black Belter, I'am also a top Agent. Uhmm I work for the CIA, kaya minsan matatagalan ako kapag pupunta ako dito sa pamamahay nina Tito. I have some works to do.

There's is one mission waiting for me, pero hindi ko muna iyon gagawin, malapit na rin ako magritero. I also have to face my work here as a bodyguard and as a Taekwondo Master. Minsan nawalan na ako ng oras sa pagiging Agent ko, but... Yeah, I can bare with it.

My Tito Michael was the one who recommended me to Faris' Father kaya ako pinapadala rito para mabantayan si Faris dahil 'yon rin naman ang gusto ni Tito Michael. Nakilala ko ang ama ni Faris, the day before I became her bodyguard.

In Faris' case, hindi ko alam kung sino ang mas mayaman sa aming pamilya kung sakali ma'y ikukumpara kam. But I know Familia Pérez is rich. One of the richest family, kaya bihirang makidnap si Faris and her family always worries for her safety.

They use Faris as their bate para makuha ang hinahangad nilang pera.

Hindi rin makakaprotekta kay Faris 'yong mga bodyguards nito, magsusumbong naman daw 'yong mga bodyguards ni Faris sa daddy niya at ang sabi ng mga ito ay hindi raw sila pinapasama ni Faris sa loob. Hindi rin naman sila makakatanggi nito dahil sa ugali nga niya. She can do whatever she wanted to do.

I think, in my opinion lang naman, para sa kanya Money is happiness. Hay, mga mayayaman nga naman.

Binalik ko na ang tuon ko kay Faris na kakatapos lang na kumain. Tinabi niya 'yong tray at kinuha 'yong baso niya na naglalaman ng tubig na nakapatong sa itaas ng drawer nito.

"You're done?" Tanong ko at kinuha 'yong tray niya tsaka baso.

"Obvious ba?" Pagsusungit nito at inirapan ako. "Maaari ka nang lumabas" ani nito kaya kaagad akong lumabas at pumunta sa kusina para hugasan 'yong pinagkainan nito.

Pagkatapos kong maghugas bumalik ako sa aking pagkakaupo sa sofa at nanuod na lamang ng palabas. Hindi pa rin lumalabas si Faris kaya hindi ko na lang ito pinapansin.

Pansin ko ang higpit ko kay Faris.

Minsan kasi naging pasaway at pabaya ito dala na rin sa pagiging spoiled niya. Kahit nga pag-aaral nasa bahay lang, she has a private tutor at 'yon rin ay isa sa mga sinabi ni tito sa akin. She hates going to school kaya napagpasyahan nina tito na sa bahay na lang siya pag-aaralin. Mabilis lang naman daw itong natuto.

She's smart, but lazy. Mabilis magalit at ang palaging iniisip ay 'yong kapakanan ng sarili niya, minsan nama'y naging pabaya. She doesn't even care about the people around her.

Kung paplastikin siya aba'y hindi ito magpapalamang, mas plastic naman ito. Kagaya sa nangyari sa amin sa mall kahapon. I know that she's angry sa mga kaibigan niya, kaya nga kami mabilis lang umalis eh.

Wala nga kaming nabili kahit na isang mga damit, dahil palagi kaming umaalis sa tuwing dadating 'yong mga kaibigan nito. We are supposed to buy the dress Faris was holding last time, pero dumating 'yong mga kaibigan niya kaya ayon, we left it there.

She really hates them.

Pinatay ko na lang 'yong TV ng marinig kong may mga yapak na bumaba ng hagdanan.

Nakita ko si Faris na nakasuot lang ng oversize shirt at hanggang tuhod naman ito.

Malalaman mo na hindi ito nakasuot ng shorts sa tuwing madadpuan ng sinag ng araw iyong damit nito.

Napaka pabaya nga naman...

"Change your clothes" utos ko rito nang makbaba siya ng hagdanan.

"Why?" Tanong nito at tumabi sa akin, kinuha niya 'yong remote and she turned on the TV, tiningnan ko naman ito when she squat. Napangiwi na lamang ako at hindi ito napaiwas ng tingin.

"Napaka pabaya mong tao. Babae ka ba talaga?" Mahunang tanong ko rito na may bahid na pangiinsulto ang boses.

"Tss, ano ba 'ng problema mo? Bakit mo ba pinoproblema ang damit ko? Bakla ka ba? Tss, mga lalaki nga naman"

"Kung ayaw mong magbihis, magsuot ka ng shorts" nanlaki naman ang mga mata nito nang sabihin ko iyon, kaagad siyang napatingin at sa akin habang nanalalaki pa rin ang mga mata sabay tingin sa sarili.

"T-teka, p-paano... Paano.. mo... Na lam---"

"Huwag mo sanang masamain babae. I'm not pervert, pero pag nasisilawan ng araw 'yong damit mo makikita ko 'yong suot mong panloob. Your bra and underwear?" saad ko ay ngumiti sa kanya.

Pfft, gusto kong matawa sa reaksyon nito. Para itong pusa na nabigla. Pfft, She's funny.

"What the!" Mabilis naman itong nananakbo papunta sa itaas.

Mahina akong napatawa dahil sa mukha nito, she was embarrassed. Sino ba kasi ang nagutos sa kanya na magsuot ng ganoong damit? Wala naman eh, Psh.

Hindi rin nagtagal ay bumaba ito ng hagdanan galing sa silid nito na hindi man lang tumingin sa akin.

Namumula pa 'yong mukha nito kaya malalaman mo na nahihiya ito, derediretso lang ito sa pagupo sa sahig at hindi ako tiningnan. She was really embarrassed of what she was wearing earlier.

"Look who's embarrassed?' panunukso ko.

"Hmp! Ewan ko sayo. Manahimik ka nga, wala kang ambag eh!" Sagot nito habang nakakunot ang noo at nakasimangot ang mukha na nakatingin sa TV.

Biglang nagring 'yong cellphone ko kaya tiningnan ko kung sino 'yo g tumawag, binalingan ko naman ng tingin si Faris na nakatingin rin sa akin.

"Excuse Me" saad ko rito sa kanya kaya mabilis naman akong tumayo at iniwan ito sa sala.

Faris'POV

Sinundan ko ng tingin si Skyler na naglalakad papunta sa labas dahil may tumawag sa kanya.

I think 'yong mahal niyang girlfriend ang tumawag sa kanya.

Jmm, ano nga naman ang pake ko. Kahit sino pa 'yang tumawag sa kanya wala na akong pake.

Binalik ko na lang ang tingin ko sa TV pero hindi ko talaga maiwasang mapatingin sa labas.

Ang tagal naman niya, tsk!...

Binalik ko na lang ulit ang tingin ko sa palabas. Hanggang sa matapos ko 'yong palabas ni hindi pa rin ito dumating.

Where is that pompous master?...

Bakit ba ang tagal-tagal niya bumalik?...

Tss, bakit ko ba siya hinihintay? Diba kausap niya 'yong mahal niyang girlfriend, tsk!

Napansin ko naman na bumalik na ito habang nasa cellphone ang kanyang tingin at nakalagay sa isang bulsa ang isang kamay nito.

Nang makapasok na ito sa loob, tumikhim naman ako. Deretso lang itong umupo sa tabi ko. Tumikhim naman ako at sumulyap sa kanya.

"How's your call?" Tanong ko rito.

Wait...

Bakit naman ako mangingialam? ...

"Nothing urgent" anito kaya tumango lang ako.

That's all? Weh, 'di ako naniniwala...

Mga tao nga naman. Hindi pala uso ang share ngayon? Diba sabi nila Share your blessings, duh.

Tumikhim ako sabay tango. "Okay" sagot ko at hindi siya tiningnan.

Bahagya ko itong sinulyapan pero nasa cellphone pa rin 'yong tingin nito na animoy may ka chat, baka 'yong girlfriend niya.

Why do I keep on mentioning her girlfriend?! Hindi kami magkakilala, okay?...

He was seriously typing something on his phone, bumuga ako ng hangin at tumingin sa ibang pilikula. Bahagya akong napakanta ng makita kong SpongeBob 'yong palabas.

Yeah, my favorite. I love SpongeBob SquarePants movie. Ang gusto ko doon ay si SpongeBob. I don't know kung bakit na lang ako nagkakagusto sa cartoons.

Napansin ko na gumagabi na kaya tumayo ako at iniwan ito sa sofa.

Pumanhik ako sa kusina at nadatnan ko naman 'yong iilang mga kasambahay namin na nagluluto kaya lumapit ako sa kanila.

"What's for dinner?" Tanong ko at sumandal sa ref namin.

"Chicken curry at Chicken Cordon Bleu po" sagot naman nito kaya tumango lang ako. Pinahilaan ko naman 'yong sarili ko ng upuan at doon umupo.

Nakatingin lang ako sa mga kasambahay na nagluluto at ino-obserbaran ang kani-kanilang mga pinagagawa.

"Matagal pa ba 'yan?"

"Malapit na po"

"Pwede bilis-bilisan niyo ng kaunti?" Binigyan naman ako ng pinggan ng isa naming kasambahay, kaya kinuha ko ito at linagyan ng kanin.

"Nandito na po, ma'am" hinain nila yung Chicken Cordon Bleu kaya hiniwa ko ito sabay subo.

"Tawagin niyo nga si Sky. Paki sabi handa na ang mga pagkain"

"Opo, ma'am" mabilis silang nagsilayas sa harapan ko naman nagpatuloy na akong kumain.

Nakarinig ako ng mga yapak na papunta rito sa gawi ko, pero hindi ko na ito binigyan ng pansin.

Nagsimula na ring kumain si Sky nang makarating ito sa katapat kong upuan. Sinulyapan ko pa ito at hminom ng tubig saka na tumayo.

"You done?" Rinig kong tanong nito. Hindi ko ito binalingan ng tingin at tumango dito.

"Hmm" sagot ko naman at naglakad paalis.

Pumunta ako sa sofa at mabilis na umupo doon.

Ano ba ang pwede kong gawin? Gusto ko gumawa ng mga kalokohan ngayon.

Tss, huwag na nga lang. Baka papagalitan pa ako ni Sky, alam ko naman na magagalit iyon...

Mababagot na ata ako sa ka halayan dito. Halos lahat ng pilikula na ubos ko nang panuorin lahat.

"Sky" tawag ko rito nang makita ko itong naglakad papalapit sa akin. Sumagot naman ito at mabilis na umupo sa tabi ko sabay sandal sa kanyang kinauupuan.

"May kailangan ka ba?"

"Anong horror movies ang magandang panuorin?" Mabilis na tanong ko rito sabay tingin sa kanya. Nagkibit-balikat naman ito kaya napairap na lamang ako sa kawalan.

Ang hirap naman talaga kausapin ng lalaking 'to. Kung hindi naman sasagot, kibit-balikat ang isasagot.

Tss...

"Wala ka bang suhestiyon?" Nakataas ang kilay ko nang tanongin ko iyon.

"No, hindi ako mahilig sa mga horror"

Talaga pang ha?...

"Really? So... Takot ka sa mga multo?" Umiling-iling naman ito and he shrugged.

Psh...

My brows furrowed when I saw him holding a CD. Dumapo ang tingin ko doon sa CD na hawak-hawak nito.

"Let's watch this one" anito sabay lahad sa akin ng CD. Mas lalo namang kumunot ang noo ko nang malaman ko kung ano 'yong movie sa CD.

Seriously, dude?...

"Sure ka?" Nakakunot ang noo ko habang nakatingin rito. But there is some parts of me na gustong tumawa ng malakas.

"Yes, mas mabuti pa kung ganyan ang pilikula na papanuorin mo. Diba gusto mo ng mga ganyan?" Napangiwi naman ako sabay mahinang humalakhak.

"Dude, this is too childish. Hindi ako mahilig sa Barbie. Pero, totoo.. gusto mo talaga na ito 'yong papanuorin natin?" Tumango-tango pa ito kaya bahagya akong bumuntong-hininga.

Ipupusta ko buong bahay namin, bakla si Sky, bakla si Sky, bakla bakla bakla si Sky!...

Habang kumakanta 'yong Barbie sumasabay rin dito si Sky kaya palihim akong ngumiti. Kinakanta nito 'yong theme song ng Barbie and the Diamond Castle.

Pfft, confirm nga! Bakla nga si Sky. Bakla si Sky, bakla si Sky, bakla bakla bakla si Sky...

"Sky" tawag ko rito dahilan ng mapatigil ito sa pagkanta at tumingin sa akin.

Humalakhak naman ako. "I'm a barbie girl, in this human world. Katabi ay bading" ani ko sabay turo kay Sky. "kumakaringking----"

Napatigil ako sa aking pagkanta nang makita ko ang seryosong mukha nito. Hindi ito kumibo at seryoso lang akong tiningnan.

Bigla naman akong kinutuban.

Galit si bakla...

"You think I'm gay?" May bahid na pagkaseryoso ang boses nito kaya lumunok naman ako.

Galit na nga eh...

"N-no, hindi no. Iba kasi 'yon, may naalala lang ako, kaya sa 'yo ko na lang sinabi, Hehehe" kumurap-kurap ako pagkatapos kong magsinungaling.

Sorry, dude...

"Tss, hindi ako bakla. My sister's used to watch barbie kaya halos paulit-ulit na lang ito sa aking isipan. Naghihinala ka at alam ko 'yon"

Ah, kaya pala, sabi ko nga... Masama 'yong hinala ko, baliw...

"Hindi ka bakla?" Mabikis pa sa alas kwatro akong napatakip sa aking bibig sabay pikit. Natatakot ako baka sapakin pa ako nito, ang laki kaya ng kamao niya tapos malakas pa siya.

Baliw nga...

Naghihintay ako sa dumapong dumapong kamao sa mukha ko, pero wala namang nagsasalita at wala ring lumilipad na kamao. Dahan-dahan kong binuksan ang aking isang mata at sumilip kay Sky. Walang emosyon itong nakatingin sa akin.

"Hindi ako bakla"

"H-hindi mo ako sasapakin?" Mangutal-ngutal na tanong ko rito.

"No, bakit naman kita sasapakin? Hindi naman ako sumasapak ng babae"

Oh, a gentleman, huh?...

"So, we're cool?"

"Tch, tanga" anito sabay tayo papaalis sa akin. Sinundan ko lang ito ng tingin habang naglalakad ito papanhik sa kanyang silid hanggang sa maglaho ito sa aking harapan.

Sinong tanga?...

Ako?! Tanga?! Baliw ba siya?

Napakamot na lamang ako sa aking ulo habang naglalakad papanhik sa aking silid.

Ano naman kaya ang problema doon?...