Chapter LIV

Please VOTE!

THEIR CHOICE

"Ano sa tingin mo ang binabalak mong gawin?!" Singhal sa kanya ni Ten na palapit sa kanya.

Ngunit napako din ang agad ang paa nito sa kinatatayuan at hindi na maka hakbang. Bakas dito ang labis na pag tutol at pag aalala sa mukha maging ang mga kasama nito.

"James this is not funny." Sabi pa nito sa kanya in disbelief.

"Heather hindi na maganda 'yang binabalak mo." Pagpipigil na din ni Cameron sa kanya.

"Hey..wha...what the hell are you planning to do?!" Nagtataka at nag aalala na din na sabi ng piloto sa kanya.

"Easy, there. Huwag mong ituloy 'yan." Saway naman ni Damon sa kanya.

"You crazy woman! Hindi ka ba titigil?!" Singhal ni George sa kanya.

"Heather, what you're planning to do is not a joke anymore. So, just seat your ass down in the plane." Pagbabawal ni Nichollo dito.

"Yeah, he's right. Why don't you just seat and stay calm." Segunda naman ni Reidd na napatayo na din kagaya ng mga kasama nito dahil sa ginagawa niya.

"Don't be reckless. Alam mo dapat ang hangganan mo." Babala naman ni Aexander na naalarma na din dahil sa kanya.

"You don't need to do all things alone. Why don't you just leave it to your team?" Pagkukumbinsi naman ni Vash sa kanya.

"Kami yata ang unang mamatay kaysa sa'yo dahil sa pinaggagagawa mo. Hindi ka ba titigil?!" Naasar naman na nasabi ni Lee sa kanya.

"Talaga bang magpapakamatay ka?!" Naghihisterya na na sabi ni Ten sa kanya.

And her heart melts. This gorgeous men are all worried about her kahit kailan lang niya nakasama ang mga ito.

They build something that anyone can't take. Strong bond kahit pa na hindi naman talaga siya ang may kaibigan sa mga ito.

But, still she's thankful to meet and be with them lalo na nang malaman niya na tumulong ang mga ito n iniligtas siya kahit pa napaka delikado n'on.

"I'm sorry, this is my job. And I need to end all of this dahil kapag ka hindi ko ito ginawa malalagay na naman kayo sa alanganin. I'm sorry." Hingi niya ng pa umanhin sa mga ito.

"I'm really happy to meet all of you. Oh sige na nga, kayo na talaga. I acknowledge na sobrang guwapo kayo at mababait pa kahit na iba iba ang takbo ng mga isip niyo sa bawat isa."

"Sorry, kung hindi ko kayo kayang pag bigyan. And thank you for saving me." Pamamaalam pa niya sa mga ito. Saka niya binuksan ang pinto ng eroplano at pumasok ang malakas na hangin.

"James!" Sigaw pa sa kanya ni Ten at umiling ito na pinipigilan siya.

"I really have to do this. I love you and thank you for everything." Paalam niya kay Ten and she just smile bitterly dito.

Bago tuluyan tumalon mula sa eroplano na sinasakyan nila at saka binuksan ang parachute.

"Waaaaah!" Sigaw niya sa ere dahil kitang kita niya ang view sa ibaba na maaari niyang bagsakan mamaya lang.

Para siyang si Angelina Jolie sa mga action films nito ngunit ang kaibihan ay hindi lang visual effects ang ginagawa niya kung hindi totoo talaga.

As much as how her heart torn into pieces dahil sa bakas ng mukha ni Ten.

Ang totoo naman kasi ay gusto gusto niyang manatili talaga sa tabi ni Ten lalo na nang malaman niya buhay pa ito at dahil parang pangalawang buhay niya na ang pagkakaligtas sa kamay ni Laud.

Ito na ang pangalawang pagkakataon nil para mag simula mula ni Ten.

Kaya lang ay hindi na din kasi siya magkakaroon ng ganito chance para mahuli si Laud at isa pa ay nangako siya kay Arthur na siya mismo ang pipigil dito at kung kaya pa ay isasalba niya ito.

Almost thousand ft marahil ang taas ng lipad ng eroplano dahil hindi malinaw pa niyang nakikita ang mga nasa baba.

She might have a hard time landing dahil sa dami ng building at poste sa Maynila.

Pati na din mga sasakyan kapag sa isa sa mga iyon siya bumagsak siguradong katapusan na niya but, she have no choice this is the fastest route she can take para maabutan sila Laud.

At papunta na din sila Kris ayon sa address na binigay nito sa kanya. Pero mukhang ma uuna siya sa mga ito dahil malapit lamang siya sa address. Sa oras ngayon ay marahil patapos na sila Laud sa deal sana ay umabot pa siya.

"Ahhhh!" Na lamang ang na isigaw niya ng palapit na siya ng pa lapit sa lupa.

"Ohhhhhh!" Na isigaw niya ng muntik na siyang tumama sa isng malaking building mabuti na lamang ay malakas ang hangin kaya napa liko ang parachute niya.

Hanggang sa napa pikit na lang siya dahil sa poste na malapit na sa harap niya. At laking gulat niya pag dilat dahil milagro siyang nasabit sa isang medyo maliit na puno ng acacia.

"Woooh. Woooh. Woooh." Napa buga siya ng hangin sa relief dahil kapag sinusuwerte nga naman siya ay sumabit pa siya sa puno ang akala niya ay katapusan na niya kanina.

At may napansin naman siya na isang batang lalaki na naging saksi sa pagbaba niya. Ito ay gulat na gulat habang nasa ibaba at naka tingala sa kanya.

"Hello." Bati na lamang niya dito at sa gilid ng kaliwang mata ay nakita niya ang isang lobo marahil ay sa bata iyon na kanina pa nito kinukuha.

"Pate, sa'yo ba 'to?" Tanong niya dito mula sa ibaba at tumango naman ang paslit.

Siya naman ay inabot ang kulay pulang lobo saka kinalas ang lock ng parachute kaya mabilis siyang nakababa. Ang paslit naman ay naka masid pa din sa kanya at hindi nagsa salita.

"Hwa! Here you go." Sabi niya dito pagkatapos ay inabot ang lobo dito.

"Hindi ka ba marunong mag pasalamat pate?" Naka kunot ang noo na sabi niya dito.

"Salamat po." Napipilitan naman na sabi nito at natatawa naman na ginulo niya ang buhok nito.

"Gotta go, kiddo. I still need to save your generation." Pamamaalam niya dito saka mabilis na pumunta sa kalsada.

Pumara siya ng sasakyan na sakto naman na isang taxi saka niya ito tinutukan ng baril. Halos naman matanggal na ang mata nito sa panlalaki dahil sa gulat sa ginagawa niya.

Paano ba naman ay sino nga bang siraulo ang mang ka- carnap sa kahapunang tapat? At tirik na tirik pa ang araw higit sa lahat ay napaka daming tao. Well, hindi naman siya siraulo ulo at higit sa lahat ay hindi naman siya carnapper.

"Manong, baba!" Utos niya dito at sumunod naman ito at siya naman ay pumunta na sa driver seat para paandarin ang sasakyan.

"Miss, maawa ka naman 'yan na lang ang kinabubuhay ng pamilya ko." Pagmamakaawa pa nito sa kanya.

"Manong, pahiram lang isosoli ko din. Emergency lang. Kunin mo na lang sa NBI head office ito saka 'yung boundary mo! Sabihin mo lang ang Dobrev!" Pahabol pa niya dito saka mabilis na tinapakan ang accelerator ng taxi at pumunta sa address ng pabrika.

In- overtake- an niya ang lahat ng nasa harap niya halos 100km/hr ang kanyang takbo dahil baka maka alis na sila Laud at hindi na ulit sila magkakaroon ng ganoon na pagkakataon. Dinial naman niya ang number ni Kris.

"Nasaan na kayo?! Baka maka timbre sila, sayang ang pagkakataon natin baka hindi na tayo magkaroon ng ganitong tiyansa. Alam mo naman na madulas pa sa eel si Black." Bungad niya dito.

"5min pa?! Fine, nandito na ako. I'll try to held them until for a couple of minutes kaya bilisan niyo bago pa ako maging malamig na bangkay." Na iinis na sabi niya sa mga ito.

At ipinarada ang taxi sa medyo may kalayuan sa pabrika upang hindi mag hinala ang mga ito. Now, she really is digging her own grave. Mag isa lang siya, oo nga at professional siya ngunit mga cold blooded serial killer din ang mga nasa loob at madami sila.

How can she win against all of them? Pagkatapos ay iisa na lamang ang baril niya at wala na siyang extra magazine. This is really a suicide. But, she has no choice. Ito yata talaga ang kapalaran ng mga alagad ng batas.

May mga sasakyan pa din na nakaparada at mga bantay sa harap ng pabrika kaya marahil nasa loob pa ang mga ito. Minabuti naman niya sa likod na lamang dumaan upang hindi maging agaw eksena na ikamatay pa niya.

Sa likod ay bumungad sa kanya ang dalawang armadong lalaki na may bantay at bago pa siya mapansin ng mga ito ay pinalo niya ang mga ito nang baril sa ulo kaya naka tulog na ang mga ito saka siya pumasok sa loob.

Pagka pasok niya ay nag tago agad siya sa isang gilid upang hindi siya mapansin ng mga ito. Sapat lamang ang layo niya at natatanaw pa naman niya ang mga ito. Si Laud at si Salley ay kaslukuyan pa ding nakikipag usap sa mga business partners nito.

Ang ilan sa mga ito ay tingin niya ay Intsik, Hapon, at Amerikano. Mayroon din iba sa mga ito na black american.

Sa tingin niya ay malaki laking transaction ang nagaganap ngayon dahil may anim na attaché case na punong puno ng pera ang nasa lamesa at dalawang bag naman ang hawak nila Laud sa tingin niya ay drugs ang laman n'on.

Sa tantiya niya ay may limangpu ang bilang ng mga ito. Lilipat sana siya ng puwesto upang marinig ang mga ito nang bigla na lamang may kamay na tumakip sa kanyang bibig.

(Crap!) Na isambit niya sa sarili. Ang bilis naman niya pumalpak. Anxious at kinakabahan naman siya at hindi na pumalag pa.

"It's just me." Wika ng lalaki na nasa likod niya at pamilyar ang boses nito.

Pag harap niya ay bumungad sa kanya ang nag aalalang mukha nito. Kung ano ang itsura nito ng iniwan niya ito kanina ay ganoon pa din ang itsura nito ngayon. Hindi na din nito napagpag ang mga alikabok sa damit nito. And he seems he've been in hell a while ago.

"God! I'm happy to see you! I didn't think that you can land safely because of that parachute." Masayang masaya na sabi nito at niyakap siya ng mahigpit.

"Are you okay? Wala bang masakit sa'yo? Hindi ka ba nabalian? Nagalusan?" Sunod sunod na tanong nito pagkatapos siyang yakapin nito. Tingnan pa siya nito mula ulo hanggang paa kung nasugatan ba siya.

"I'm fine, I just have small scratches. That's all." Sagot naman niya dito at niyakap siyang muli nito.

"How did you get here?!" Galit na tanong niya dito ng makabawi at kumalas sa pagkakayakap nito.

"I just follow the address." Tila balewala na sabi nito.

"Ten! This is not a joke anymore! Bumalik ka na hanggang may pagkakataon ka pa." She said angrily to him ngunit mahina lang dahil baka mabulabog niya ang mga nasa harapan niya.

Hindi yata nito alam kung kailan ito dapat hindi maki alam. Kapag sumama ito sa kanya baka hindi lang siya ang mapahamak pati ito ay madadamay at hindi siya makakapayag.

"No, I'll stay." Simple ngunit determinado naman nito na sabi.

"That's a suici---

"Alam mo naman pala pero tumuloy ka pa din." Sarcastic naman na sagot nito. She can also see frustration in his eyes dahil marahil hindi siya mapigilan nito.

"If I can't stop you, I'll just come with you." Desido at matigas pa na sabi nito sa kanya.

Siya naman ay frustrated na din dito dahil wala itong ginawa kung hindi ang sundan siya. And she let a sigh, this man is really the end of her. He's making her crazy. Ang tigas ng ulo nito.

"Fine. I don't nee--- Pag payag niya dahil wala na don siyang magagawa kung hindi ang isama ito. Hindi naman niya na tuloy ang sasabihin dahil isinuot sa kanya nito ang bullet proof vest nito na suot nito kanina.

"Just, shut up." Sabi nito saka siya pinukol ng masamang tingin kaya hindi na siya nag salita pa.

"Pero, paano ka?" Tanong pa niy dito. And he just stare at her ibig sabihin ay huwag na siyang kumontra.

"Is that Arthur's brother?" Usisa naman nito sa kanya na ikinagulat niya. Pagka pasok nila sa loob at matapos makapag tago.

"How do you know?" Gulat naman na tanong niya dito. She doesn't remember telling him that. Kaya pa paano nito iyon nalaman?

"Let's just say, I know everything." Sagot naman nito sa kanya at hindi na nag deny pa.

"You should know when to stick out your nose lalo na sa ganitong mga bagay." Na iinis naman niyang sabi dito. Talaga yatang nagpapakamatay ito.

Siya naman ay binalik na lamang ang tingin kila Laud nang mapansin niya na pa talikod na ang mga ito at mukhang paalis na. Ngunit anong gagawin niya wala pa ang mga kasamahan niya? At mag isa lang siya, paano niya makakaya ang mga ito?

Pero kapag wala naman siya ginawa makakatakas na naman ang mga ito. So, she have no choice but to buy time para umabot ang mga kasamahan niya. Mariin siyang pumikit at napa kagat ng labi. Wala na siyang magagawa she really needs to do it.

"Ano sa tingin mo ang gagawin mo?!" Nanlalaki ang mata na sabi nito at hinila siya ulit pabalik ng tangkain niyang tumayo. Ngunit tumayo pa din siya at iniwan ito saka lumapit nang bahagya kila Laud saka itinaas ang kamay at nagpa putok ng baril.

"Walang kikilos! Itapon niyo ang baril niyo sa ibaba at ilagay niyo ang inyong mga kamay sa ulo!" Utos niya sa mga ito saka tinutukan ang mga ito ng baril.

Nang bigla na lamang dumoble ang bilang ng mga bodyguards nito at mga tauhan. This is really some damn luck. Sino bang mag aakala na may nagtatago pa pala itong mga kasamahan?

"Oh...my.. God.." Iyon na lamang ang na isambit niya and she really meant it. It's really, Oh my God.

Si Ten naman ay hindi naka tiis na hayaan siya lang siya harapin ang mga ito ng mag isa kaya lumabas na din ito saka pumuwesto sa tabi niya. And she heard him curse.

"You idiot! Bakit ka lumabas!" Singhal niya dito.

"I can't lose you." Sincere nitang sabi dito.

"You won't." Sagot nito at bahagyang ngumiti.

"Let's face them, TOGETHER." Bahagya pa itong ngumiti at in- emphasize ang salitang together.

Saka nito hinawakan ang kamay niya ng mahigpit. Tumango na lang siya dito dahil mukhang desidido ito para tulungan siya at isa pa ay kung siya din ang nasa katayuan niyo ay ganoon din ang gagawin niya.

"And let's stay alive." Sagot naman niya at saka pinisil ang kamay nito.

******

Woah, unbelievable talaga si Heather.

She's ~ jjang!

Ha- ha- ha.

See you next week!

Marami pang mangyayari.

Abangan din ang choice nila!

See you!

Thanks sa inyong love and support.

At sa walang sawang pagbabasa.

Para sa inyo ang mga exciting na kuwento at action scenes na ito.