KARMA

Title of the Story: K A R M A

Genre: Tragic

Published Date: April 06, 2021

Written By: AsteriaLuns

Characters: Jason (father), Wisteria (daughter), Zoe (mistress), Sachi (mother).

"where's my husband!!?" i shouted at the nurse. She didn't answer my quetions, that's mean my husband not here.

"please call my husband" i cried. One of the nurse go to the outside.

"c'mon, push ma'am. Baka mag stuck ang anak niyo sainyo" sa sinabi ng doctor sakin kinabahan ako para sa anak ko kaya umire ako gusto ko sanang makita ni Jason ang anak naming lalabas na saakin ang kaso huli na ang lahat ng nailabas ko na ang anak namin.

I heard my baby cries...

"here's your beautiful daughter, Ma'am Sachi" initabi sakin ang anak ko. Ang ganda at ang kinis niya. Pero nanghihina katawan ko, nanlalabo rin ang mga mata ko.

"Doc, nandidilim paningin ko ho" sabi ko pagalaw galaw ang aking ulo hanggang sa hindi na ko makakita at puno ng kadiliman ang aking nakikita.

Naririnig ko silang nagpapanic, hindi ko alam kung bakit ang alam ko lang ay nakahiga lang ako rito at nakabukaka ang mga paa dahil alam kong nililinisan na nila ko.

__________________________________________________________

"Wisteria, sweetheart wake up." i heard my mom's voice.

Napamulat ako ng tumama saaking mga mata ang liwanag na galing sa bintana ng aking kwarto.

"Mom!" i said, lumingon ito nakita ko ang kaniyang napakagandang ngiti pero natatabunan ng sikat ng araw ang kaniyang mukha kaya ngiti niya lang ang aking nakikita. Lalapit na sana ko rito ng may biglang tumawag sakin.

Napadilat ako ng may humawak sakin. Tinignan ko ito.

"mom!" sabi ko

"what's wrong? What's with your dream?" It's my step mom Zoe.

"nothing"

_______________________________________________________

"Jason, Honey hindi mo kasalanan ang pagkamatay ng first wife mo na si Sachi."

"it's my fault, edi sana hanggang ngayon masayahing bata si Ria, nakakasama totoong mom niya at hindi ikaw!"

"oo, hindi ako magulang ni Ria, at oo kasalanan ko lahat at hindi ikaw yun" napasinghap ako.

"anong ibig mong sabihin Zoe?" tinignan ko ng maigi mata sa mata si Jason, kumuha akong lakas ng loob para umamin rito.

"Isa ako sa nurse ng asawa mo noong nanganganak siya. Naalala mo noon? Ikaw lagi niyang kasama pagmagpapa check up siya para sa baby niyong dalawa. Every month nakikita ko kayong magkasama at nahulog ako sayo, yung pagpapapansin ko sayo noon, oo nagpabida ako para maakit ka. Pero hindi ako, naging successful. Ako yung isa sa nurse na nanduon ibang gamot ang itinurok nila sakaniya at ako ay may kagagawan kaya ko lumabas ng ER na akala nila ay tatawagin kita pero hindi, hindi ko ginawa yun kasi mahal kita!" naiiyak akong umaamin sakaniya, nakita kong napaupo si Jason.

"ikaw?! Ikaw ang may kasalanan kung bakit namatay si Sachi?! Napaka selfish mo!! Inagawan mo ng position si Sachi tapos ngayon nagpapanggap kang ina ni Ria?! How dare you! You ruined our life!!" naiyak ako alo nung tinataboy niya ko palabas ng bahay.

Ginusto ko to, ginusto kong agawan ng position sa family nila si Sachi pero bakit si Sachi pa din nasa isip nila? Bakit yung patay na tao pa rin! Naglakad ako palayo ng bahay at pumasok sa kotse ko, nag paandar. Habang palayo ng palayo sa bahay ay nakita ko si Sachi naka ngiti saakin habang nagda drive ako. Kiniabutan ako...

_______________________________________________________

"I'm sorry to say sir, ma'am. Ms. Zoe was found dead on the street. Car accident is the cause. We're still investigate what really happened are.." Police said..

"Dad! What happened?? Why?" i asked him.

"Zoe is a criminal"

"what?! Why? But she's dead now. How daddy?how?"

"sinabi niya sakin lahat ng pinaggagawa niya noon. Lalo na sa mom mo, siya ang pumatay sa mom mo Ria! Ibanggamot ang itinurok sa mom mo noong kakatapos niya lang mangnak sayo at nililinis na siya duon nangyare ang lahat." walang ka emo-emotion sinasabi ni daddy ang lahat saakin.

Hindi ko alam na magagawa niya yun, she killed my mom! So now that's karma she died too.

"dad, mom is there" sabi ko at tinuro kung nasaan si mom.

Nakangiti si mom saamin, napangiti rin ako dahil kitang kita ko na ang buong mukha ni mom. I know and we know, na si mommy ay masaya saamin ngayon na wala na si tita zoe. Feeing ko lumuwag din ang pakiramdam ko sa nangyare at nabalitaan ko.